Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Καταδικάζουμε την πρόσφατη σύλληψη της Άχεντ Ταμίμι και άλλων παλαιστινίων από τον ισραηλινό στρατό με την κατηγορία περί «υποκίνησης τρομοκρατίας».
Τον Δεκέμβρη του 2017 η έφηβη τότε Αχέντ Ταμίμι από το χωριό της στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, αναγνωρίστηκε διεθνώς ως ένα από τα πιο νεαρά πρόσωπα της παλαιστινιακής αντίστασης στη βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής, όταν χαστούκισε τους πάνοπλους Ισραηλινούς στρατιώτες που επιτέθηκαν στην οικογένειά της, στα μικρά αδέλφια και τη μάνα της. Τότε φυλακίστηκε από το ισραηλινό κράτος μαζί με τη μάνα της για 8 μήνες. Πριν από μερικά χρόνια απελευθερώθηκε κάτω από την τεράστια διεθνή κινητοποίηση.
Αυτό το κορίτσι έβλεπε από μικρό παιδί τις κατοχικές δυνάμεις να εμποδίζουν γονείς, γείτονες, φίλους να πάνε στις δουλειές τους, στα χωράφια τους, στα σπίτια τους. Έβλεπε τα παιδιά του χωριού της να εμποδίζονται να πάνε στα σχολεία τους. Έβλεπε τους στρατιώτες να εισβάλλουν στα σπίτια των συγχωριανών της μέσα στη νύχτα και να συλλαμβάνουν και να ανακρίνουν ολόκληρες οικογένειες. Έβλεπε να φυλακίζουν, να τραυματίζουν και να σκοτώνουν παιδιά.
Αυτό το κορίτσι και άλλα παιδιά, θύματα της ισραηλινής κατοχής, επέλεξαν να αντιδράσουν και να αντισταθούν. Ως εκπαιδευτικοί δεν μπορούμε να δεχτούμε να χαρακτηρίζονται “τρομοκράτες” αυτοί που αγωνίζονται να ζήσουν αξιοπρεπώς. Δεν μπορούμε να μην επιρρίπτουμε ευθύνες στη δολοφονική μηχανή του ισραηλινού κράτους που τους στερεί την παιδικότητα τους τόσο βίαια. Η Αχέντ είναι σύμβολο του αγώνα των παλαιστινίων και για αυτό πρέπει να την μάθουν όλοι οι μαθητές μας. Να μάθουν και οι ίδιοι να μην σκύβουν το κεφάλι.
Δε θα σταματήσουμε να λέμε στους μαθητές μας την αλήθεια για την φρίκη και τις ευθύνες του πολέμου στη Μέση Ανατολή, πόσο δε μάλλον όταν ο Υπουργός Παιδείας κάνει απαράδεκτες δηλώσεις για τον ρόλο του εκπαιδευτικού, υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί να διακρίνει τα θύματα της τρομοκρατίας ή ενός πολέμου σε αθώους και ενόχους».
- Να σταματήσει κάθε συνεργασία του ελληνικού κράτους με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.
- Αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967.
- Τώρα να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις Ισραηλινές φυλακές, πολλοί από τους οποίους είναι μαθητές.
