Για την κατάσταση που επικρατεί στις οικογένειες των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ και στα ΛΑΡΚΟΧΩΡΙΑ γενικότερα.

Για την φωτιά σε ιδιοκτησία της ΛΑΡΚΟ, κοντά στο εργοστάσιο.
Γιατί συνεχίζουμε τον αγώνα με νέο σταθμό την ΔΕΘ

50 ημέρες μετά την απόλυση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, η κατάσταση με την απορρόφηση των απολυμένων στα προγράμματα απασχόλησης συνεχίζει να είναι τραγική και να γίνεται τραγικότερη.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΔΥΠΑ, όπως αυτά αναφέρθηκαν σε ανακοίνωση της  στις 5/7/2024, από τους 658 καταγεγραμμένους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ στα μητρώα ανέργων, μόλις οι 201 έχουν απορροφηθεί στους φορείς υποδοχής.

Στους υπόλοιπους 457, πρέπει να προσθέσουμε 150 περίπου συναδέλφους που δεν μπορούν  να εγγραφούν στα μητρώα ανέργων διότι κατά την απόλυση τους ασκούσαν παράλληλο ελεύθερο επάγγελμα, γεγονός που δεν προέβλεψαν οι νομοθέτες της κυβέρνησης.

Επίσης άλλοι 30, ενώ απολύθηκαν και αυτοί στις 15/7/24, ενώ έχουν γραφτεί στα μητρώα ανέργων, ενώ για αυτούς προέβλεψε ο νομοθέτης το δικαίωμα συμμετοχής στα προγράμματα απασχόλησης, τους ξέχασαν οι υπουργοί και η ΚΥΑ δεν τους έχει συμπεριλάβει. Έτσι, αφού δεν καταγράφονται ως απολυμένοι της ΛΑΡΚΟ γιατί εργάζονταν σ’αυτή μέσω εταιρειών σύμβασης έργου (εργολαβίες), μένουν εκτός προγραμμάτων και αναμένουν εδώ και 50 ημέρες την τοποθέτηση της Κυβέρνησης.

Άρα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΔΥΠΑ, από το σύνολο των 838 (658+150+30)  απολυμένων της ΛΑΡΚΟ, έχουν απορροφηθεί στα προγράμματα απασχόλησης, μόλις οι 201, δηλαδή ούτε το 25%, ενώ για τις ηλικίες 55 ετών και κάτω δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από τον τόπο κατοικίας.

50 ημέρες μετά, το σύνολο των απολυμένων δεν έχει λάβει εκκαθαριστικό μισθοδοσίας από την ειδική διαχείριση, ακόμη και το νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται είναι απλήρωτο.

Ακόμη μεγάλος αριθμός δεν έχει λάβει ούτε επίδομα ανεργίας, διότι η ειδική διαχείριση έχει ακόμη ανοιχτές τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο Εργάνη. Η Κυβέρνηση έχει «κρυφτεί» πίσω από την δύναμη της παραπληροφόρησης που της προσφέρουν διαφορά ΜΜΕ, έκανε τις διακοπές της και ενώ είχε δεσμευθεί να απαντήσει στα αιτήματα επιβίωσης των απολυμένων, μέχρι και σήμερα «μην τον είδατε τον Παναή».

Ακόμη και αυτοί που έχουν ενταχθεί στα προγράμματα απασχόλησης, το 25% δηλαδή,  σύμφωνα με την πληροφόρηση θα πληρωθούν αρχές Νοεμβρίου, δυόμιση μήνες χωρίς εισόδημα δηλαδή. Το υπόλοιπο 75%, καλά Χριστούγεννα. Την ίδια στιγμή, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ανοίγουν, οι τράπεζες γράφουν στις μαύρες λίστες, ο μπακάλης χρεοκόπησε μαζί μας, τα σούπερ μάρκετ σταμάτησαν το βερεσέ.

Όσα αφορούν την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, την φύλαξη τους, την λειτουργία των οικισμών, των ιατρείων, των σχολείων, τα μέτρα αποφυγής βιομηχανικού συμβάντος, την ασφάλεια της περιοχής γενικότερα, η κατάσταση είναι μία ομολογιακή βόμβα.

