Εργαζόμενοι, -ες, νέοι και νέες, άνεργοι,
Οι διακοπές, η ξεκούραση και η αναψυχή είναι ανάγκη του κάθε εργαζόμενου, ειδικά την περίοδο που διανύουμε. Είναι δικαίωμα, που το διεκδικούμε και το υπερασπιζόμαστε. Ταυτόχρονα,όμως, ο καλοκαιρινός καύσωνας έρχεται μαζί με κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης.
Η κυβέρνηση αντί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα της εργατικής τάξης, κατακαλόκαιρο, όπως έκανε και η προηγούμενη. φέρνει νομοσχέδια, γραμμένα και σφραγισμένα κατευθείαν από τον ΣΕΒ, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες.
Σε μια σειρά χώρους και κλάδους η εργοδοτική επίθεση παίρνει οξυμένα χαρακτηριστικά, καθώς τα αφεντικά αξιοποιούν τα αντεργατικά μέτρα των κυβερνήσεων, για να τσακίσουν εργατικά δικαιώματα και προχωρούν σε απολύσεις. Ταυτόχρονα χιλιάδες εργατικές οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, ενώ εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση της πανδημίας πηγαίνουν προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Εκρηκτική είναι η κατάσταση ιδιαίτερα στους εργαζόμενους του τουρισμού, των μεταφορών, του εμπορίου και των υπηρεσιών αλλά η επίθεση των εργοδοτών εξαπλώνεται σε όλους τους κλάδους, όπως δείχνουν και οι απολύσεις σε μεγάλα ΜΜΕ, στο χρηματοπιστωτικό κ.α.
Οι μεγαλοεργοδότες, αξιοποιούν τα μέτρα της ΕΕ και των κυβερνήσεων με αφορμή την πανδημία στον αδυσώπητο καπιταλιστικό ανταγωνισμό, για να χτυπήσουν τους ήδη τσακισμένους μισθούς, το ωράριο, να κάνουν απολύσεις. Την ίδια ώρα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συνυπογράφει και μπαίνει μπροστά στην υλοποίηση των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων. Δίνει γη και ύδωρ, για να είναι στην κυριολεξία βιδωμένη στις καρέκλες του μηχανισμού της Πατησίων 69. Πιστοί ακόλουθοι αυτής της γραμμής η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας δε βγάζει άχνα για τα προβλήματα των εργαζομένων, των ανέργων του ιδιωτικού τομέα.
Το Σωματείο μας απευθύνει κάλεσμα σε κάθε εργαζόμενο.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κυριαρχήσει η μοιρολατρία και η απογοήτευση. Να απορρίψουμε την λογική της «ατομικής ευθύνης = ατομικής λύσης», του εργαζόμενου μόνου απέναντι στον εργοδότη. Την λογική ότι εργαζόμενοι και εργοδότες είμαστε στην ίδια βάρκα.
Τα παραδείγματα που έχουμε να δώσουμε από νίκες των εργαζομένων, ανακλήσεις απολύσεων, από μάχες που δόθηκαν μέσα από το Σωματείο είναι πολλά στην Καρδίτσα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό των δύο συναδερφισσών απολυμένων από μεγάλη αλυσίδα ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ, που δικαιώθηκαν και γυρίζουν στη δουλειά τους, με πλήρη κάλυψη μάλιστα του μισθού για όλα τα χρόνια που θεωρούνταν απολυμένες. Τίποτα από αυτά δεν θα ήταν κατορθωτό αν πάλευαν μέσα από το Σωματείο ταξικά, αποφασιστικά, χωρίς να συναινούν και να κάνουν δευτερόλεπτο πίσω.
Ο εργάτης έχει ένα όπλο.Αυτό της συλλογικής πάλης και διεκδίκησης. Καλούμε τους εργαζόμενους να έρθουν σε επαφή με το Σωματείο. Να πάρουν ενεργά μέρος στην οργάνωση της πάλης. Να κουβεντιάσουν με τους συναδέλφους τους στο χώρο δουλειάς και να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους με όλους τους τρόπους.
ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ
Το ταξικό κίνημα από την πρώτη στιγμή του ξεσπάσματος της πανδημίας σήμανε συναγερμό. Είναι επιτακτική και επείγουσα ανάγκη για την προστασία της ζωής των εργαζομένων και του λαού η υλοποίηση των αιτημάτων για άμεση κρατική χρηματοδότηση του Δημοσίου Συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων, κάλυψη όλων των αναγκών σε ΜΕΘ και Π.Φ.Υ. και να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Οι εργαζόμενοι πληρώσαμε πολλά. Δε θα πληρώσουμε ξανά!
Είμαστε εδώ! Στην πρώτη γραμμή, στους χώρους δουλειάς, δίπλα στον κάθε εργαζόμενο, σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα. Και αυτή τη περίοδο θα δώσουμε την μάχη.
Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω! Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη για την υπεράσπιση της ζωής της εργατικής τάξης. Καλούμε τους εργαζόμενους να μην ξεγελαστούν με νέες αυταπάτες, να μη δείξουν καμιά αναμονή ότι θα λυθούν τα προβλήματα με την εργατική τάξη στο περιθώριο.
Οι εργαζόμενοι έχουν πλέον αποκτήσει πείρα και είναι ανάγκη να βγάλουν συμπεράσματα. Να προβληματιστούν ότι το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η βαρβαρότητα που ζούμε. Τα παράσιτα, η μεγαλοεργοδοσία δεν προσφέρουν τίποτε. Μόνο εκμετάλλευση. Οι μόνοι που προσφέρουν στην κοινωνία είναι οι εργαζόμενοι, οι επιστήμονες, οι βιοπαλαιστές αγρότες. Η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει και να παλέψει για όλες τις σύγχρονες ανάγκες της, για ένα μέλλον, όπου ο πλούτος θα ανήκει στους εργαζόμενους, που τον παράγουν, με ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ
ΔΩΣΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ
