Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των γυναικών του Ιράν ενάντια στην κρατική καταστολή, την καταπίεση και την εκμετάλλευση
Καταγγέλλουμε το καθεστώς του Ιράν για την άγρια δολοφονία της 22χρονης Μαχσά Αμινί, μετά τη σύλληψη της από τη θρησκευτική αστυνομία λόγω “απρεπούς ενδυμασίας”, καθώς και για την κρατική καταστολή κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων που ακολούθησαν,
Εκφράζουμε τη συμπαράσταση μας στους διαδηλωτές, γυναίκες και άνδρες, στο Ιράν, που αγωνίζονται ενάντια στις κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις διακρίσεις που βιώνουν οι γυναίκες στη μόρφωση, την οικογένεια, ακόμη και στα χαρακτηριστικά της ένδυσής τους, οι οποίες έχουν ως βάση και αφετηρία αναχρονιστικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Καλούμε όλα τα σωματεία εργαζομένων, όλους τους συναδέλφους να εκφράσουμε με κάθε δυνατό τρόπο την αλληλεγγύη μας στο λαό του Ιράν που αγωνίζεται για τα δικαιώματα του ενάντια σε ένα αυταρχικό καθεστώς..
Ταυτόχρονα, όμως εκφράζουμε την αγανάκτηση μας για την υποκρισία όλων όσων, όπως οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη δίκαιη αγανάκτηση του ιρανικού λαού για να προωθήσουν τα σχέδια τους για τον έλεγχο της Μ. Ανατολής, περιοχής πλουσιότατης σε ενεργειακές πηγές και πλουτοπαραγωγικούς πόρους.
Στόχος τους είναι να αξιοποιήσουν τη λαϊκή αγανάκτηση για να εγκαθιδρύσουν στο Ιράν ένα καθεστώς «φίλα προσκείμενο» προς τους αμερικανοευρωπαϊους ιμπεριαλιστές, όπως έγινε με την λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» στην Ουκρανία, τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη» σε Τυνησία Λιβύη, Αίγυπτο και επιχειρήθηκε να γίνει και στη Συρία.
Οι ίδιες αυτές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που δήθεν «νοιάζονται για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν, στηρίζουν εξίσου αυταρχικά καθεστώτα (μοναρχίες, εμιράτα κλπ) σε γειτονικές χώρες της Μ. Ανατολής, όπου εφαρμόζονται παρόμοιες διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών δεν περιορίζονται μόνο σε χώρες με αυταρχικά καθεστώτα. Ακόμη και στις πιο προηγμένες καπιταλιστικές χώρες εντείνονται οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, οξύνεται η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα των λαϊκών οικογενειών. Αυτά είναι το αποτέλεσμα της ολοένα μεγαλύτερης «σήψης» της σημερινής εκμεταλλευτικής (καπιταλιστικής) κοινωνίας, όπου τα πάντα, ακόμα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η υγεία και η ζωή, θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πρόσφατης απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, με την οποία ανατράπηκε η προηγούμενη συνταγματική απόφαση για το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.
Αντίστοιχα, στη χώρα μας, εκτός από την αύξηση των αποτρόπαιων γυναικοκτονιών, εντείνεται η εργοδοτική καταπίεση σε βάρος των γυναικών, που φτάνει στο σημείο ουσιαστικά να «τιμωρείται» η μητρότητα.
Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι εκφραστές σκοταδιστικών αντιλήψεων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις απαράδεκτες δηλώσεις του Μητροπολίτη Δωδώνης (ότι «καμιά γυναίκα δεν κάθεται και βιάζεται χωρίς να το θέλει») αλλά και τη σκοταδιστική εγκύκλιο της Εκκλησίας ενάντια στο δικαίωμα των γυναικών να προστατεύονται από μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή βιασμό.
Θυμίζουμε και τις σχετικές αντιλήψεις της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής (και παρόμοιων οργανώσεων» περί ανάγκης να «επιστρέψουν οι γυναίκες στο σπίτι και στην οικογένεια» και να περιορισθούν «στην ανατροφή των παιδιών».
Απάντηση στον σκοταδισμό και την οπισθοδρόμηση σε βάρος των δικαιωμάτων των γυναικών σε όλο τον κόσμο μπορεί να δώσει ο αγώνας ενάντια στις σάπιες “αξίες” και τη συνεχιζόμενη αντιδραστικοποίηση του σημερινού απάνθρωπου συστήματος. Αγώνας, που για να έχει προοπτική, χρειάζεται να στοχεύει στο να καταργηθεί η ρίζα των διακρίσεων, που είναι η διπλή εκμετάλλευση της γυναίκας και η ανισότιμη θέση της στον καπιταλισμό, μαζί με το πολιτιστικό, θρησκευτικό “περίβλημά” της.
