Να αποσυρθεί τώρα το κυβερνητικό έκτρωμα που μας γυρίζει 100 χρόνια πίσω!
Όλοι και όλες στην απεργία την Πέμπτη 3 Ιούνη 10 π.μ. στα Προπύλαια
Η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο χτυπά τον εργάσιμο χρόνο, καταργεί το 8ωρο, θεσμοθετεί 10, ακόμα και 12 ώρες δουλειά χωρίς πρόσθετη αμοιβή φέρνοντας ιστορικές ανατροπές στα συλλογικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Συγκεκριμένα: 1ον: Νέο χτύπημα του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου. Προφανώς δε θα γίνεται με «αίτηση του εργαζόμενου» όπως έλεγαν, αντίθετα θα επιβάλλεται με ατομική σύμβαση, ακόμα κι αν το συνδικάτο του χώρου διαφωνεί και δεν υπάρχει συλλογική συμφωνία!
Οι δύο τουλάχιστον επιπλέον ώρες εργασίας θα είναι χωρίς αμοιβή. Η αναπλήρωσή τους δήθεν θα αντισταθμίζεται με μειωμένο ωράριο ή άδεια ακόμη και σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Π.χ. ένας εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου, που δεν παίρνει εύκολα ούτε τις προβλεπόμενες άδειες, θα μπορούσε να εξαναγκαστεί να δουλέψει παραπάνω ώρες από τις συμφωνημένες χωρίς αμοιβή και η «αναπλήρωση» θα πηγαίνει στα αζήτητα, όταν θα έχει πια απολυθεί το καλοκαίρι… Επιπρόσθετα, αν κριθεί άκυρη μια απόλυση, ο εργοδότης δεν θα έχει καν την υποχρέωση επαναπρόσληψης του εργαζόμενου, όπως ισχύει ως τώρα, παρά θα ξεμπερδεύει δίνοντας κάποιο αντίτιμο. Με το άρθρο 55 ορίζεται ρητά πως «το διάλειμμα δεν αποτελεί χρόνο εργασίας».
Το διάλειμμα είναι κατάκτηση των εργαζομένων και δικαίωμα μας, ειδικά όσοι δουλεύουμε με μικρά παιδιά κατανοούμε πόσο έχουμε ανάγκη να μπορούμε να πάρουμε λίγα λεπτά ‘ανάσα’ μέσα στη μέρα. 2ον: Καταργείται η αργία της Κυριακής. Μετά από άδεια της Επιθεώρησης Εργασίας την Κυριακή θα μπορούν να λειτουργούν οι επιχειρήσεις στις περιπτώσεις ‘νόμιμων’ εξωσχολικών δράσεων όπως γιορτές, ημερίδες, σεμινάρια, συνέδρια, εκδρομές κ.α., συμπεριλαμβανομένων των οδηγών και συνοδών λεωφορείων, καθαριστριών και κάθε άλλου εργαζόμενου, που κρίνεται αναγκαίος για τη διενέργεια και ομαλή διεξαγωγή αυτών.
Το παράδειγμα της «μητέρας» που παρουσιάζει ο υπουργός, που έχει «δικαίωμα να μη δουλεύει την Παρασκευή για να βλέπει το παιδί της», έχοντας δήθεν επιλέξει να δουλεύει παραπάνω τις υπόλοιπες, είναι χαρακτηριστικό. Οι μητέρες συναδέλφισσες και όλοι οι συνάδελφοι ξέρουν πως ο οικογενειακός χρόνος τα Σαββατοκύριακα, που τα παιδιά δεν έχουν σχολείο, δεν αντικαθίσταται. Η υποκρισία για την «ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής» φαίνεται και στην περίπτωση της γονικής άδειας. Αφενός θα πληρώνεται μόνο η μισή, αφετέρου ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να μην την χορηγήσει στον χρόνο που ζητά ο εργαζόμενος, «αν αυτό θα διατάρασσε σοβαρά την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης». 3ον: Δουλειά ανά πάσα ώρα και στιγμή με την τηλεργασία.
