Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Έχει περάσει ένας χρόνος περίπου, από τότε που η διοίκηση της εταιρείας προέβη σε 10 απολύσεις συναδέλφων μας.
Ενώ προφασιζόντουσαν ως συνήθως την παραγωγικότητα των συναδέλφων, έγινε φανερό ότι οι απολύσεις αυτές ήταν μέρος ενός γενικότερου πλάνου ανακατάταξης του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα. Με αφορμή και αυτό το γεγονός, καλλιεργήθηκε ένα μεγάλο κλίμα ανασφάλειας, απογοήτευσης αλλά και οργής σε πολλούς από τους συναδέλφους μας, το οποίο διατηρείται σε μεγάλο βαθμό και σήμερα, λόγω της αύξησης της εντατικοποίησης της δουλειάς ως αποτέλεσμα και των απολύσεων αυτών, αλλά και λόγω του ότι οι μισθοί μας παραμένουν καθηλωμένοι, ενώ τους κατατρώει η εκτεταμένη ακρίβεια.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, φαίνεται ότι βρισκόμαστε πάλι μέσα σε ένα νέο κύμα απολύσεων, αφού όπως πληροφορούμαστε, την Παρασκευή 9/5 πραγματοποιήθηκαν απολύσεις σε κάποιες χώρες του εξωτερικού, και στην Ελλάδα. Μια συνάδελφός μας εξαναγκάστηκε σε ‘παραίτηση’ από τη διοίκηση της εταιρείας, που πάλι με το πρόσχημα της παραγωγικότητας, ζήτησε από την συναδέλφισσά να αποχωρήσει από την εταιρεία.
Είναι φανερό ότι η στρατηγική της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας της εταιρίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες μας ως εργαζόμενους. Οδηγεί τους συναδέλφους στην πόρτα της εξόδου και φυσικά μόνο ανησυχία προκαλεί σε όλους μας. Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι μας μετριόμαστε και κάθε φορά είμαστε λιγότεροι. Ενώ τα κενά στις ομάδες μας είναι υπαρκτά και αντικειμενικά, η εταιρεία ζητά την αποχώρηση μια συναδέλφισσας.
Καταδικάζουμε και αυτήν την απόλυση, γιατί στην ουσία της είναι απόλυση ανεξαρτήτως της νομικής έκφρασης που παίρνει η λήξη της σύμβασης. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να βρίσκονται σε συνεχόμενη επαγρύπνηση. Να επικοινωνούμε με το σωματείο για οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψή μας. Να κάνουμε όλοι το βήμα να οργανωθούμε στο σωματείο μας και έτσι να ενισχύσουμε τη δύναμή μας!
Οι εταιρείες, οι κυβερνήσεις και το κράτος τους, που σε συγχορδία μας καταδικάζουν σε μια ζωή μακριά από τις ανάγκες μας και τις δυνατότητες της εποχής, αυτό που φοβούνται και μετράνε είναι τα μαζικά ταξικά σωματεία, η οργανωμένη διεκδίκηση των εργαζομένων.
Σπάμε την απομόνωση και τον ατομικό δρόμο. Να κάνουμε πράξη το σύνθημα “οι ζωές μας ή τα κέρδη τους”.
Διεκδικούμε:
• Στοπ στις απολύσεις
• Διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας
• Προσλήψεις άμεσα στις υποστελεχωμένες ομάδες μας
• Άμεσα να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνει αυξήσεις στους μισθούς μας!
Κανένας μόνος του όλοι στα σωματεία μας!
