Η επίθεση της κυβέρνησης με το νομοσχέδιο για το 13ωρο αφορά όλους τους εργαζομένους
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Κυβέρνηση και εργοδοσία χτυπούν ξανά τα δικαιώματά μας
Κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας
Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τον αντεργατικό κατήφορο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, φέρνει για ψήφιση το νομοσχέδιο–τερατούργημα που θεσμοθετεί 13ωρη εργασία, πλήρη «ευελιξία» και απορρύθμιση του σταθερού χρόνου δουλειάς.
Με πρόσχημα τη «δίκαιη εργασία για όλους», επιχειρείται να μονιμοποιηθούν πρακτικές που ήδη έχουν διαλύσει τη ζωή χιλιάδων εργαζομένων:
ü Άρθρο 6: αύξηση των ημερήσιων υπερωριών από 3 σε 4 ώρες, ώστε το ημερήσιο ωράριο να φτάνει τις 13 ώρες.
ü Άρθρο 7: επέκταση της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας στο σύνολο του έτους, δηλαδή 10ωρα, χωρίς πληρωμή υπερωρίας, για 4 μέρες και «ρεπό» την πέμπτη.
ü Άρθρο 5: δυνατότητα υπερωριών ακόμα και σε εργαζόμενους με εκ περιτροπής εργασία.
ü Άρθρο 19: «Ταχεία Πρόσληψη» για συμβάσεις 2 ημερών την εβδομάδα – ανακύκλωση προσωπικού, γενίκευση ελαστικής εργασίας.
ü Άρθρο 68: εξαιρούνται από τις ασφαλιστικές εισφορές οι προσαυξήσεις που προβλέπουν οι Συλλογικές Συμβάσεις, κάνοντας τις υπερωρίες ακόμα φθηνότερες για την εργοδοσία.
Ποιους εξυπηρετεί το 13ωρο – Κίνδυνοι για υγεία και ζωή
Η ουσία είναι ξεκάθαρη: το νομοσχέδιο νομιμοποιεί τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Περισσότερες ώρες δουλειάς, φθηνότερες, όποτε και όπως συμφέρει τα κέρδη τους. Ήδη, ξενοδόχοι ζητούν το 13ωρο να είναι «σπαστό» και τη μείωση της υποχρεωτικής ανάπαυσης από 11 σε 8 ώρες, ώστε λιγότερο προσωπικό να βγάζει περισσότερη δουλειά.
Η εντατικοποίηση σημαίνει:
Ø έκρηξη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών,
Ø διάλυση της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής,
Ø μετατροπή του εργαζόμενου σε «λάστιχο», χωρίς σταθερό εισόδημα και δικαιώματα.
Την ίδια στιγμή, μοιράζονται εκατομμύρια σε επιχειρηματικούς ομίλους και στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ενώ οι εργαζόμενοι βλέπουμε τους μισθούς να εξανεμίζονται από την ακρίβεια και τη φοροληστεία. Τα ψίχουλα που υπόσχεται ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ (π.χ. μείωση φόρου 1,88€ τον μήνα για νεοδιόριστο) είναι πρόκληση.
Αφορά ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους – Δημόσιο & Ιδιωτικό Τομέα
Κανείς δεν μένει αλώβητος:
- Κάθε αντεργατικό μέτρο που ξεκινά στον ιδιωτικό τομέα, αργά ή γρήγορα περνά και στο Δημόσιο, είτε θεσμικά είτε άτυπα. Χιλιάδες συνάδελφοι εργάζονται μέσω εργολάβων ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αύριο θα βρεθούν αντιμέτωποι με το ίδιο καθεστώς.
- Οι οικογένειες μας δεν αποτελούνται μόνο από δημοσίους υπαλλήλους – τα παιδιά, οι σύντροφοι, οι φίλοι μας βιώνουν ήδη αυτή τη βαρβαρότητα.
- Ήδη σε μια σειρά κλάδους του Δημοσίου, η υπερωριακή εργασία μπορεί να επιβάλλεται υποχρεωτικά – όπως στην εκπαίδευση, όπου ανατίθενται έως και 5 ώρες υπερωρίας εβδομαδιαίως, ή στην υγεία, όπου οι υπερωρίες και οι εφημερίες έχουν μετατραπεί σε πάγιο μηχανισμό κάλυψης ελλείψεων, παρά τον δήθεν έκτακτο χαρακτήρα τους.
- Η πολιτική που φέρνει το 13ωρο και την πλήρη ευελιξία στην εργασία, μας κάνει να «φυτοζωούμε». Μας κάνει να ντρεπόμαστε που τις μισές μέρες του μήνα δεν έχουμε χρήματα, αν και η ντροπή ανήκει εξολοκλήρου σε όλες οι κυβερνήσεις που μας έφτασαν ως εδώ.
Η απάντησή μας – Οργάνωση & Απεργία
Δε θα αφήσουμε να γυρίσει ο χρόνος πίσω! Μόνο με ανυποχώρητο, οργανωμένο αγώνα μπορούμε να υπερασπιστούμε τις ζωές μας.
Διεκδικούμε:
ü Απόσυρση τώρα του νομοσχεδίου – Όχι στο 13ωρο και την «ευελιξία».
ü Σταθερή δουλειά με δικαιώματα: 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο για όλους.
ü Αυξήσεις 20% στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
ü Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
ü Αφορολόγητο 12.000€ (+3.000€ για κάθε παιδί), μέτρα κατά της ακρίβειας και της φοροληστείας.
ü Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού – μονιμοποίηση συμβασιούχων.
ü Χρήματα για Υγεία και Παιδεία, όχι για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο:
Ø Να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, παραμερίζοντας όσους καλλιεργούν αυταπάτες και στηρίζουν τον «μονόδρομο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Ø Να ενώσει τη φωνή του με τα συνδικάτα που οργανώνουν την απάντηση σε κάθε χώρο δουλειάς.
Με οδηγό τις πραγματικές μας ανάγκες, με συλλογικό και ανυποχώρητο αγώνα, μπορούμε να σπάσουμε τις πολιτικές που μας θέλουν σύγχρονους σκλάβους. Η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητα και στην πάλη μας!