Έδιωξαν όλους τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και στις εταιρείες ανάθεσης φύλαξης  προσλαμβάνουν εργαζόμενους με επικεφαλής συνταξιούχους αστυνομικούς που ουδέποτε έχουν μπει για εργασία μέσα στο εργοστάσιο. Οι πλειοψηφία των εργαζομένων στις εταιρείες ανάθεσης για πρώτη φορά έρχονται στην περιοχή. Την ίδια στιγμή που οι θέσεις των ανέργων καλύπτονται με άλλους εργαζόμενους, οι απολυμένοι γυρνάμε από τον έναν φορέα υποδοχής, στον άλλον και μαζί με τις φιλότιμες προσπάθειες της ΔΥΠΑ και των φορέων προσπαθούμε να ξεπεράσουμε, τα αξεπέραστα στις περισσότερες περιπτώσεις, νομοτεχνικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και μένουν άλυτα με ευθύνη της Κυβέρνησης.

Εκτός από την επικινδυνότητα της κατάστασης, οι απολυμένοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το αίσθημα της αδικίας «γιατί άλλους και όχι εμάς που τόσα χρόνια με αίμα και ιδρώτα την λειτουργήσαμε, γιατί άλλους και όχι εμάς που ενδιαφερόμαστε και έχουμε νόμιμες απαιτήσεις από την περιουσία της».

Έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τις προκλήσεις της εταιρείας ανάθεσης που πετά drone πάνω από τα κεφάλια μας, μέσα στο χωριό της Λάρυμνας, που αξιοποιεί τα αυτοκίνητα της ΛΑΡΚΟ λες και είναι δικά της, που παρακολουθεί αδιάκριτα τις κινήσεις των απολυμένων, που σε πολλές περιπτώσεις, αντί να σκύβει το κεφάλι, να χαμηλώνει τα μάτια και να βγάζει το πηλίκιο όταν περνούν οι απολυμένοι, «πουλάει» πνεύμα, παίζοντας με τα εξαντλημένα όρια της υπομονής.

Το συμβάν με την πυρκαγιά που έλαβε χώρα την Πέμπτη 05/9/24 στις 15.30 περίπου το μεσημέρι, είναι καμπανάκι που απαιτεί σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ουσιαστικά μέτρα με ευθύνη της κυβέρνησης και του ειδικού διαχειριστή.

«Δεν έχουμε φιλενάδα την Κασσάνδρα, αλλά χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει».
Δεν θα είμαστε πάντα τυχεροί! Δεν θα έχει πάντα μπουνάτσα, διαθέσιμες πυροσβεστικές δυνάμεις και ελικόπτερα!

Η φωτιά ξέσπασε σε περιουσία της ΛΑΡΚΟ η οποία ήταν ακαθάριστη. Οι απολυμένοι ενημέρωσαν την εταιρεία φύλαξης της ΛΑΡΚΟ και την πυροσβεστική. Η κεντρική πύλη του εργοστασίου δεν απαντούσε, ενώ ο υπάλληλος της εταιρείας φύλαξης στην πύλη οχημάτων, όταν ενημερώθηκε δεν ήξερε το σημείο που του αναφέραμε.

Η ομάδα ασφάλειας της ΛΑΡΚΟ δεν ήταν στην ΛΑΡΚΟ, καλέστηκε και ήρθε από το σπίτι με αποτέλεσμα το πυροσβεστικό όχημα της ΛΑΡΚΟ που ήταν ένα χιλιόμετρο από την εστία της φωτιάς, να φτάσει στο συμβάν μετά το πυροσβεστικό σώμα που ήρθε από 40 χιλιόμετρα μακριά.

Παράλληλα η ομάδα ασφάλειας της ΛΑΡΚΟ δεν επαρκούσε αριθμητικά να κινητοποιήσει τα χωματουργικά μηχανήματα της ΛΑΡΚΟ, όπου και αυτά ήταν παρκαρισμένα σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Ευτυχώς κινητοποιήθηκαν τα χωματουργικά μηχανήματα της αμμοβολής που ήταν 10 χιλιόμετρα μακριά.

Ευτυχώς είχε μπουνάτσα, οι επίγειες και εναέριες δυνάμεις της πυροσβεστικής δεν είχαν άλλα μέτωπα και κινήθηκαν άμεσα με επιτυχία.

Δεν θα είναι όμως κάθε μέρα καλημέρα για αυτό οι αρμόδιοι πρέπει να τοποθετηθούν και να πάρουν μέτρα.

