Οι εργαζόμενοι στις ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ στηρίζουμε τον αγώνα μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών ενάντια στο νέο κύκλο συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων, που είναι και δικός μας αγώνας. Για ακόμα μία φορά η κυβέρνηση και το υπουργείο «Παιδείας» επιλέγουν την πολιτική των συγχωνεύσεων, για να προωθήσουν τη συνεχή απαξίωση της εκπαίδευσης και του σχολικού περιβάλλοντος. Ειδικότερα για τον τομέα της Σχολικής Στέγης που ασφαλώς αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εκπαίδευσης, επιλέγουν σχεδιασμένα και στοχευμένα, να καταργούν συνεχώς σχολικές μονάδες, να συγχωνεύουν σχολεία και τμήματα και να στριμώχνουν μαθητές και εκπαιδευτικούς σε όλο και πιο υποβαθμισμένο σχολικό περιβάλλον.
Έχουμε τονίσει κατ΄επανάληψη ότι, απαιτείται άμεσα η διαμόρφωση ενός γενναίου πενταετούς προγράμματος οικοδόμησης νέων σύγχρονων και ασφαλών σχολείων, τα οποία θα καλύψουν τις μεγάλες ελλείψεις με βάση τις σύγχρονες προδιαγραφές και ανάγκες στην εκπαίδευση, θα αντικαταστήσουν εκατοντάδες παλιά, γερασμένα και καταπονημένα σχολεία και βέβαια θα βάλουν τέλος στην ντροπή των προκατ νηπιαγωγείων που «νομιμοποίησαν» με αφορμή τη δίχρονη προσχολική αγωγή. Την ίδια ώρα θα πρέπει να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς ο έλεγχος των σχολικών κτιρίων, αλλά και οι παρεμβάσεις ό,που απαιτείται. Κοντεύουν δύο χρόνια από τότε που η κυβέρνηση εξήγγειλε πρωτοβάθμιους ελέγχους στα σχολεία από ομάδες του ΤΕΕ και οι μηχανικοί που θα συμμετέχουν … ακόμα εκπαιδεύονται. Και άντε μετά να στείλουν στον ΟΑΣΠ τα δελτία και μετά … κανείς δεν ξέρει τη συνέχεια. Κατά τα άλλα εξαγγέλλουν γενικευμένες παρεμβάσεις σε λειτουργούντα σχολεία. Η εγκληματική πολιτική του «Πάμε κι όπου βγει» και των ανέξοδων κυβερνητικών εξαγγελιών και στον τόσο ευαίσθητο τομέα της Σχολικής στέγης «καλά κρατεί»!
Αντί να διαμορφώσουν ένα σχολικό περιβάλλον σύγχρονο και ασφαλές, με λιγότερους μαθητές ανά τμήμα, με σύγχρονες αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, αύλειους χώρους κ.λπ. στριμώχνουν μαθητές και εκπαιδευτικούς σε λιγότερα σχολεία, πολλά από τα οποία είναι και παλιά και ακατάλληλα.
Το έχουμε πει κατ΄επανάληψη: Αν δεν αναλάβει το κράτος κεντρικά την ευθύνη για τα σχολικά κτίρια, μέσω ενός εξειδικευμένου τεχνικού φορέα όπως οι ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ο οποίος όμως θα ενισχυθεί σημαντικά με μόνιμο εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό, με τα αναγκαία σύγχρονα μέσα και υλικά και βέβαια με ουσιαστική κρατική χρηματοδότηση, η εκάστοτε κυβέρνηση «θα παίζει το χαρτί» των συγχωνεύσεων, των ανέξοδων εξαγγελιών και της μετάθεσης ευθυνών σε δήμους, περιφέρειες κ.α. Και έτσι θα φταίει πάντα … ο «αναξιολόγητος» εκπαιδευτικός, ο «ανεπίδεκτος μαθήσεως» μαθητής και τα «πρωτοφανή» και «έκτακτα» φυσικά φαινόμενα (σεισμοί, πλημμύρες κ.λπ.).
