Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ…ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ
Διεκδικούμε σύμβαση και όχι μνημόνιο συμβιβασμού

Ήδη από τις αρχές Οκτώβρη, όταν και στείλαμε την πρότασή μας για Συλλογική Σύμβαση, στον Σ.Α.Π.Ο.Ε., και αργότερα με τηλεφωνικές επικοινωνίες, mail αλλά και την φυσική μας παρουσία στα γραφεία των εργοδοτών, λαμβάναμε είτε θολές απαντήσεις, είτε απαντήσεις περί “άγνοιας” της ύπαρξής μας.

Το τελευταίο διάστημα καταφέραμε το Σωματείο μας να ενταχθεί στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, αποκαλύψαμε τις μαύρες λίστες για αγωνιστές συναδέλφους και συναδέλφισσες σε εταιρείες-μονοπώλια του κλάδου, κινητοποιηθήκαμε για την υπογραφή Σ.Σ.Ε., παρ όλες τις υπεκφυγές του Σ.Α.Π.Ο.Ε., μετρήσαμε σημαντική συμμετοχή στην απεργία, παρά τις προσπάθειες για “αντικαταστάτες”, αποκαλύψαμε σοβαρά εργατικά ατυχήματα, στηρίξαμε συναδέλφους που δεν δέχτηκαν τις εξοντωτικές συνθήκες σε κάτεργα.

Παρά τις προκλητικές απαντήσεις από την πλευρά του Σ.Α.Π.Ο.Ε., αλλά και τις διαβεβαιώσεις τους για συνάντηση το επόμενο διάστημα, καταθέσαμε υπομονετικά ξανά και ξανά, τόσο στον κλάδο όσο και στον Σ.Α.Π.Ο.Ε., την πρότασή μας για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, όπως αυτή υπερψηφίστηκε σε 3(!) γενικές συνελεύσεις, από τις πιο μαζικές που έχει δει ο κλάδος τα τελευταία χρόνια, με συμμετοχή συναδέλφων ΟΛΩΝ των ειδικοτήτων και όλων των ηλικιών.

Συλλογική Σύμβαση, σημαίνει ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ διαπραγματεύσεις, δηλαδή αποτέλεσμα Συλλογικών Επεξεργασιών και κατακτώνται με αγώνα.

Όμως, πριν λίγες μέρες, έγινε φανερός ο λόγος που οι εργοδότες κατέφευγαν σε υπεκφυγές. Φαίνεται πως έφτασε στα γραφεία τους μια βολικότερη Συλλογική Σύμβαση… και έτσι επέλεξαν αυτή! 15 χρόνια μετά την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, οι
εργοδότες μέσα σε 15 μέρες βρήκαν αυτήν που τους ταίριαζε.

Πριν απ’ όλα, είναι απορίας άξιον:
1. Ποίος γνώριζε την ύπαρξη μια άλλης πρότασης για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας;
2. Ποια, αλήθεια, Γενική Συνέλευση, έχει συζητήσει, ψηφίσει αυτήν που τελικά υπογράφτηκε;
3. Γνώριζε ο κλάδος, την ύπαρξη συζητήσεων για Συλλογική Σύμβαση, από πλευράς ενός άλλου σωματείου, που στις Γενικές του Συνελεύσεις δεν μαζεύει πάνω από 8 άτομα;
4. Άραγε, εν κρυπτώ συζητήσεις, για το πιο σημαντικό ζήτημα του κλάδου μας τα τελευταία 15 χρόνια, ποιον ωφελεί και ποιον βλάπτει τελικά; Ποιος έχει συμφέρον από το να μην γίνεται ΚΑΜΙΑ κουβέντα με τον κλάδο για το περιεχόμενο της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πέρα και έξω από οποιαδήποτε τυπική αλλά και ουσιαστική διαδικασία;
5. Άραγε τι ήταν αυτό που κινητοποίησε τους εργοδότες και το βολικό γι’ αυτούς Σωματείο να υπογράψουν μια Σύμβαση Εργασίας, στα κρυφά; μήπως κάτω από την πίεση των διαδικασιών και των κινητοποιήσεων μας, η εργοδοσία άρον άρον υπέγραψε – όχι σύμβαση – αλλά ένα μνημόνιο καταδίκης με το γνωστό εργοδοτικό σωματείο του κλάδου;

