ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΟΚΤΩΒΡΗ
ΟΛΟΙ στην ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ 11.00πμ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΑΡΚΟΥ ΛΑΜΙΑ 11.00πμ
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ για 13ωρη ΔΟΥΛΕΙΑ
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Οι παθήσεις εις βάρος της υγείας μας έχουν γίνει «οι καταθέσεις που μας πιστώνει» η εταιρία για την δουλειά που προσφέρουμε. Οι συνθήκες εργασίας είναι απαράδεκτες, δεν τηρούνται υποτυπώδεις κανονισμοί ασφαλείας, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική προστασία της υγείας. Μας βάζουν ακόμη και στα κλουβιά με φουρτούνες, καύσωνες και παγωνιές, αδιαφορώντας για τους πόνους μας, τα προβλήματα στα κόκαλα ή ακόμη και τα γυναικολογικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συναδέλφισσες.
Κατά το παρελθόν «βάλαμε πλάτη» για να στηρίξουμε την εταιρεία. Αντί για αυξήσεις υπεστήκαμε περικοπές και τα μικρά μεροκάματα έγιναν μικρότερα, οι μισθοί μας είναι ίδιοι εδώ και 15 χρόνια ενώ τα προϊόντα που αγοράζουμε για τις ανάγκες των οικογενειών μας αυξάνονται κάθε μέρα. Με ατελείωτες υπερωρίες δουλέψαμε με ένα ρεπό το μήνα, μείναμε απλήρωτοι συσσωρεύοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ δεδουλευμένα ο καθένας μας και τελικά όταν μετά από αρκετούς μήνες μας κατέβαλαν τον μόχθο μας, το παρουσίασαν και σαν «χάρη».
Δεν μας ρώτησαν ποτέ για το πώς τα βγάζουμε πέρα στο σπίτι μας, πώς τα «φέρνουμε βόλτα» για να εξασφαλίσουμε ένα πιάτο φαγητό στα παιδιά μας. Δουλέψαμε και δουλεύουμε σκληρά, «βάλαμε πλάτη, κάναμε υπομονή για να αλλάζουν μέτοχοι και ιδιοκτήτες στην εταιρεία και να έρθουν καλύτερες μέρες» όπως μας έλεγαν. Δεν μιλήσαμε ούτε όταν μαζεύαμε νεκρούς συναδέλφους από στεριά και θάλασσα.
Έχουμε λόγους να αναλογιστούμε: Αν σήμερα δουλεύουμε τόσες ώρες, με αυτές τις συνθήκες, τι έχει να γίνει αν ψηφιστεί το 13ωρο; Ποιος νόμος ψηφίστηκε για τα αφεντικά και δεν τον εφάρμοσαν;
Συνάδελφοι
Το νέο νομοσχέδιο έκτρωμα που ετοιμάζεται να ψηφίσει η Κυβέρνηση είναι προωθημένο κατευθείαν από τα γραφεία των αφεντικών. Δίνει την δυνατότητα στον εργοδότη να μας κρατά 13ωρες στην εργασία. Μη συμπεριλαμβανομένου το μισάωρο του διαλύματος, το μισάωρο από την είσοδο στην πύλη έως την στιγμή που ξεκινάμε βάρδιες στις μηχανές, το μισάωρο που παραδίδουμε στην επόμενη βάρδια τις μηχανές, μέχρι να βγούμε από την πύλη. Την έως και 1 ώρα που χρειάζονται πολλοί από εμάς από την ώρα που μπαίνουμε στο λεωφορείο, στην στάση και ερχόμαστε για δουλειά και την επίσης έως και 1 ώρα που χρειαζόμαστε πολλοί από εμάς από την ώρα που μπαίνουμε στο λεωφορείο από το εργοστάσιο για να γυρίσουμε στην στάση, μισή ώρα προετοιμασίας που χρειαζόμαστε για να ετοιμαστούμε στο σπίτι και να φτάσουμε στην στάση του λεωφορείου, καθώς επίσης και στο γυρισμό από την στάση να φτάσουμε σπίτι και να κάνουμε ένα μπάνιο. Δηλαδή σύνολο 17,5 ώρες.
Η κυβέρνηση μας λέει ότι «είναι κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην 11ωρη ανάπαυση», αλλά δεν βγαίνουν τα μαθηματικά. Ή τα αφεντικά με την Κυβέρνηση ανακάλυψαν την ημέρα που έχει 35 ώρες διάρκεια ή είναι βρικόλακες και δεν κοιμούνται. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις και το αίμα που μας έχουν πιεί, κλείνουμε τα συμπεράσματα προς το δεύτερο.
