Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Τον Ιούνιο κορυφώθηκε και έκλεισε ένας κύκλος έντονης δράσης των σωματείων. Από τις αρχές του χρόνου με κινητοποιήσεις για την υγεία και τα δικαιώματα του λαού, την προετοιμασία της Εργατικής Πρωτομαγιάς με την απεργιακή συγκέντρωση στις 6 Μάη και αμέσως μετά με την απάντηση των εργαζομένων στο νόμο της κυβέρνησης για τα εργασιακά, την 10 και 16 Ιούνη.
“Ο νόμος πέρασε – Τίποτα δεν κρίθηκε. Όλα θα κριθούν μέσα στους χώρους δουλειάς. Εκεί θα δείξει αν ο νόμος τους για την κατάργηση του 8ωρου γίνει ο εφιάλτης μας ή θα παραμείνει στα χαρτιά”.
Με αυτό το σύνθημα μπορούμε να προχωρήσουμε, να μην σταματήσουμε την δράση μας λόγω του καλοκαιριού, ενόψει και των νέων αντιλαϊκών νομοσχεδίων που ετοιμάζετε να ψηφίσει η κυβέρνηση μέσα στο κατακαλόκαιρο, δηλαδή αυτό για το ασφαλιστικό αλλά και για το “νέο σχολείο”.
Ειδικά για το ασφαλιστικό επιδιώκεται η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης με την δημιουργία του λεγόμενου “ατομικού κουμπαρά” για κάθε εργαζόμενο και την μετατροπή των ασφαλιστικών εισφορών μας σε κεφάλαια για τζογάρισμα από τις ασφαλιστικές ιδιωτικές εταιρίες.
Η αλήθεια είναι ότι οι «ατομικοί κουμπαράδες» δεν θα βρίσκονται στα χέρια των νέων ασφαλισμένων, αλλά στα χέρια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Κουμάντο στις εισφορές των εργαζομένων θα κάνουν με το αζημίωτο οι τζογαδόροι των χρηματιστηρίων και οι «ειδικοί» της αγοράς. Όπως δείχνει και η εμπειρία, με τα εκατομμύρια των εργαζομένων που «έμειναν στον άσο» χάνοντας τις εισφορές και τους κόπους μιας ζωής, οι μελλοντικές μας συντάξεις θα γίνουν έρμαια των χρηματιστηριακών παιχνιδιών με οδυνηρές συνέπειες. Ας θυμηθούμε συνάδελφοι την περίπτωση της Ασπίς Πρόνοια. Όπως επίσης η αλήθεια είναι ότι οι αλλαγές αυτές θα επηρεάσουν και τους σημερινούς συνταξιούχους, οι συντάξεις των οποίων θα δεχθούν πιέσεις.
Όσον αφορά για τα παιδιά μας και το λεγόμενο “νέο σχολείο”, το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τη δήθεν αναβάθμιση του και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, αποτελεί βαθιά αντιδραστική τομή στη λειτουργία και το περιεχόμενο του σχολείου, στον πυρήνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Βαθιά αντιδραστική τομή στο τι και πώς θα μαθαίνουν οι μαθητές, στο τι και πώς θα διδάσκει ο εκπαιδευτικός και σε τι εργασιακό περιβάλλον θα δουλεύει από εδώ και εμπρός.
Το νομοσχέδιο προβλέπει την κατηγοριοποίηση των σχολείων, δηλαδή την δημιουργία σχολείων για την «ελίτ» και σχολεία για την «πλέμπα». Προβλέπει όξυνση των ταξικών φραγμών για τους ίδιους τους μαθητές. Προδιαγράφεται η παραπέρα «απαλλαγή» του κράτους από την υποχρέωση της χρηματοδότησης, της στελέχωσης, της επιμόρφωσης, γι’ αυτό επανέρχεται το πρότυπο των διευθυντών – manager, που τους λύνουν τα χέρια για να αναζητούν χρηματοδοτήσεις και χορηγούς, γι’ αυτό έρχεται και η αναμόρφωση του θεσμού του σχολικού συμβουλίου με ορισμό δυο μελών από το δήμο και τριών εκπαιδευτικών χωρίς κανέναν μαθητή, που ενισχύει το ρόλο των δημοτικών αρχών στις αποφάσεις της κάθε σχολικής κοινότητας.
Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες πανδημίας, σε σημείο που δεν αποκλείεται ένα τέταρτο κύμα, σε συνθήκες που οι εμβολιασμοί έχουν φτάσει μόνο στο 5% σε παγκόσμιο επίπεδο με αποτέλεσμα οι μεταλλάξεις του ιού να επιταχύνονται, σε συνθήκες καλλιέργειας της ατομικής ευθύνης με σκοπό να απαλλαγεί το κράτος από οποιανδήποτε υποχρέωση, σε συνθήκες που ο εμβολιασμός στη χώρα μας καθίσταται αντικείμενο ανταπόδοσης και συναλλαγής, σε συνθήκες που καλλιεργείται η λογική της αλήθειας του καθενός και καμία εμπιστοσύνη στην αντικειμενική αλήθεια και στα επιστημονικά δεδομένα, καμία προσπάθεια να αξιοποιούνται για να προστατευτεί η υγεία του λαού.
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Είναι σημαντικό κάτω από συνθήκες γενικευμένης επίθεσης στα δικαιώματα και στη ζωή μας να δίνουμε το μήνυμα ότι η ελπίδα μπορεί να γεννηθεί μέσα από τους αγώνες, εκεί που τα ταξικά σωματεία δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα και να περάσει στην αντεπίθεση. Αγώνες με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων που δεν χωράνε στις επιδιώξεις των επιχειρηματιών και των κυβερνήσεων τους. Ένα είναι βέβαιο συνάδελφοι, ότι όλα κερδίζονται με τους αγώνες.
Τώρα δεν πρέπει να χαθεί χρόνος για τη συνέχεια του αγώνα. Έχουμε μπροστά μας έτσι κι αλλιώς ένα νέο εργασιακό τοπίο με το οποίο θα χρειαστεί να συγκρουστούμε.
Καλούμε εργαζόμενους και ανεργους, όσους αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση αυτή δεν έχει σταματημο αν εμείς δεν κάνουμε κάτι, να παραβρεθούν την Πέμπτη 15 Ιουλίου 20:00 στο αμφιθεατράκι του Αγ. Εύπλου, για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση που θα κάνουν συνάδελφοι (εκπαιδευτικοί και σχετικοί με το ασφαλιστικό) για τα δυο νέα αντεργατικά νομοσχέδια.
Να ακούσουμε τι είναι αυτό που πραγματικά θα φέρουν στην ζωή μας πέρα από την προπαγάνδα της κυβέρνησης.
Να πούμε τις απόψεις μας, να μεταφέρουμε την εμπειρία μας, να οργανώσουμε την δράση μας, να γνωριστούμε καλλίτερα.
