Κοιτώντας πίσω το 2023 φαίνονται δύο πολύ οξυμένες όψεις της αντεργατικής και απάνθρωπης πραγματικότητας. Από τη μια πόλεμος, ακρίβεια, πλειστηριασμοί, απολύσεις, χαμηλοί μισθοί, όλα για χάρη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Κρίσιμα κοινωνικά δικαιώματα όπως η υγεία και η πανεπιστημιακή εκπαίδευση βγαίνουν στο σφυρί. Από την άλλη είναι οι ιδιαίτερες εργασιακές συνθήκες στον κλάδο.

Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, που κατάργησαν τις ΣΣΕ αλλά και όσες δήθεν νομοθέτησαν “υπέρ των εργαζομένων”, ακυρώνοντας επί της ουσίας τη συλλογική διαπραγμάτευση (βλ. νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου 4564/2018, νόμος Φίλη 4415/2016), τα φροντιστήρια αποτελούν μια μαύρη τρύπα εργασιακών δικαιωμάτων. Οι 21 ώρες δεν  σημαίνουν πάντα πλήρη ασφάλιση, δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες υπερωρίες, οι απλήρωτες ώρες για σεμινάρια, meetings, ενημερώσεις γονέων είναι ο κανόνας, ο ελεύθερος χρόνος κουτσουρεύεται συνεχώς. Η νομοθεσία καταπατάται ανεξέλεγκτα. Ακόμη και η διάρκεια της διδακτικής ώρας παραβιάζεται, τα διαλείμματα εξαφανίζονται.

Οι ιδιοκτήτες σχολείων με τη συνδρομή του ΕΦΚΑ, παρανόμως επιχείρησαν να απεντάξουν τους οδηγούς σχολικών λεωφορείων από τα βαρέα ένσημα και να μας καταδικάσουν σε μειωμένη σύνταξη, ενώ ήδη πληρωνόμαστε μέρος του μισθού μας με κουπόνια και αντιμετωπίζουμε 2ετή ανεργία, από τα 65 που παύει το δικαίωμα στη μεταφορά μαθητών έως τα 67 που θεμελιώνεται το δικαίωμα σύνταξης. Η ασφαλής μεταφορά μαθητών αναιρείται με τη διευρυμένη χρήση 9θέσιων λεωφορείων.

Σε φροντιστήρια και σχολικά, γνωρίζουμε την απαράδεκτη πρακτική να μας χρεώνουν υποχρεωτικά άδεια σε ημέρες αργιών και διακοπών. Οι συμβάσεις μας είναι 9μηνες και τις  τριετίες δεν τις συμπληρώνουμε εύκολα.

Με τις συνθήκες ασυδοσίας που υπάρχουν στον κλάδο και τα το νομικό χυλό που αφορά αυτές τις επιχειρήσεις, δύσκολα βρίσκει κανείς τον “καλύτερο εργοδότη”, έτσι πολλοί συνάδελφοι στρέφονται σε άλλα επαγγέλματα με την ελπίδα να τα βολέψουν καλύτερα.

Όμως με τις τελευταίες αλλαγές στην εργατική νομοθεσία (βλ. νόμος Χατζηδάκη 4808/2021, νόμος Γεωργιάδη 5053/2023), γίνεται φανερό πως στον κλάδο μας υπάρχουν πρακτικές ελαστικοποίησης της εργασίας που κράτος και εργοδότες (θέλουν να) επεκτείνουν στη γενική νομοθεσία (πολλαπλοί εργοδότες, δοκιμαστική περίοδος, απένταξη από τα βαρέα κ.α.). Άρα το για πόσο και πως θα υπάρχει γενικώς “το καλύτερο” είναι σχετικό. Δεν είναι λύση η φυγή, αλλά η πάλη για βελτίωση της κατάστασης στο τώρα, ώστε να μην πατήσει η αντεργατική επίθεση.

Σε αυτή την πραγματικότητα, ξέρουμε πως αντίπαλο δέος είναι μόνο οι αγώνες μας και αυτοί πρέπει να κλιμακωθούν. Όταν το 2018 η ΟΕΦΕ προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την υπαγωγή των εκπαιδευτικών των φροντιστηρίων στη 40ωρη πλήρη εργασία, απαντήσαμε με απεργία στα φροντιστήρια και εκ τότε αναδεικνύουμε συνεχώς τη μεθόδευση καταπάτησης του ωραρίου. Έτσι, φτάσαμε προ διετίας να καταπέσει εντελώς στο ΣτΕ το αίτημα για 40ωρο. Μετά από επανειλημμένες παρεμβάσεις, σημειώσαμε νίκη για τους οδηγούς σχολικών λεωφορείων για τα βαρέα ένσημα, με πέντε αποφάσεις διοικητικών δικαστηρίων καθώς και πόρισμα του «Συνηγόρου του Πολίτη» που μας δικαιώνουν.

Μας γεμίζει ελπίδα το γεγονός πως και σε άλλους κλάδους όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στρέφονται προς τα σωματεία, ανεβάζουν τις απαιτήσεις τους.

Είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε σε απεργία στις 28 Φλεβάρη για να κατοχυρώσουμε τις διεκδικήσεις μας. Δεν θα γίνουμε πειραματόζωα για να προχωρήσουν κι άλλες αντεργατικές πρακτικές. Παίρνουμε την ευθύνη να τους βάλουμε φρένο, να προχωρήσουμε μπροστά για τις δικές μας ανάγκες. Θεωρούμε πως η αγανάκτησή μας για τους απαράδεκτους όρους εργασίας πρέπει να σημάνει συναγερμό σε κάθε σωματείο του κλάδου και την ομοσπονδία.

Καλούμε σε ΓΣ στις 28 Γενάρη, στις 10:00 στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας (3ης Σεπτεμβρίου 48, 2ος όροφος) με θέμα τον σχεδιασμό μας για την κλιμάκωση της πάλης μας.

Τώρα να μπούμε περισσότεροι στη μάχη για:
 Κατοχύρωση υπερεργασίας και υπερωριών στη βάση του ωραρίου 21 ωρών.
 Πλήρη ασφάλιση για τους εκπαιδευτικούς των φροντιστηρίων με 21 ώρες εργασίας ανεξάρτητα από το πλήθος των συμβάσεων.
 Να σταματήσει η καταπάτηση της 45λεπτης διδακτικής ώρας, όπως κάνει το “Διακρότημα”.
 Να σταματήσει η παράνομη πρακτική των 9θέσιων λεωφορείων για τη μεταφορά μαθητών.
 Κατοχύρωση τριετιών στη βάση των 9μηνων συμβάσεων χωρίς κανένα χαμένο έτος εργασίας.
 Καμία άδεια σε αργία και διακοπές.
 Συλλογικές συμβάσεις στον κλάδο. Αυξήσεις στους μισθούς χωρίς κουπόνια