Η 1η Μάη είναι μέρα πάλης, μέρα προβολής των διεκδικήσεων των εργαζομένων, μέρα που συμβολίζει τη δύναμη που έχουμε όταν αγωνιζόμαστε συλλογικά. Με αισιοδοξία προχωρούμε στον δρόμο που χάραξαν οι ήρωες – εργάτες του Σικάγο, οι 200 της Καισαριανής, οι χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για το δίκιο όλων των εργαζομένων.
Τα διδάγματα από την ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου παραμένουν επίκαιρα, ζωντανά. Αυτό αποδεικνύουν και οι μεγάλοι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε διάφορες χώρες: στη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, το Ισραήλ. Εκατομμύρια εργαζόμενοι βγαίνουν στο δρόμο, απεργούν μαζικά, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, την πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη ανέδειξε στα μάτια περισσότερων εργαζόμενων και νέων ανθρώπων ότι αυτό που μπαίνει εμπόδιο για να μπορέσουμε να ζήσουμε σύμφωνα με τις δυνατότητες που προσφέρει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι το κέρδος των λίγων.
Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, τα ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, πίσω από το κλείσιμο νοσοκομείων, πίσω από τους χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, πίσω από την παράδοση υπηρεσιών στους εργολάβους, πίσω από τα ετοιμόρροπα σχολεία, από τις ελλιπείς και υποβαθμισμένες υποδομές των ιδρυμάτων, πίσω από τους πλειστηριασμούς, τα απλησίαστα ενοίκια, τις διακοπές ρεύματος και νερού σε εργατικές – λαϊκές οικογένειες βρίσκεται ο σιδερένιος νόμος του κέρδους. Το κέρδος βρίσκεται στο επίκεντρο των αντιλαϊκών νόμων διαχρονικά των κυβερνήσεων, της καταστολής που βρίσκουν απέναντί τους όλοι όσοι αγωνίζονται για δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
Όσο το κέρδος θα γίνεται βασικό κριτήριο για τη ζωή μας, τόσο θα υπάρχει ανεργία, ανέχεια, δυστυχία, όλο και χειρότεροι όροι δουλειάς, πόλεμοι, προσφυγιά.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Δε μας ταιριάζει μια ζωή που η προστασία της αποτελεί βαρίδι, η αξιοπρέπεια μας μετριέται με αυξήσεις – ψίχουλα και οι βασικές ανάγκες μας θυσιάζονται στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας» και των «αντοχών της οικονομίας».
Έχουμε συγκεντρώσει μπόλικη πείρα: καμία κυβέρνηση, κανένας φιλόδοξος σωτήρας δεν πρόκειται να δώσει λύση στα καθημερινά και οξυμένα προβλήματά που αντιμετωπίζουμε.Να κλείσουμε τ’ αυτιά μας σε όλες αυτές τις φωνές που μας καλούν στο δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, στο «μικρότερο κακό», στον μονόδρομο αυτόν που βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από τις ζωές μας. Μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς!
Οι αγώνες που αναπτύσσονται σε κάθε κλάδο, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα δείχνουν τον δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι. Αυτή μπορεί να είναι η μόνη αισιόδοξη απάντηση μας!Οι αγώνες για το δικαίωμα στην εργασία, στον αξιοπρεπή μισθό, στην κοινωνική ασφάλιση, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία πρέπει να δυναμώσουν, να φτάσουν όλο και πιο πλατιά. Να βάλουμε στην ημερήσια διάταξη τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες, να βάλουμε στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ 11Π.Μ. ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
