ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 30 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΣΤΙΣ 10.30 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Η ΝΔ συνεχίζει και κλιμακώνει την επίθεση διαρκείας στην Κοινωνική Ασφάλιση. Το έδαφος έχουν στρώσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μαζί και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο-λαιμητόμο του Κατρούγκαλου. Στο όνομα πότε της “βιωσιμότητας” και πότε της “δικαιοσύνης”, επέβαλαν σαρωτικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό σύστημα, με καταστροφικά αποτελέσματα για εργαζόμενους και συνταξιούχους. Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπές συντάξεων και παροχών, απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το “κόστος” της Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και απώλεια των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, όπως στην περίπτωση του PSΙ.

Σήμερα προχωρούν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, και τη μετατροπή της σε καθαρά ατομική υπόθεση των εργαζομένων. Στόχος από τη μία είναι η απαλλαγή του κράτους και της εργοδοσίας από τις όποιες εισφορές κατέβαλλαν στα ασφαλιστικά ταμεία, για να γίνει ακόμα φθηνότερη η εργατική δύναμη και από την άλλη η διασφάλιση τεράστιων κεφαλαίων -50 δις υπολογίζουν- από τις εισφορές των ασφαλισμένων, που θα πηγαίνουν απ’ ευθείας στις τσέπες των ιδιωτικών ασφαλιστικών και επενδυτικών εταιριών!

Με το νέο σύστημα :

Οι κύριες συντάξεις (πρώτος πυλώνας – δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα) πετσοκόβονται σε επίπεδο πτωχοκομείου. Σ’ αυτές συγκαταλέγονται και οι αναπηρικές συντάξεις. Οι επικουρικές από την άλλη μπαίνουν σε σύστημα κεφαλαιοποίησης. Το κεφάλαιο που θα δημιουργείται από τις εισφορές θα γίνεται αντικείμενο τζόγου στις χρηματιστηριακές αγορές και ανάλογα με την απόδοση της επένδυσης θα διαμορφώνεται και το ποσό που θα πιστώνεται στο τέλος στον περιβόητο «ατομικό κουμπαρά» του κάθε ασφαλισμένου.

Οι εργαζόμενοι δηλαδή θα τζογάρουν, μέσω εταιρειών, τις εισφορές  τους σε διάφορα πακέτα “χαμηλού” – “μεσαίου” και “υψηλού” επενδυτικού ρίσκου. Όσο πιο χαμηλό είναι το ρίσκο τόσο η σύνταξη θα υπολογίζεται σε ψίχουλα και όσο πιο υψηλό το ρίσκο τόσο μεγαλύτερη η απόδοση αλλά και ο κίνδυνος! Αν η επένδυση δεν πάει καλά, μέσα σε ένα διάστημα δεκαετιών, με αυξημένο τον κίνδυνο γενικευμένων οικονομικών κρίσεων, με εντεινόμενους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς, χρεοκοπίες εταιρειών κλπ., μπορεί και να χαθούν εντελώς τα χρήματα των εισφορών!

Μάλιστα επειδή υπολογίζουν ότι το κόστος από την ενίσχυση του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα (επαγγελματικά ταμεία και ιδιωτικές ασφαλιστικές) ανέρχεται σε περίπου 2 δισ. ετησίως προτείνουν την “συνεισφορά των ασφαλισμένων με βάση την αρχή της διαγενεακής αλληλεγγύης”, που σημαίνει ότι και οι σημερινοί συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι θα πληρώσουν το «μάρμαρο», για να λειτουργήσει απρόσκοπτα η ιδιωτικοποίηση.

Οι μόνοι κερδισμένοι είναι αυτοί που θα κερδοσκοπούν από τις εισφορές των εργαζόμενων!

Πολλοί συνάδελφοι μπορεί να σκέφτονται…

…“δεν με αφορά η σύνταξη γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα πάρω ποτέ”.

 Το Ασφαλιστικό όμως δεν είναι μόνο το δικαίωμα στη σύνταξη. Αφορά την προστασία μας στους χώρους δουλειάς, τα βαρέα ανθυγιεινά, την προστασία της μητρότητας, την Υγεία – Πρόνοια, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την ασφάλεια της οικογένειας. Είναι κοινωνικό δικαίωμα που κατακτήθηκε με σκληρούς αιματηρούς αγώνες.

…“και σήμερα δεν έχω ουσιαστική κάλυψη, πληρώνω επιπλέον για την υγεία μου, γιατί να μην πάω σε ιδιωτική ασφαλιστική που θα ξέρω τι μου καλύπτει;”

Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες όμως δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, είναι επιχειρήσεις. Σκοπός τους είναι να διασφαλιστούν τα κέρδη τους και όχι οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής των ασφαλισμένων. Τα μεγάλα περιθώρια κερδοφορίας τους οφείλονται στο στατιστικό γεγονός ότι οι περισσότεροι δε νοσούν σοβαρά κατά τη διάρκεια της περιόδου ασφάλισής τους. Σε περιπτώσεις όμως έκτακτης, σοβαρής νοσηλείας ή χρόνιων νοσημάτων εκεί είναι που αποκαλύπτεται η ένδεια αυτού του συστήματος.

Η διεθνής εμπειρία είναι πλούσια σχετικά με τα αποτελέσματα του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην Ασφάλιση. Στις ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι της “ENRON” έχασαν και τη δουλειά τους και όλες τις ασφαλιστικές αποταμιεύσεις. Δισεκατομμύρια έχασαν αντίστοιχα ταμεία στην Αγγλία, ενώ φαλίρισαν σε Χιλή και Αργεντινή. Αλλά και στη χώρα μας, οι ασφαλισμένοι της “ΑSPIS” που επένδυσαν τη σύνταξη, την υγεία τους και την ασφάλεια των παιδιών τους ακόμα προσπαθούν να αποζημιωθούν, πληρώνοντας επιπλέον και για τα δικαστήρια.

Οι ίδιοι υπεύθυνοι που υποβάθμιζαν όλα αυτά τα χρόνια τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας, ενισχύουν και τις λογικές των δήθεν ατομικών λύσεων. Προωθούν με όλους τους τρόπους την ιδιωτική υγεία – πρόνοια και σήμερα την ιδιωτική ασφάλιση, αφού αποτελεί μεγάλο πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Μαζικός αγώνας για καθολικά Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση

Το σκηνικό που χτίζεται και προετοιμάζει τα νέα δεινά για συνταξιούχους και ασφαλισμένους μπορεί να το ανατρέψει ο κοινός αγώνας, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα έχει προμετωπίδα του τη διεκδίκηση Δημόσιας Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης.

Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να υπάρξει ασφαλιστικό σύστημα που θα προστατεύει τον εργαζόμενο, θα του εξασφαλίζει αξιοπρεπή και ποιοτική ζωή μετά τον εργασιακό βίο, θα του προσφέρει δωρεάν, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας και Περίθαλψης.

Συμμετέχουμε μαζικά στο συλλαλητήριο που εξήγγειλε η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων, στις 30 Νοέμβρη, στις 10.30 στα Προπύλαια.