Από το Σικάγο του 1886 ως την Πρωτομαγιά της Αθήνας του 1894, από το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη ως την Πρωτομαγιά του 1944 με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η εργατική τάξη έχει γράψει με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματός της τις πιο λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα, της οργανωμένης πάλης και της διεκδίκησης, που καμιά κρατική κι εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει. Σηματοδοτεί τον αγώνα των εργατών, απέναντι στους κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές τους, για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Την ίδια περίοδο στη χώρα μας οι εργαζόμενοι βιώνουν τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, αναγκάζονται να ζουν με μισθούς μειωμένους, με την ακρίβεια να έχει κάνει βασικά αγαθά επιβίωσης απλησίαστα.
Οι περιπτώσεις ιδιαίτερα στην περιοχή μας, όπου σε 3 Ιδρύματα (ΜΕΡΙΜΝΑ, ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟ) κυριαρχούν η «απληρωσιά», το «έναντι» και η απειλή της απόλυσης, πρέπει να μας κρούει τον «κώδωνα του κινδύνου» για το «τι μέλλει γενέσθαι». Τόσο το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας όσο και η πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου, όλο το προηγούμενο διάστημα και παρά τις παρεμβάσεις τόσο των εργαζομένων των εν λόγω Ιδρυμάτων, όσο και του δικού μας Κλαδικού Σωματείου και του Εργατικού Κέντρου, δεν έχουν κάνει τίποτα ώστε να δοθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα για τις ωφελούμενες οικογένειες και τους εργαζόμενους, υλοποιώντας έτσι κατά γράμμα την κυβερνητική πολιτική της απαξίωσης και του μαρασμού των Ιδρυμάτων Πρόνοιας.
Την ίδια ώρα, οι εργοδότες (ΣΕΚ) ενημέρωσαν το προεδρείο της ΟΣΝΙΕ ότι δεν υπάρχουν χρήματα για όλους τους εργαζόμενους και θα πληρώνουν μόνο τους καλούς εργαζόμενους, όπως θέλουν αυτοί. Έχουν το θράσος μάλιστα να προτείνουν αύξηση επί του κατώτατου μισθού, όπως αυτός θα διαμορφώνεται κάθε φορά και έως 1% χωρίς κανένα άλλο επίδομα, αξιοποιώντας όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο που τους έφτιαξαν όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών, καταργώντας στην πράξη την έννοια της διαπραγμάτευσης και αναγνωρίζοντας μόνο το βασικό κατώτατο μισθό λες και προσλαμβάνουν ανειδίκευτο προσωπικό!
Τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται μέσα από τη μαζική μας συμμετοχή στον διεκδικητικό αγώνα να δώσουμε απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε σε όλες τις πλευρές της ζωής μας! Η αγανάκτηση μας πρέπει να εκφραστεί και να ακουστεί, να βγει από τους τοίχους των χώρων δουλειάς. Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία να πιέσουμε, ώστε να διεκδικήσει ο κλάδος ΣΣΕ, που θα προστατεύει το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Τώρα που σε μεγάλους χώρους και κλάδους δουλειάς υπογράφονται συλλογικές συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις μισθών (COSCO, E-food, οικοδόμοι), είναι ανεπίτρεπτο στον κλάδο μας οι εργαζόμενοι να αμείβονται με μισθούς κάτω και από τον κατώτατο μισθό που καθορίζεται με υπουργική απόφαση.
Ήρθε η ώρα να πούμε δεν πάει άλλο στην κοροϊδία της κυβέρνησης που 12 χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο συνεχίζει να καθορίζει τον κατώτατο μισθό με υπουργική απόφαση με βάση το μνημονιακό νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου και να δίνει αύξηση που δεν καλύπτει ούτε στο ελάχιστο την τεράστια ακρίβεια και την απώλεια εισοδήματος που βιώνουμε συνεχώς όλοι οι εργαζόμενοι. Με βάση αυτούς τους μνημονιακούς νόμους αντί να ξεπαγώσει τις τριετίες, διέγραψε στην ουσία 12 χρόνια δουλειάς από το 2012 μέχρι σήμερα για τους παλιότερους συναδέλφους και τελικά καταλήγουμε στο να πάρουμε από τίποτα έως ελάχιστα. Αυτές οι απώλειες δεν καλύπτονται από τα διάφορα κυβερνητικά επιδόματα, voucher και pass, που είναι σκόνη στον άνεμο και δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, και πολλούς παραπάνω, οι εργαζόμενοι στην Ιδιωτική Υγεία – Πρόνοια – Ειδική Αγωγή απεργούμε και διεκδικούμε ο ένας δίπλα στον άλλον:
Ø Υπογραφή Ενιαίας, Καθολικής, Υποχρεωτικής, Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, με βάση την αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, με γενική μείωση του χρόνου εργασίας σε 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο, αναγνώριση όλων των τριετιών συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 – 2023 και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Ø 900€ κατώτερο μεικτό μισθό με επαναφορά όλων των επιδομάτων (τέκνων, γάμου, σπουδών, διαχειριστικού λάθους και οθόνης, ανθυγιεινής εργασίας, θέσης, ωρίμανσης) και των ειδικών αδειών κλειστών τμημάτων και μειωμένων ωραρίων.
Ø Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού για όλους τους ανέργους.
Ø Εδώ και τώρα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα στην Υγεία, την Πρόνοια και την Ειδική Αγωγή.
Ø Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Υγεία-Πρόνοια–Ειδική Αγωγή με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες. Όχι στα επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία. Δωρεάν όλες οι ιατρικές, διαγνωστικές, εργαστηριακές, προληπτικές εξετάσεις, όλα τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Ø Πλήρη κρατική χρηματοδότηση για όλες τις Προνοιακές δομές καλύπτοντας το 100% των αναγκών τους. Σταθερή καταβολή των μισθών και δώρων χωρίς καθυστερήσεις και «έναντι».
Ø Άμεση απόσυρση του σχεδίου νόμου για την Ψυχική Υγεία και την Δημόσια και Δωρεάν Απεξάρτηση – Ενίσχυση των «στεγνών – καθαρών» προγραμμάτων – Κάτω τα χέρια από το ΚΕΘΕΑ!
Ø Κατάργηση του ΦΠΑ και πλαφόν στις τιμές των προϊόντων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης όπως τρόφιμα, βρεφικά είδη, είδη προσωπικής υγιεινής κ.α. Ρεύμα φθηνό για το λαό.
Ø Αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά νοικοκυριά.
Ø Όχι στις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Να γυρίσει πίσω η φρεγάτα «ΥΔΡΑ».
ΟΛΟΙ στην Απεργιακή Συγκέντρωση, την Τετάρτη 1η Μαΐου,
στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, στις 10:30 το πρωί
