ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ! ΣΤΟΠ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ!

ΑΠΕΡΓΙΑ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ! ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ!

Συναδέλφισσες- οι, στο σύνθημα που στιγματίζει όλες τις κινητοποιήσεις μας ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ εμείς κάθε φορά απαντάμε: οι ζωές μας! Οι ζωές μας , οι ανάγκες μας , δεν μπορούν να περιμένουν.

  Στις 28 του Φλεβάρη απεργούμε γιατί οι ζωές μας είναι πάνω από τα κέρδη τους.  Απεργούμε :

• Γιατί δεν αντέχουμε να ζούμε μέσα στη μιζέρια, γιατί ο μισθός μας δεν φθάνει για να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες τις δικές μας αλλά και των οικογενειών μας. Απεργούμε γιατί δεν περνάει η κοροϊδία της κυβέρνησης που δηλώνει ότι τα δημοσιονομικά της χώρας επιτρέπουν να δώσουν αύξηση στους δημοσίους υπαλλήλους μέχρι 40 και 45 ευρώ μετά από 13 χρόνια καθήλωσης.

  Η ακρίβεια δυναμώνει  δε φτάνει για να καλύψουμε τις ανάγκες μας σε βασικά είδη, σε τρόφιμα, ρεύμα, σε λογαριασμούς και έξοδα που τρέχουν. Παρακολουθούμε τις τιμές σε βασικά προϊόντα να ακριβαίνουν καθημερινά. Την ίδια στιγμή οι 500 μεγαλύτεροι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Ελλάδα εξασφάλισαν αμύθητα κέρδη 25 δις ευρώ, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ειδικά οι επιχειρηματικοί όμιλοι των super markets, της ενέργειας, των μεταφορών, των τραπεζών.

• Γιατί την ώρα που βάζουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη για να καταφέρουμε να στείλουμε τα παιδιά μας στα φροντιστήρια, στο δημόσιο Πανεπιστήμιο, η κυβέρνηση φέρνει νόμο που ιδιωτικοποιεί τα Πανεπιστήμια.
• Γιατί οι πλειστηριασμοί γενικεύονται και τα κοράκια των τραπεζών αβγατίζουν τα κέρδη τους.
• Γιατί η κατάσταση στις υπηρεσίες των δήμων είναι τραγικές. Η υποστελέχωση συνεχίζει να υφίστανται για το σύνολο των υπηρεσιών και αυτό θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο  το επόμενο διάστημα αφού και άλλοι συνάδελφοί μας  θα πάρουν τον δρόμο της συνταξιοδότησης.
• Γιατί καθημερινά χιλιάδες συνάδελφοι μας με ελαστικές μορφές εργασίας ζουν με το άγχος και την ανασφάλεια της επόμενης μέρας, που αντί οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που τις υπηρετούν να καταργήσουν όλους τους απαράδεκτους νόμους που απαγορεύουν την μονιμοποίηση των συμβασιούχων χωρίς όρους αυτά έρχονται και προσθέτουν και νέους νόμους, προκειμένου να βάλει φραγμό στη κυριολεξία στην μονιμοποίηση τους.
• Γιατί κάθε μέρα που περνάει οι χώροι των δήμων μετατρέπονται σε σύγχρονα κάτεργα, αφού η εντατικοποίηση της εργασίας έχει χτυπήσει κόκκινο λόγο της έλλειψης προσωπικού με αποτέλεσμα να έχουμε δεκάδες εργατικά ατυχήματα πολλά εξ’ αυτώ θανατηφόρα.
• Γιατί την ώρα που θερίζουν οι ιώσεις και ο κορονοϊός, τα νοσοκομεία καταρρέουν, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι ανύπαρκτη, οι γιατροί και οι νοσηλευτές παραιτούνται μαζικά, τα φάρμακα έχουν γίνει πανάκριβα, η κυβέρνηση επιλέγει να ενισχύει την πολιτική της «κερδοφόρας λειτουργίας» των δημόσιων νοσοκομείων και την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

  Την ίδια στιγμή που απουσιάζουν κρίσιμες υποδομές και σημαντικό προσωπικό στην υγεία, στην παιδεία, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στους δήμους η κυβέρνηση επιλέγει να καταθέτει 7δις ευρώ το χρόνο σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και πολεμικές αποστολές που εμπλέκουν ακόμα πιο βαθιά τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε.

• Γιατί η πλειοψηφία των δημοτικών αρχών υπηρετούν πιστά τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης, εμπορευματοποιούν τις δημοτικές υπηρεσίες, αυξάνουν τα δημοτικά τέλη, γενικεύουν τις ελαστικές μορφές εργασίας, ιδιωτικοποιούν υπηρεσίες, ιδρύουν αναπτυξιακούς οργανισμούς, παίζουν κορόνα γράμματα με την υγεία και την ασφάλεια μας στα αμαξοστάσια και τα τεχνικά συνεργία την ώρα που η κρατική χρηματοδότηση των δήμων είναι για μία ακόμα χρονιά μειωμένη.

Δεν θα συμβιβαστούμε με όλα αυτά που ζούμε και εκείνα που μας ετοιμάζουν!

Κανένας νόμος, καμιά κυβέρνηση δεν μας παραχώρησε ποτέ κανένα δικαίωμα.

Τα δίκια μας τα επιβάλαμε με το δικό μας νόμο, το νόμο της οργάνωσης της ταξικής πάλης.

Στις 28 του Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, οι περισσότεροι φοιτητές και νέα παιδιά, προκαλώντας ανείπωτη θλίψη σε όλη τη χώρα και μια διαρκή, ανοιχτή πληγή σε δεκάδες οικογένειες. Τα δάκρυα έχουν γίνει οργή! Δίνουμε το «παρών» στον αγώνα, ώστε τίποτα να μην ξεχαστεί, τίποτα να μη συγκαλυφθεί. Για να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι αλλά και η πολιτική της απελευθέρωσης και του κέρδους, στο βωμό της οποίας θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές.

Διεκδικούμε:

• Αυξήσεις 20% στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 2017
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κρατική χρηματοδότηση. Κατάργηση της αντιδραστικής διάταξης Βορίδη. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων.
• Καμιά ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, κανένας αναπτυξιακός οργανισμός.
• Να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια μας. Όλοι οι εργαζόμενοι να κάνουν προληπτικές εξετάσεις. Να υπάρχει υποχρεωτικά μόνιμος Ιατρός Εργασίας και Τεχνικός Ασφαλείας.