Το νομοθετικό πλαίσιο μονιμοποιεί και επεκτείνει στο έπακρο τη νέα αυτή μορφή «ευελιξίας», που σβήνει τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. 4ον: Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Σε μια αγορά εργασίας «ζούγκλα», στόχευση κυβέρνησης και εργοδοσίας είναι να αφαιρεθεί ακόμα κι αυτό το ελάχιστο μέσο που είχαν οι εργαζόμενοι και που, έστω υπό πίεση, βοηθούσε να βρουν το δίκιο τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η «επανάσταση» της «ψηφιακής κάρτας εργασίας» είναι κοροϊδία, καθώς οι εργοδότες «και με το νόμο» θα κάνουν ό,τι θέλουν, ανεξέλεγκτοι.
Το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» είναι αποπροσανατολιστικό, αφού -και εκτός σύνδεσης- με ωράρια που δεν προβλέπονται από τη σύμβαση ήδη φορτωνόμαστε απλήρωτη εργασία. Η νομιμοποίηση τέτοιων πρακτικών της εργοδοσίας θα επιφέρει ακόμα χειρότερες συνθήκες για τους εργαζόμενους. Δεν είναι προστασία, όπως λέει η κυβέρνηση. Για όλα τα παραπάνω και για τα επόμενα αντεργατικά σχέδια, επιχειρούν να βάλουν νέα εμπόδια στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, που παρουσιάζεται σχεδόν ως εγκληματική ενέργεια, καθώς γνωρίζουν πως κατακτημένες συνδικαλιστικές ελευθερίες εξασφαλίστηκαν με την οργανωμένη – συλλογική διεκδίκηση. Επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, η οποία συνδυάζεται με την προηγούμενη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ περί υποχρεωτικής συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία τουλάχιστον με το 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών.
Η νέα διάταξη για την «Ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία σε κλάδους κοινής ωφέλειας κατά τη διάρκεια της απεργίας» διασφαλίζει ότι η απεργία μετατρέπεται σε «συμβολική πράξη». Θέλουν τη δράση των συνδικάτων υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους και της εργοδοσίας μέσα από το «φακέλωμά» τους στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων, όρο για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και την προκήρυξη απεργίες.
Όλοι και όλες στην απεργία 3 Ιούνη! Οργανωμένος αγώνας, κόντρα στην απονέκρωση των σωματείων. Αποφασίζουμε για τη ζωή μας!
Απαιτούμε την απόσυρση του νομοσχέδιου Χατζηδάκη, την κατάργηση του ν. Κεραμέως που απελευθερώνει τις απολύσεις στα ιδιωτικά σχολεία και όλων των αντεργατικών νόμων!
Διεκδικούμε:
• 7ωρο -5ήμερο- 35ωρο
• Συλλογική σύμβαση εργασίας που να καλύπτει τις ανάγκες μας με ουσιαστικές αυξήσεις, επαναφορά επιδόματος πτυχίου και τέκνων.
• Συμβάσεις εργασίας με δηλωμένες και τις μη διδακτικές ώρες εργασίας που ο εργαζόμενος απασχολείται στην επιχείρηση, πχ τις ενημερώσεις γονέων, τα meetings κ.α..
• Αναγνώριση ειδικότητας και προϋπηρεσίας.
• Τα υπουργεία Παιδείας και Εργασίας να αναλάβουν την ευθύνη τους για την υποδηλωμένη εργασία και το όργιο παρατυπιών σε κάθε χώρο δουλειάς. Να στελεχωθούν τα Σώματα Επιθεώρησης Εργασίας.
• Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση
Τη συμμετοχή τους στην απεργία έχουν ήδη αποφασίσει δεκάδες εργατικά κέντρα , ομοσπονδίες και σωματεία σε όλη την Ελλάδα , ανάμεσα τους και το εργατικό κέντρο Αθήνας.
