Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία σήμερα στην κεντρική πλατεία, η απεργιακή συγκέντρωση που είναι σταθμός κλιμάκωσης για να συνεχίσει ο αγώνας για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, για να μην είναι η Υγεία και η Παιδεία πανάκριβο εμπόρευμα.
Η συμμετοχή στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, επιβεβαιώνει τη μεγάλη αντίθεση των εργαζομένων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων. Ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Στην απεργιακή κινητοποίηση συμμετείχαν εργαζόμενοι από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, φοιτητές, αυτοαπασχολούμενοι και συνταξιούχοι. Χαιρετισμό απεύθυναν από το Σύλλογο Γυναικών Δράμας η Ρανια Κοσμίδου, από το Σωματείο Εργαζομένων στο Γ.Νοσοκομείο ο Παπαδόπουλος Γιάννης, από το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα και Ακρόαμα ο Λαφαζανη Χρήστος, από το Σωματείο Εργαζομένων στην ARIVIA ο Δαϊκίδης Κώστας.
Κεντρική ομιλία έγινε από την πρόεδρο του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δράμας, Σακαλίδου Αναστασία η οποία μεταξύ άλλων ειπε :
“Απεργούμε σήμερα γιατί η κατάσταση της ζωής των εργαζομένων είναι μπροστά σε μεγάλα προβλήματα και αδιέξοδα. Δίπλα στις μεγάλες απώλειες, την αφαίρεση κατακτήσεων, τη χειροτέρευση των όρων δουλειάς και ζωής, που προωθήθηκαν δήθεν ως προσωρινά μέτρα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων, έρχεται να προστεθεί η σημερινή κατάσταση των εργαζομένων που επιβεβαιώνει ότι η αντεργατική πολιτική, τα αντεργατικά μέτρα, είναι ένα μόνιμο εργαλείο, ένας κόφτης, για να κρατιούνται στα χαμηλότερα επίπεδα οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι εργασιακές σχέσεις, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του ΣΕΒ και της μεγαλοεργοδοσίας, για πάμφθηνη εργατική δύναμη.
Το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας όχι μόνο επιδιώκει να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων, αλλά να νομοθετήσει έναν μόνιμο κόφτη για τους μισθούς των εργαζομένων. Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού προστίθεται στους νόμους των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν και εφάρμοσαν. Στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας και της δημοσιονομικής προσαρμογής, σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ, προωθεί παραπέρα τη λεγόμενη ευελιξία, δηλαδή τη δουλειά-λάστιχο, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τα ανώτατα όρια του εργάσιμου χρόνου στις 13 ώρες.
Η ακρίβεια, τα χρέη, οι πλειστηριασμοί, οι κίνδυνοι από την έλλειψη μέτρων ασφάλειας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, η τραγική κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, η μείωση κατά 70% στη χρηματοδότηση της σχολικής στέγης για το 2024 και συνάμα λουκέτο σε εκατοντάδες σχολικά τμήματα για την “εξοικονόμηση κόστους” σε εκπαιδευτικούς, είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να κόβει παροχές από λαό και να μπουκώνει με ζεστό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ενώ την ίδια ώρα δίνουμε συνολικά πάνω από 7 δισ. τον χρόνο για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς! Χρήματα που αγγίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό ενός Νοσοκομείου, που φτάνουν για να φτιαχτούν δεκάδες νέα σχολεία, να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι.
Για όλη αυτήν την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι έχουν τεράστιες ευθύνες οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η στάση τους όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσε τον βασικό σύμμαχο των κυβερνήσεων για να περάσει και να εφαρμοστεί όλο αυτό το αντεργατικό οικοδόμημα που καθήλωσαν τους μισθούς στα όρια της φτώχειας, καλλιεργώντας τη λογική του μονόδρομου και των θυσιών για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ούτε στα λόγια δε ζητούν πια την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Η λογική τους είναι, αυτά έγιναν δεν αλλάζουν. Στις απεργίες των εργαζομένων δεν χωράνε εκπρόσωποι και κομματικά μπλοκ του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Αν νομίζουν τα κόμματα που ψήφισαν τρία μνημόνια και εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους ότι είμαστε στη χώρα των λωτοφάγων, είναι βαθιά γελασμένα.
Η απάντηση σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι ο αγώνας με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Δεν θα μας σώσει καμία κυβέρνηση, κανένας από όλους αυτούς που χτύπησαν κατακτήσεις και δικαιώματα, που είναι συνένοχοι στο έγκλημα απέναντι στη ζωή μας.
Δεν υποχωρούμε από τα συλλογικά μας δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι μετράμε απώλειες και οι λίγοι, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μπουκώνουν με κέρδη.
Συνεχίζουμε τον αγώνα με σύνθημα “Δώστε λεφτά για μισθούς, Υγεία και Παιδεία, έξω η Ελλάδα από του πολέμου τα σφαγεία”».
Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης.
