Συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Πανεργατική ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη στις 6 Απρίλη, 10:00 π.μ. στο Φόρο.

Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και την εμπλοκή της χώρας μας.Ενάντια στην ακρίβεια και στη φοροληστεία.

Διεκδικούμε συλλογικές συμβάσεις, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας και στα δικαιώματά μας.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Δεν θα αποδεχτούμε να μένουν παγωμένα τα σπίτια μας τον 21^ο αιώνα, να τρέμουμε να ανοίξουμε το λογαριασμό της ΔΕΗ, να μη μπορούμε να πάμε στην οικογένεια μας βασικά αγαθά και να διαλέγουμε τι δεν θα πάρουμε από το Super Market, ούτε να φοβόμαστε να βάλουμε βενζίνη.

Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με μισθούς και μεροκάματα παγωμένα εδώ και χρόνια που δεν φτάνουν να καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες!

Δε μπορούμε να αποδεχτούμε πως ο κατώτερος μισθός βρίσκεται παγωμένος στα επίπεδα του 2007, δηλαδή στα 663€ και δεν θα μας λύσουν το πρόβλημα οι αυξήσεις ψίχουλα που υπόσχεται η κυβέρνηση της ΝΔ.

Δε δεχόμαστε τα εργατικά ατυχήματα μέσα στους χώρους δουλειάς να είναι καθημερινό φαινόμενο αφού οι υπερωρίες έχουν γίνει καθεστώς, η δουλειά πιο εντατική και στο τέλος να μας λένε ότι εμείς έχουμε την ευθύνη!

Δε δεχόμαστε η εργοδοσία να αποφασίσει να αλλάζει και να προσαρμόζει τις βάρδιες οποιαδήποτε στιγμή ανάλογα τις ανάγκες της χωρίς να την ενδιαφέρει για μας και τη ζωή μας.

Δε θα πληρώσουμε με φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, με διακοπές ρεύματος και δυσβάστακτους λογαριασμούς τους πολεμικούς εξοπλισμούς.

Καταδικάζουμε την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι το αποτέλεσμα των σφοδρών ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ από τη μία και Ρωσίας από την άλλη.Ανταγωνισμούς για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων κάθε χώρα,ς για τις σφαίρες επιρροής,την Ενέργεια,τις πλουτοπαραγωγικές πηγές,τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων,τις πρώτες ύλες και τους οποίους οι λαοί πληρώνουν με αίμα,ενεργειακή φτώχεια και προσφυγιά.

Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε κανένα συμφέρον να διαλέξουμε ληστή, απαιτούμε να μείνει η Ελλάδα έξω από το νέο σφαγείο που έστησαν οι ιμπεριαλιστές.

Μας βάζει σε κίνδυνο η κυβέρνηση της ΝΔ, που με τη σύμφωνη γνώμη ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, εμπλέκει τη χώρα μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, στέλνοντας πολεμικό υλικό, με την αξιοποίηση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: Καμία συμμετοχή – καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε πρόσχημα.

Να κλείσουν τώρα όλες οι ΑμερικανοΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας που αξιοποιούνται ως ορμητήρια πολέμου. Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μη σταλεί στην Ουκρανία, σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Δεν πάει άλλο! Η αγανάκτηση, ο φόβος και η ανασφάλεια που νιώθουμε, δεν πρόκειται να αλλάξουν όσο δεν κάνουμε το βήμα, να πάρουμε μέρος στον οργανωμένο αγώνα, στην συλλογική δράση μέσα από το σωματείο μας, με κριτήριο την ικανοποίηση των δικών μας σύγχρονων αναγκών. Δεν περιμένουμε εργολάβους λύσεων, κυβερνητικούς μεσσίες που δήθεν θα προστατεύσουν τη ζωή και τα δικαιώματά μας.

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να αγωνιστούμε για:

• Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού, διεκδικώντας 825€ κατώτερο μεικτό μισθό

• Την επαναφορά κατακτήσεων όπως τις τριετίες, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, την κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών

• Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και γενναία μείωση των δημοτικών τελών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

• Μείωσης της τιμής του ρεύματος και του φυσικού αερίου κατά 50% και κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια.

• Διαγραφή χρεών, όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

• Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση και στους τομείς πολιτικής προστασίας.

Στις 6 Απρίλη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!Να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς και η αγανάκτησή μας να γίνει οργανωμένος αγώνας και συλλογική διεκδίκηση.