Οι ερωτήσεις φυσικά, εύλογα απαντιούνται αν δει κανείς το περιεχόμενο αυτής της σύμβασης. Μια Συλλογική Σύμβαση που ουσιαστικά ενσωματώνει όλη την νομοθεσία και την ήδη υπάρχουσα κατάσταση, πολλές φορές σε υπερθετικό βαθμό.

1. Μόνο για εκλεκτούς. Στο εισαγωγικό ενημερωνόμαστε πως η Συλλογική Σύμβαση αφορά μόνο τα μέλη του σωματείου, που υπογράφουν την σύμβαση με τον Σ.Α.Π.Ο.Ε. Εννοεί άραγε τα 8 μέλη της γενικής τους συνέλευσης; Εννοεί τα μέλη του οποίου δεν γνώριζαν και δεν ρωτήθηκαν για το περιεχόμενο της Σύμβασης που υπογράφει η ηγεσία τους; Πάει πολύ το εν λόγω σωματείο, να θεωρεί τους εαυτούς του, τους μόνους επαγγελματίες!! Ας μας εξηγήσουν όμως, πως ανέχονται να υπογράφουν με τον Σ.Α.Π.Ο.Ε. σύμβαση, που τα μέλη του απασχολούν “μη επαγγελματίες”, “ζώα”,”άσχετους” και “αλεξιπτωτιστές” και άλλους χαρακτηρισμούς που κατά καιρούς έχει ξεστομίσει ο ο Πρόεδρος του εν λόγω σωματείου;
2. Μείωση μεροκάματου. Διαπιστώνουμε με λύπη μας, σε όλο το αμοιβολόγιο, την μείωση του πραγματικού μεροκάματου, αφού επανέρχονται αυτά του 2010(!!!). Δεν ξέρουμε αν βέβαια, τα μέλη αυτού του σωματείου αγοράζουν με τιμές 2010 στο σούπερ μάρκετ και στο βενζινοπωλείο, αν έχουν ειδικούς λογαριασμούς ρεύματος ή αν έχουν κάνει ειδική συμφωνία για να πληρώνουν τα νοικια τους. Όλα αυτά, ενώ ο κλάδος είχε αποφασίσει να διεκδικήσει, με βάση τα κόστη ζωής του 2024, ανάλογες αυξήσεις.
3. Εφαρμογή 6ήμερου και 12ωρου. Με ειδικό άρθρο, προβλέπει “ειδικές συνθήκες που μπορούν να το επιβάλουν”. Αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα στο ξεσάλωμα του ωραρίου. Επιπλέον, δύναται να υπάρχουν ειδικοί όροι στο ιδιωτικό συμφωνητικό για παραπάνω ώρες. Δηλαδή να είμαστε πιο φθηνοί, πιο ευέλικτοι, χωρίς ζωή. Θα ζούμε για να δουλεύουμε. Αίτημα του κλάδου και όλων των εργαζομένων, είναι το 8ωρο, 5θημερο.
4. Υπερωρίες. Αυξάνονται οι προσαυξήσεις στις υπερωρίες. Αναρωτιέται κανείς, αν τελικά αυτό είναι το τυράκι στην φάκα, των ατελείωτων υπερωριών; Δίνουν σοβαρές εξετάσεις στους ξένους και εγχώριους εργοδότες, ότι “εμείς μπορούμε να σας βγάλουμε τη δουλειά σε μισό χρόνο από ότι οι άλλοι, φθηνά και υπεύθυνα”.
5. Μείωση διαλείμματος. Παραμένει μισή ώρα, ενώ αίτημα του κλάδου ήταν η μια ώρα, που ακόμα και η σύμβαση του 2010 προέβλεπε. Η μια ώρα διάλειμμα γίνεται ακόμα πιο επιτακτική όταν, στην πράξη δουλεύουμε 12ωρα ή και ακόμα και 16ωρα. Σε κάθε περίπτωση η μια ώρα διάλειμμα είναι η μόνη βιώσιμη.
6. Εκτός έδρας. Αυξάνονται τα όρια από 30 χλμ. σε 40 χλμ. Επίσης μειώνεται και το ελάχιστο ημερήσιο εκτός έδρας σε 30 ευρώ. Ταυτόχρονα, χρόνος εργασίας, από δω και στο εξής θεωρείται μόνο ο χρόνος μετάβασης και οχι ο χρόνος επιστροφής!!! Αίτημα του κλάδου ειναι τα 50 ευρω κατ’ελάχιστο.
7. Αποζημίωση. Απαλείφεται ο όρος που προέβλεπε, σε περίπτωση απόλυσης, καταβολή από 50% εως 100% της αμοιβής που απέμενε και ήταν αίτημα του κλάδου.
8. Υπογραφή συμφωνητικού. Ο κλάδος είχε ως αίτημα την υπογραφή σύμβασης την ημέρα που κλείνεται η συμφωνία (και όχι την μέρα που αρχίζει το γύρισμα) και με τόση διάρκεια όση διαρκεί το ίδιο το έργο.
9. Χρόνος ανάπαυσης μεταξύ των γυρισμάτων. Εφαρμόζεται η νομοθεσία των 11 ωρών ανάπαυσης, ενώ ο κλάδος απαιτούσε 12ωρη ανάπαυση.
10. Αγνοεί επιδεκτικά ειδικότητες που δουλεύουν τόσο στην προετοιμασία του γυρίσματος όσο και στην μετά-παραγωγή