Απλά μαθηματικά:
24 (ώρες που έχει η μέρα) -17,5 (ώρες που χρειαζόμαστε για τα παραπάνω) = 6,5 ώρες
Από τις 6,5 ώρες που μας απονέμουν – 45 λεπτά ( να φάμε και να πιούμε) – 45 λεπτά (να συζητήσουμε με την οικογένεια), – 1 ώρα (να διαβάσουμε τα παιδιά) – 1 ώρα (να τα πάμε στις δραστηριότητες) -1 ώρα (σούπερ μάρκετ ψώνια κλπ) -1 ώρα (να ασχοληθούμε με τις δουλειές του σπιτιού, να μαγειρέψουμε, να πλύνουμε κτλ) = 1 ώρα
Μας μένει 1 ώρα της ημέρας για να ζήσουμε και παράλληλα να κοιμηθούμε για να ξανά πάμε την επομένη ημέρα για δουλεία.
Αν ήταν σενάριο για κωμική τηλεοπτική σειρά θα είχε σίγουρη την επιτυχία, είναι όμως η πραγματικότητα της «κανονικότητας» της εργατικής τάξης που μέσα από αυτή εξασφαλίζονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. Η κοινωνική μας ζωή διαλύεται. Άγχος, τρεχάλα, μέσα στα νεύρα και τον κίνδυνο. Κάθε μέρα, όλη μέρα. Διαλύονται οι οικογένειες μας. Τα παιδιά τρέχουν μαζί μας και παράλληλα μας αναζητούν. Οι στατικές δείχνουν τον αντίκτυπο αυτών των απάνθρωπων ρυθμών στην επιβάρυνση της ψυχικής και σωματικής υγείας, στην μείωση του προσδόκιμου ζωής, στην υπογεννητικότητα κτλ. Τρελοκομείο, κούραση και τελικά όταν βάζουμε το χέρι στην τσέπη δεν φτάνουν ούτε για τα αυτονόητα αγαθά, όπως την διατροφή, την στέγη, το νερό, το ρεύμα, την μόρφωση και την υγεία.
Δεν είμαστε «άλλο εμείς και άλλο οι άλλοι». Ανεξάρτητα την διατύπωση κάθε εργατικού λαϊκού αιτήματος και την ιδιαιτερότητα που μπορεί να έχει, ανεξάρτητα πιο κόμμα ή πολίτικο σχήμα διαχειρίζεται κάθε φορά την διακυβέρνηση της χώρας και προφανώς έχει την κύρια ευθύνη σε κάθε φάση, όλα προκύπτουν από τις θεμελιώδης ξεπερασμένες ιστορικά και απάνθρωπες παράλληλα αρχές του οικονομικού πολιτικού συστήματος. Καμία θυσία δεν αξίζει το οικονομικό – πολιτικό σύστημα που για να εξασφαλίσει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων μας θυσιάζει, έχει ανοίξει δεκάδες πολεμικά μέτωπα, διαπράττει γενοκτονία στην Παλαιστίνη, εξαγγέλλει νέα δημοσιονομικά μέτρα, μείωση παροχών σε υγεία και παιδεία, για να καλύψει τις εξοπλιστικές αγορές και την ανάπτυξη της «πολεμικής οικονομίας» προετοιμάζοντας το γενικό μακελειό σε ολόκληρο τον πλανήτη, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε την ασφαλή μεταφορά των παιδιών μας με τρένο. «Κλείνει τις πόρτες» σε χαροκαμένους γονείς, τους αναγκάζει να διεκδικήσουν με απεργία πείνας την εκταφή των σπλάχνων τους αναζητώντας την πλήρη αλήθεια.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο. Είναι ένα ακόμη βήμα προς τον αυταρχισμό, την νομοθετική προετοιμασία που θα εξασφαλίζει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης σε πολεμικές συνθήκες. Προσδοκούν μεγάλη κερδοφορία από την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και την εκμετάλλευση μας στις βιομηχανίες και τις υπηρεσίες που θα τα υπηρετούν με πολύπλευρους και ποικιλόμορφους τρόπους. ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ:
- ΑΜΕΣΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ στους μισθούς, που να καλύπτουν τις ανάγκες μας και την ακρίβεια.
- Κατοχύρωση βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων.
- Μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, με ευθύνη της εργοδοσίας.
- Λεφτά για υγεία, παιδεία, πρόνοια και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.
- Διευκόλυνση των διαδικασιών για ανανέωση της κάρτας παραμονής στους συναδέλφους μετανάστες
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ.
Συμμετέχουμε στην πανελλαδική απεργία την 1η Οκτώβρη
Δίνουμε μαχητικό παρόν στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ 11.00πμ
