Να αποσυρθεί το Νομοσχέδιο για την 13ωρη εργασία, την επέκταση των ελαστικών ωραρίων ανάλογα με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας και την παραπέρα κατάτμηση της ετήσιας κανονικής άδειας
ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία
Συγκέντρωση στις 10.30 π.μ. στα Προπύλαια
► 5ήμερο – 7ωρο – 35ωρο με αυξήσεις 20% στους μισθούς μας. Επαναφορά 13ου – 14ου μισθού και σύνταξης.
► αύξηση και επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος σε όλους τους εργαζόμενους στις δημόσιες μονάδες υγείας και το ΕΚΑΒ. Ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα
► μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων
► ΟΧΙ στη λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία, Πρόνοια και Κοινωνική Ασφάλιση.
► να σταματήσει κάθε συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και κάθε συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967
139 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου για το 8ωρο και ενώ οι επαγγελματικές ασθένειες «θερίζουν», λόγω και της εντατικοποίησης και τα «εργατικά ατυχήματα» συχνά θανατηφόρα είναι σχεδόν καθημερινά, η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε για ψήφιση νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία (ιδιωτική ή κρατική) να επιβάλει μέχρι και 13ωρη εργασία, να αυξομειώνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας ανα εβδομάδα ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων ή υπηρεσιών και να «σπάει» την ετήσια κανονική άδεια σε 5ήμερα.
Στόχος είναι η αύξηση της εντατικοποίησης και η νομιμοποίηση και επέκταση της εργοδοτικής ασυδοσίας και αυθαιρεσίας, ώστε να θωρακισθεί και να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η ήδη τεράστια κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, ακόμη και σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης, κρίσης και «πολεμικής οικονομίας». .
Ιδιαίτερα προκλητικό είναι το γεγονός ότι ενώ η αύξηση της εντατικοποίησης και η παραπέρα ελαστικοποίηση των ωραρίων εργασίας είναι αποδεδειγμένο ότι επιβαρύνουν δραματική την υγεία των εργαζομένων και αυξάνουν τον κίνδυνο για «εργατικά ατυχήματα» και τη συχνότητα των επαγγελματικών ασθενειών, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις που διευκολύνουν ακόμη περισσότερο την απαλλαγή της εργοδοσίας από την υποχρέωση της προστασίας της υγείας και ασφάλειας στους χωρους εργασίας.
Το αντεργατικό νομοσχέδιο μας αφορά όλους, όχι μόνο γιατί στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουν μέλη της οικογένειάς μας αλλά και γιατί ότι εφαρμόζεται στον ιδιωτικό τομέα, αργά ή γρήγορα επεκτείνεται και στο Δημόσιο.
Αμφιβάλλει άραγε κανένας ότι οι δημόσιες μονάδες υγείας αποτελούν «προνομιακό» χώρο εφαρμογής της 13ωρης εργασίας, δεδομένου ότι δεν γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις για την κάλυψη των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού;
Δικαιολογημένη είναι λοιπόν η αγανάκτηση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων με τις κυβερνητικές αθλιότητες περί «δίκαιης εργασίας για όλους» και «στήριξης στους εργαζόμενους» δεδομένου ότι:
- το άρθρο 5δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να επιβάλλουν υπερωρίες ακόμη και σε εργαζόμενους που ήδη εργάζονται εκ περιτροπής
- το άρθρο 6δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να επιβάλλει μέχρι και 13 ώρες εργασίας την ημέρα.
