Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Κυβέρνηση, εργοδοσία και ΜΜΕ κλιμακώνουν την προσπάθεια να μπουν οι αγώνες «στο γύψο» μέσω νομοσχεδίου, το οποίο όπως διαρρέεται ενδεχομένως να ψηφιστεί μέσα στο κατακαλόκαιρο, ακόμα και τον Αύγουστο, προκειμένου να αποφευχθούν οι δικαιολογημένες αντιδράσεις των εργαζομένων. Ο λαός έχει ΠΕΙΡΑ από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο για τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος που τον ξεφούρνισε λίγο μετά την Πρωτοχρονιά του 2018!!!
Στο ανωτέρω νομοσχέδιο προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι ο διοργανωτής μιας κινητοποίησης θα πρέπει να κοινοποιεί «έγκαιρα» στις Αρχές τα στοιχεία της διαδήλωσης, το σκοπό και το δρομολόγιο, το χρόνο έναρξης και λήξης. Με τη σειρά της η αστυνομία θα μπορεί να απαγορεύσει μια δημόσια συνάθροιση αν κρίνει ότι «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια». Μάλιστα, ανάγεται σε «ιδιώνυμο αδίκημα» ακόμα και η συμμετοχή σε μια συγκέντρωση η οποία έχει απαγορευτεί! Και ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει ως δήθεν «εκσυγχρονισμό» τα μέτρα περιστολής των διαδηλώσεων, με πρόσχημα την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας και της «οικονομικής δραστηριότητας» στο κέντρο, σε πολλά σημεία ο νόμος αντιγράφει διατάξεις που θεσπίστηκαν εν μέσω δικτατορίας το 1971 (!), αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Στόχος τους είναι να μπουν επιπλέον εμπόδια στη λαϊκή διαμαρτυρία και διεκδίκηση, να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου, ειδικά τώρα που κλιμακώνεται η επίθεση της εργοδοσίας για τη διαχείριση της νέας οικονομικής κρίσης. Πρόκειται για ένα ακόμα νομοθέτημα που υπηρετεί τον διαχρονικό πόθο κυβερνήσεων και επιχειρηματικών ομίλων για υπονόμευση και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, για ένταση της καταστολής και της τρομοκράτησης του λαού. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα που στα χρόνια της προηγούμενης κρίσης εμπλουτίστηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ με το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα και την ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας στους πλειστηριασμούς ως «ιδιώνυμου αδικήματος». Αυτό φάνηκε και από το πώς αξιοποιήθηκε το μπάχαλο που έφεραν στο κέντρο της Αθήνας οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τον «Μεγάλο Περίπατο», στην κατεύθυνση κατασυκοφάντησης του κινήματος και χτυπήματος της αγωνιστικής διεκδίκησης, στο πρόσωπο μάλιστα των απεργών υγειονομικών, τους οποίους, λίγους μήνες πριν, κυβέρνηση και αστικά επιτελεία χειροκροτούσαν υποκριτικά ως «ήρωες της πανδημίας»!
Το μέτρο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων δεν είναι βέβαια ελληνική πρωτοτυπία. Ανάλογοι νόμοι συμπληρώνουν την αντεργατική επίθεση σε όλες τις χώρες της ΕΕ, είτε με «νεοφιλελεύθερες» είτε με σοσιαλδημοκρατικές και «αριστερές» κυβερνήσεις. Το πλέγμα καταστολής περιλαμβάνει την αυστηρή αστυνόμευση, τη νομιμοποίηση της φωτογράφισης, την ηχογράφηση των διαδηλωτών από τις δυνάμεις καταστολής, την επιβολή περιορισμών ως προς τα σημεία συγκέντρωσης κ.λπ..
Απόσυρση τώρα του χουντικής εμπνεύσεως νομοσχεδίου που στοχεύει στον περιορισμό του δικαιώματος της συνάθροισης, στον περιορισμό της συλλογικής δράσης, που θέλει να βάλει τις απεργίες στο γύψο.
Η συνδικαλιστική δράση αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων και της κοινωνίας και ΟΧΙ της αστυνομίας.
Το νομοσχέδιο – έκτρωμα θα καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων!