Συνάδελφοι,
Διεκδικούμε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και όχι μνημόνιο συμβιβασμού με την εξαντλητική εργασία.
Ο κλάδος δεν εξουσιοδότησε κανέναν να νομιμοποιήσει την υπάρχουσα κατάπτυστη κατάσταση που ήδη ζούμε.
Ο κλάδος δεν εξουσιοδοτεί κανέναν αυτόκλητο εργατοπατέρα, να διαπραγματευτεί στο όνομά του εν κρυπτώ, τη στιγμή που οι μεγάλες επιχειρήσεις κόβουν σίριαλ με το έτσι θέλω, υπογράφουν ελαστικά συμβόλαια, πιέζουν για μεγαλύτερη ευελιξία.
Η ίδια η ιστορία του εργατικού κινήματος, αλλά και η ζώσα ιστορία των αγώνων που κέρδισαν ευνοϊκότερους όρους, όπως στην e-food, στην Cosco, στους Οικοδόμους, στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, διδάσκει πως πραγματική βελτίωση των όρων δουλειάς, τους κερδίζεις με σύγκρουση και αγώνα. Κάθε άλλος τρόπος είναι συμβιβασμός, που γυρίζει τους εργαζόμενους 150 χρόνια πίσω.
Η οπισθοχώρηση με την υπογραφή αυτής της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, έχει φαρδιά πλατιά, κυρίως, την υπογραφή της εργοδοσίας αλλά την ευθύνη βαραίνει τους εργατοπατέρες που την εισηγήθηκαν.

Ως το ενεργό σωματείο του κλάδου, δεσμευόμαστε πως δεν θα αφήσουμε του εργοδότες σε χλωρό κλαρί.

Θα είμαστε μπροστά σε κάθε μικρή ή μεγάλη διεκδίκηση, όποτε και αν μας ζητηθεί.

Δεν θα κάνουμε πίσω, σε αυτά που ο κλάδος συζήτησε, αποφάσισε και τα όρισε στα πλαίσια των σημερινών του αναγκών.