Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των Γυναικών είναι μέρα καταδίκης της πολύμορφης βίας που αντιμετωπίζουμε οι εργαζόμενες γυναίκες. Οι δολοφονίες, η σεξουαλική κακοποίηση και οι βιασμοί αποτελούν ένα από τα πολλά πρόσωπα της βίας με την οποία οι γυναίκες είμαστε αντιμέτωπες. Γεννιούνται πάνω στο έδαφος της βίας της εργασιακής ζούγκλας και της ανεργίας, του μισθού που δεν φτάνει για να βγάλουμε το μήνα, της έλλειψης μέτρων προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, της εμπορευματοποίησης της Υγείας, της φροντίδας των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ, των χρονίως πασχόντων.

Η βαρβαρότητα αυτή διαιωνίζεται στο έδαφος της ανυπαρξίας μέτρων προστασίας κατά της βίας και των κακοποιητικών συμπεριφορών μέσα στο γάμο ή τη σχέση μας. Την ανυπαρξία κρατικής μέριμνας με ελάχιστες δομές και συμβουλευτικά κέντρα, δομές ψυχολογικής στήριξης και φροντίδας για τις ίδιες και τα παιδιά μας αλλά και της έλλειψης συλλογικών δικαιωμάτων στους χώρους δουλειάς, που αποτελούν βασικό εμπόδιο για να στηρίξουμε την απόφασή μας να απομακρυνθούμε από βίαιες σχέσεις και να σταθούμε στα πόδια μας για τις ίδιες και τα παιδιά μας.

 Ο συλλογικός αγώνας ενάντια στις βάρβαρες εργασιακές συνθήκες, στην εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας είναι αναγκαίος ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την καταπολέμηση της πολύμορφης βίας που δεχόμαστε.

Η καρδιά μας σήμερα χτυπά στην Παλαιστίνη όπου γυναίκες και παιδιά σκοτώνονται και τραυματίζονται καθημερινά από το κατοχικό κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και τους συμμάχους του ΗΠΑ – ΝΑΤΟ. Που μένουν χωρίς φάρμακα και καθαρό νερό, αργοπεθαίνουν απ’ την πείνα και τις ασθένειες. Αυτή τη βία, τη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων καταδικάζουμε και δυναμώνουμε την πάλη μας και τον αγώνα μας ώστε να σταματήσει κάθε εμπλοκή της χώρας μας σε αυτό το μακελειό, την ώρα που είναι όλο και πιο κοντά ένας πιθανός κίνδυνος γενίκευσης του πολέμου.

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΒΙΑΣ ΠΟΥ ΕΝΤΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΝΙΣΟΤΙΜΙΑ

Καθημερινά στη χώρα μας οι γυναίκες εργαζόμενες πηγαίνουν τη ζωή τους πίσω γιατί τα κέρδη των εργοδοτών επιτάσσουν να μπαίνουν πάνω από τις ανάγκες τους. Έτσι και στηCosmote – Evalue:

• Πόσες συναδέλφισσες με μωρά παιδιά τον τελευταίο χρόνο παραιτήθηκαν ή σκέφτηκαν να παραιτηθούν επειδή η εργοδοσία αρνείται στις νέες μητέρες τη σταθερή πρωινή βάρδια ως το ελάχιστο μέτρο για τη φροντίδα των παιδιών; Πόσες δεν βρίσκουν λύση στο ‘’ποιος θα πηγαινοφέρνει τα παιδιά στο σχολείο’’ ενώ εργάζονται; Τη στιγμή που δεν δίνονται αυξήσεις στους μισθούς ή τροφεία για βρεφονηπιακούς ως ένα μέτρο που θα βοηθούσε την κατάσταση. Τη στιγμή που για τις μονογονεϊκές οικογένειες δεν υπάρχει κανένα μέτρο στήριξης.
• Πόσες γυναίκες στην Evalue έχουν πάει πίσω τη ζωή τους επειδή καθυστερούν να κάνουν οικογένεια και παιδιά λόγω των χαμηλών μισθών που δεν καλύπτουν το κόστος ζωής ούτε για ένα άτομο;
• Πόσες συναδέλφισσες δεν κάνουν στο χρόνο που πρέπει το γυναικολογικό έλεγχο και άλλες εξετάσεις επειδή κοστίζουν ακριβά και δεν βγαίνει ο μήνας με το μισθό;
• Πόσες συναδέλφισσες έχουν θέματα υγείας που προκύπτουν από εργασιακό στρες λόγω των ξέφρενων ρυθμών δουλειάς, το οποίο χτυπά περισσότερο τον γυναικείο οργανισμό σε συνδυασμό με την ανυπαρξία προδιαγραφών για την εργασία μας;
• Πόσες έχουν έρθει αντιμέτωπες με το απαράδεκτο mobbing των προϊσταμένων, με προσβολές της προσωπικότητάς τους και της δουλειάς τους;
• Τι αφήνεται να υπονοηθεί ως αντάλλαγμα μπροστά σε πιθανότητα ανέλιξης;

Όλα αυτά είναι κάτι παραπάνω από ζήτημα αξιοπρέπειας των γυναικών και δεν μπορούν να εναπόκεινται στην ατομική τους ευθύνη. Είναι ζητήματα ποιότητας ζωής.

 Πρέπει να μας απασχολούν όλους, να οργανωνόμαστε για αυτά και να τα διεκδικούμε σταθερά μέσα από το σωματείο μας, πρώτα από όλα εμείς οι γυναίκες που τα βιώνουμε.

Πολεμάμε τις αιτίες. Από τη μια μεριά υπάρχει η κρατική ανυπαρξία που αντιμετωπίζει ως κόστος τις ανάγκες των γυναικών σε υγεία, παιδεία, μητρότητα. Από την άλλη η εργοδοσία που μπροστά στα κέρδη δεν ενδιαφέρεται για το πώς ζούμε, εκτός αν εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες δεν την κάνουμε με τους αγώνες μας να μας ακούσει.

ΔΥΝΑΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Οι πρόσφατες εκλογές του σωματείου μας με τη μεγάλη αύξηση σε νέα μέλη και ψήφους, με τις πολλές γυναίκες εργαζόμενες που συμμετείχαν και στήριξαν το σωματείο μας, μας ανοίγει ελπιδοφόρους δρόμους για να μπορέσουμε ακόμη πιο αποφασιστικά να διεκδικήσουμε αύξηση στο μισθό και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς μέσα από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Με τη συλλογική διεκδίκηση για όλα αυτά ο δρόμος μπορεί να ανοίξει πραγματικά, και όχι ως σλόγκαν, ώστε όλες μας να είμαστε σωματικά και πνευματικά ελεύθερες και αυτοδύναμες να κουμαντάρουμε τις ζωές μας μαζί με τις οικογένειές μας.