Συνάδελφοι-σες,
Το «ματωμένο» από νέες περικοπές στο εργατικό εισόδημα και στα λαϊκά δικαιώματα σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019, τα δίνει για ακόμη μια χρονιά όλα στους επιχειρηματικούς ομίλους. Κάνει πράξη τις προσδοκίες της μεγαλοεργοδοσίας για ανάπτυξη που θα γεμίσει με νέα κέρδη τα σεντούκια της, με εργασιακά κάτεργα, χωρίς δικαιώματα. Με τους 700 περίπου μνημονιακούς νόμους να είναι ακόμη εδώ και δημοσιονομικά μέτρα έως το 2060 η κατάσταση θα γίνεται όλο και χειρότερη.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τη νύχτα μέρα….!
Λένε πως: με το νόμο Αχτσιόγλου – Βρούτση θα αυξήσουν τον κατώτερο μισθό…
Στην πραγματικότητα: κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ), καταψήφισαν για μια ακόμα φορά την πρόταση των 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων για την αύξηση του κατώτερου μισθού στα 751€! Ο Νόμος Αχτσιόγλου – Βρούτση (που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση αποκαλούσε Νόμο-δολοφόνο και θα καταργούσε άμεσα) καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και ο κατώτερος μισθός θα ορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση με κριτήρια την «παραγωγικότητα», την «ανταγωνιστικότητα», την «απασχόληση» και την «ανεργία», με τα ίδια κριτήρια δηλαδή που τσάκισαν και τσακίζουν μισθούς και συντάξεις.
Μιλάνε για: την επεκτασιμότητα κλαδικών ΣΣΕ …
Στην πραγματικότητα: οι ΣΣΕ αυτές αφορούν ελάχιστους εργαζόμενους, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των κλάδων βρίσκεται χωρίς συλλογική σύμβαση εδώ και χρόνια (9 στους 10 κλάδους δεν έχουν σύμβαση). Και δεν έχουν, διότι αυτά προβλέπουν οι νόμοι των μνημονίων που διατηρεί ανέπαφους η κυβέρνηση. Με την κατοχύρωση του νόμου Βρούτση αλλά και τη δυνατότητα της εργοδοτικής άρνησης για τη μη προσκόμιση του μητρώου μελών, δόθηκε σήμα στους εργοδότες να μην ανησυχούν: μπορεί τώρα λόγω προεκλογικής περιόδου να γίνεται συζήτηση για “δέκα πάνω-δέκα κάτω” στο εισόδημα αλλά η γενική πολιτική μισθών θα παραμένει ανέπαφη.
Ό, τι και αν λένε, η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί,
την βλέπουμε γύρω μας, τη ζούμε στους χώρους δουλειάς και στα σπίτια μας…
Οι εργαζόμενοι που δουλεύουμε στο αεροδρόμιο της Ζακύνθου, βλέπουμε μαζί με τα ρεκόρ στους αριθμούς των πτήσεων και των επιβατών να «απογειώνονται» τα ωράρια και η εντατικοποίηση. Η νέα αύξηση επιβατών και πτήσεων που καταγράφεται στα αεροδρόμια της χώρας,και της Ζακύνθου, και η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση αφορά τα κέρδη των εταιρειών επίγειας εξυπηρέτησης και των υπολοίπων εταιρειών παροχής υπηρεσιών και όχι τη βελτίωση του εισοδήματος και των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων στο αεροδρόμιο. Μπορεί η σεζόν να φτάνει προς το τέλος της, όμως τα προβλήματα θα συνεχίσουν, αφού το πενιχρό επίδομα ανεργίας δε φτάνει να καλύψει τις ανάγκες μας.
Φτάνει πια! Ήρθε η ώρα να βγουν οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο!
Κανείς δεν θα μας λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων τους από την έναρξη της κρίσης, αν δεν οργανωθεί μαζικός, αποφασιστικός αγώνας.
Μόνο η δική μας πάλη, η αγωνιστική δράση, η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, η κοινωνική συμμαχία, μπορεί να ανατρέψει τις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ-ΌΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ!
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 8 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ.
Από τη Διοίκηση