- το άρθρο 7 δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να αυξομειώνει το ημερήσιο χρόνο εργασίας (τη μη ημέρα 5ωρο και την άλλη 10ωρο) ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης ή υπηρεσίας, ακόμη και κάθε εβδομάδα
- το άρθρο 9 δίνει τη δυνατότητα για κατάτμηση της ετήσιας κανονικής άδειας σε 5ήμερα
- το άρθρο 12 διευκολύνει τους εργοδότες να «βαφτίζουν» τις απολύσεις ως «οικειοθελείς αποχωρήσεις»
- το άρθρο 15 δίνει τη δυνατότητα για πρόσληψη εργαζομένων με συμβάσεις «δυο ημερών»
- με το άρθρο 41, αντί για την αναγνώριση νέων επαγγελματικών ασθενειών (π.χ. της COVID-19 για τους υγειονομικούς), προαναγγέλλουν ουσιαστικά την κατάργηση του καταλόγου των επαγγελματικών ασθενειών
Το αντεργατικό νομοσχέδιο αποτελεί εφαρμογή της Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2003/88, που προβλέπει εργασία μέχρι 13 ωρες την ημέρα και για 6 ημέρες την εβδομάδα, δηλαδή μέχρι 78 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Η Οδηγία αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντάσσεται στο συνολικότερο σχέδιο για κατάργηση όσων εργατικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, έχει υπερψηφιστεί από όλα τα κόμματα της άρχουσας τάξης και υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Είναι προκλητικές οι δηλώσεις της υπουργού Εργασίας και άλλων κυβερνητικών στελεχών ότι δήθεν «το νομοσχέδιο το ζήτησαν». Η αλήθεια είναι, ότι όπως οι ίδιοι έχουν επανειλημμένα ομολογήσει, το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο ικανοποιεί τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων για φθηνό, «ευέλικτο», υπερεντατικοποιημένο εργατικό δυναμικό για να εξασφαλίζεται η «ανταγωνιστικότητα» της καπιταλιστικής οικονομίας και η μετάβαση στη φάση της «πολεμικής οικονομίας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εξίσου προκλητικές είναι οι δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ – ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ότι δήθεν το νομοσχέδιο οφείλεται σε «νεοφιλελευθερη ιδεοληψία» της ΝΔ και αποτελεί «εκτροπή από την κανονικότητα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αλήθεια είναι ότι αποτελεί υλοποίηση της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα η κυβέρνηση της ΝΔ «παίρνει συγχαρητήρια» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις αντεργατικές αλλαγές στον εργάσιμο χρόνο κα τις εργασιακές σχέσεις.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο νόμος της ΝΔ του 2021 για την επιβολή της 10ωρης εργασίας (νόμος Χατζηδάκη) ψηφίστηκε κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος από το ΠΑΣΟΚ και από τον τότε ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τη Νέα Αριστερά).
Προσπαθούν να μας ξεγελάσουν οσοι ισχυρίζονται ότι δήθεν το νομοσχέδιο
αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα και όχι τον δημόσιο
Ολοι γνωρίζουμε ότι αι ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ εργαζομένων στο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Μάταια προσπαθούν λοιπόν οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές να μας «καθησυχάσουν» για να μην αντιδράσουμε με το προφανώς ψευδέστατο επιχείρημα ότι το «νομοσχέδιο δεν αφορά τους εργαζόμενους στο Δημόσιο».
Ιδιαίτερα, οι δημόσιες μονάδες υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και την ανάγκη για 24ωρη καθημερινή στελέχωση και λειτουργία αποτελούν «προνομιακό» χώρος εφαρμογής της 13ωρης και 6ήμερης εργασίας.
ΌΧΙ άλλες θυσίες για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων
Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε
Βρισκόμαστε στο 2025, η τεχνολογία και η επιστήμη έχει εκτοξεύσει την παραγωγικότητα της εργασίας. Αντί όμως να εργαζόμαστε και να ζούμε σε καλύτερες συνθήκες, με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας, η ζωή μας «παει από το κακό στο χειρότερο…»
Τι ευθύνεται για την κατάσταση αυτή; Τι ευθύνεται που οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Ελλάδα και διεθνώς καταγράφουν ρεκόρ κερδοφορίας, ενώ εμείς δυσκολευόμαστε να «βγάλουμε το μήνα…»
Η απάντηση είναι απλή. Οσο η πραγματική εξουσία είναι στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων, που ελέγχουν τα «κλειδιά της οικονομίας» (τις μεγάλες επιχειρήσεις, τράπεζες, κρίσιμες υποδομές) και καθορίζουν όλες τις αποφάσεις για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική κλπ, τόσο το κράτος θα είναι εχθρικό για το λαό, τόσο η νομοθεσία θα ικανοποιεί τις δικές τους απαιτήσεις και συμφέροντα σε βάρος των δικών μας αναγκών μας.
Η δική μας απάντηση είναι να δυναμώσουμε τον αγώνα μας, «συμβαδίζοντας» μαζί με σωματεία και μαζικούς φορείς, για την οργάνωση μιας πλατιάς λαϊκής αντεπίθεσης που θα «στοχεύει» τον κοινό μας εχθρό: τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος τους και την Ευρωπαϊκή Ένωση που τους στηρίζει. Για να διεκδικήσουμε μαζί οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας και τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας να αξιοποιούνται για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών.