Τι θα γινόταν εάν η πυρκαγιά ήταν στον οικισμό που είναι ακαθάριστος, γεωγραφικά αδιέξοδο και σε μία εβδομάδα θα ανοίξουν τα σχολεία;

Τι θα γινόταν εάν είχε ανέμους και δεν υπήρχαν διαθέσιμα εναέρια μέσα;

Τι θα γινόταν εάν η πυρκαγιά επεκτείνονταν μέσα στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ όπου τα εύφλεκτα υλικά είναι αμέτρητα και διάσπαρτα και παράλληλα οι εργαζόμενοι φύλαξης δεν γνωρίζουν τις εγκαταστάσεις;

Το έγκλημα είναι προδιαγεγραμμένο και οι εγκληματίες έχουν ονοματεπώνυμο. Είναι αυτοί που είτε δεν έχουν σχέδιο ασφαλείας, είτε έχουν και αυτό είναι μόνο στα χαρτιά, είτε έχουν βάλει την υπογραφή τους σε ένα τέτοιο σχέδιο όπως αυτό εφαρμόζεται σήμερα.

Παράλληλα δημιουργεί ερωτηματικά το πως τηρούνται οι κανόνες δεοντολογίας όταν:

● Η κύρια εταιρεία ανάθεσης σχετίζεται άμεσα με στέλεχος της ειδικής διαχείρισης, ο οποίος το προηγούμενο διάστημα ήταν υπεύθυνος για το εργοστάσιο και σ’ αυτή τη φάση και σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα αναλάβει ο ίδιος υπεύθυνος του λιμανιού.
● Το ερώτημα μας ότι υπάρχουν καταγγελίες που λένε ότι «πριν την απόλυση των εργαζομένων είχε υπάρξει απογραφή και μηδενισμός λογιστικής αξίας ανταλλακτικών δεκάδων εκατομμυρίων, με επικεφαλής αυτό το στέλεχος της διαχείρισης», είναι αναπάντητο. Όπως αναπάντητο είναι η επέκταση αυτού του ερωτήματος, ότι «εάν ισχύει κάτι τέτοιο, ποιοι είναι αυτοί που ως επικεφαλής της ΛΑΡΚΟ είχαν την ευθύνη για τον μηδενισμό της λογιστικής αξίας».
● Οι καταγγελίες που έχει μεταφέρει το σωματείο μας και είναι των ίδιων των εργαζομένων στις εταιρείες ανάθεσης, ότι «οι εταιρείες φύλαξης απασχολούν τους εργαζόμενους κατά πατώντας εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σε πολλές περιπτώσεις μαύρα και ανασφάλιστα», επίσης δεν έχουν απαντηθεί.
● Οι καταγγελίες ότι ορισμένοι τύποι που λένε ότι «εργάζονται στις εταιρείες φύλαξης υπάλληλοι της εταιρείες φύλαξης», στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, στα μεταλλεία του Αγίου Ιωάννου, στην Εύβοια και στην Καστοριά αράζουν στα καφενεία, πίνουν και προκαλούν, επίσης δεν έχουν απαντηθεί. Μάλιστα στην Καστοριά έπεσαν μεθυσμένοι πάνω σε μία μάντρα

Αυτή είναι η κατάσταση στην ΛΑΡΚΟ και σε αυτή την κατάσταση οι απολυμένοι της, συσπειρωμένοι στο σωματείο μας, συνεχίζουμε τον αγώνα για την επιβίωση των οικογενειών μας, για να μην μαραζώσει ο τόπος μας, για να διαφυλαχθεί η περιουσία της ΛΑΡΚΟ.

Συνεχίζουμε να παλεύουμε μαζί με όλη την εργατική τάξη της χώρας μας για την επαναλειτουργία της.

Σε αυτή τη βάση και με αυτό το πλαίσιο, βάζοντας μπροστά το αίτημα για άμεση οικονομική ενίσχυση, το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου θα είμαστε στη μεγάλη συγκέντρωση των σωματείων στην ΔΕΘ.

Συνεχίζουμε, θα επιβιώσουμε και θα απλώσουμε τις ρίζες του αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ σε όλους τους φορείς υποδοχής, στους νέους χώρους δουλειάς, ακόμη περισσότερο στην περιοχή γύρω από τη ΛΑΡΚΟ, σε όλη την εργατική τάξη της χώρας μας

Σε κάθε περίπτωση, παντού και πάντα θα είμαστε μπροστά τους, δίπλα και μαζί σε όποιον αγωνίζεται.