Τελικά, αποδείχτηκε πως το νομοσχέδιο έκτρωμα για τα εργασιακά που παρουσιάστηκε ήταν πολύ χειρότερο από αυτό που θα μπορούσαμε να φανταστούμε!
Ήταν πολεμικό ανακοινωθέν της κυβέρνησης ενάντια στους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, ενάντια στα δικαιώματά τους, νομοσχέδιο που ήρθε να ικανοποιήσει και τα πιο τρελά όνειρα τις μεγαλοεργοδοσίας, δίνοντάς της νέα όπλα ενάντια στους εργαζόμενους.
Καταφέρνει συντριπτικό πλήγμα στο 8ωρο, με καθιέρωση τη 10ωρης εργασίας ενώ αυξάνει στις 150 ώρες τις υπερωρίες που μπορούν να επιβάλλουν μονομερώς οι επιχειρήσεις. Μέχρι τώρα κάθε υπερωρία μέχρι τις 96 και 120 πληρώνονται με 40% προσαύξηση (όσες ήταν υπερεργασία πληρώνονταν με 20%). Κάθε «νόμιμη» υπερωρία μετά τις 120 ώρες πληρωνόταν με 60% προσαύξηση. Τώρα θα πληρώνονται οι υπερωρίες με το 20% της υπερεργασίας και το 40% της υπερωρίας μέχρι τις 150 ώρες. Δηλαδή στην πραγματικότητα εξασφαλίζεται για τους εργοδότες 30 ώρες φτηνότερη υπερωρία κατά 20%. Η αύξηση των νόμιμων υπερωριών (απλήρωτων και φτηνότερων) θα κάνει πιο συμφέρουσα την εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων. Θα ανοίξει το δρόμο και για νέες απολύσεις αλλά και θα λειτουργήσει ως «αντικίνητρο» για νέες προσλήψεις.
Ο θεσμός των υπερωριών που έτσι κι αλλιώς αυξάνει την εκμετάλλευση, τώρα γίνεται ακόμα πιο βάρβαρος και εκμεταλλευτικός.
Το εισόδημα του εργάτη πρέπει να αυξάνεται μέσα από καλύτερες συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις μισθών και δικαιωμάτων, η υπερωρία ως μορφή υπερεκμετάλλευσης να καταργηθεί, ή να περιοριστεί δραστικά και να πληρώνεται αδρά, όπου υπάρχει. Κι όχι το αντίθετο!
Η Κυριακάτικη αργία μετατρέπεται σε σπάνια εξαίρεση ενώ καταργείται το ΣΕΠΕ και δίνεται μεγαλύτερη ελευθερία για απολύσεις. Με την τηλεργασία επιβάλλεται δουλειά απ’ όπου και όποτε θέλει ο εργοδότης ενώ παράλληλα μπαίνουν νέα εμπόδια στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση.
Και βέβαια όσο κι αν προσπαθεί ο Χατζηδάκης και τα υπόλοιπα κυβερνητικά στελέχη, με τη συνδρομή των καναλιών και των εφημερίδων των εφοπλιστών και των βιομηχάνων, δεν θα καταφέρει να μας πείσει ότι είναι ‘’σύγχρονο’’ να αμείβεται ο εργαζόμενος με 200 ή 300 ευρώ, να δουλεύει χωρίς συλλογική σύμβαση, 10ωρα και Κυριακές χωρίς πρόσθετη αμοιβή ενώ με τη τηλεργασία θα μετατρέπει το σπίτι του σε εργασιακό χώρο. Μόνος του, χωρίς το σωματείο μπροστά στον εργοδότη.
Αν η προηγούμενη καπιταλιστική κρίση έφερε τους εργαζόμενους των 400 ευρώ, τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, τώρα το κεφάλαιο απαιτεί και η κυβέρνηση σπεύδει να νομοθετήσει με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας την κατάργηση του 8ωρου και ότι κατοχύρωνε αυτό με τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, τον ελεύθερο χρόνο δηλαδή για ανάπαυση και ψυχαγωγία, για κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό! Για τον κλάδο μου στον τύπο και το χαρτί , που υπάρχουν διακυμάνσεις όσο αφορά το φόρτο εργασίας από μήνα σε μήνα ακόμα και μέσα στην εβδομάδα, να έχουν τη δυνατότητα οι εργοδότες να απασχολούν μέχρι και 10 ώρες την ημέρα τους εργαζόμενους χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Με την αναπλήρωση των ωρών να γίνονται με μειωμένο ωράριο ή άδεια όποτε συμφέρει την επιχείρηση. Ανοίγει έτσι αυτόματα ο δρόμος για απολύσεις ενώ παράλληλα όλο αυτό θα λειτουργήσει σαν αντικίνητρο για νέες προσλήψεις.
Σε κάθε περίπτωση η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και η ευελιξίας σμπαραλιάζει τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων ενώ οι συνέπειες στην υγεία τους δεν μπορούν να αποκατασταθούν με λίγα ρεπό. Για έναν εργαζόμενο, το χρόνο σημαίνει εκτός των άλλων απώλεια χιλιάδων ευρώ μέσα στο χρόνο από το μισθό του.
Παρά τη μέχρι τώρα προπαγάνδα της κυβέρνησης, ότι το 10ωρο θα επιβάλλεται με ατομική σύμβαση εκεί που δεν υπάρχει σωματείο ή με αίτηση του εργαζόμενου, από τη διάταξη προκύπτει το αντίθετο. Μπορεί να επιβάλλεται με ατομική σύμβαση ακόμα κι αν το συνδικάτο του χώρου διαφωνεί και δεν υπάρχει συλλογική συμφωνία.
Μάλιστα στα πλαίσια της προώθησης της πλήρους ευελιξίας ορίζεται πως το διάλλειμα δεν αποτελεί χρόνο εργασίας ενώ προβλέπει ότι οι μερικώς απασχολούμενοι πρέπει να παρέχουν πρόσθετη απασχόληση αν τους ζητηθεί όχι μόνο συνεχόμενα στη βάρδιά τους αλλά και αφού μεσολαβήσει κενό.
Και επειδή πολλοί τελευταία παρουσιάζονται σαν τιμητές των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μιλούν για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», να τους θυμίσουμε πως η διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πως νομοθετήθηκε στη χώρα μας για πρώτη φορά το 1990, από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ ενώ ο νόμος που ισχύει σήμερα ψηφίστηκε από κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το 2011 με την προϋπόθεση να προβλέπεται από ΣΣΕ και τη συμφωνία εργοδοσίας – σωματείων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατήρησε το συγκεκριμένο νόμο αλλά τον εμπλούτισε για τους νοσοκομειακούς γιατρούς, να προβλέπει 12ωρη συνεχή εργασία με παρουσία στο χώρο εργασίας.
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι,
Στην γενικευμένη επίθεση που έχουν εξαπολύσει το κεφάλαιο και η κυβέρνηση εμείς θα αντιτάξουμε τα δικά μας όπλα, την οργανωμένη πάλη για να ανατραπεί αυτό το αντεργατικό τερατούργημα, να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι και να φέρουμε στο προσκήνιο τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες. Για σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 7ωρο-5νθήμερο-35ωρο, δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
Μπορεί το σύστημα να θέλει να πείσει τον λαό ότι με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτε, όμως εμείς γνωρίζουμε καλά πως ότι σήμερα μας παίρνουν πίσω κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες. Τίποτε δεν μας χαρίστηκε!
Με εμπιστοσύνη στη δύναμή μας μπαίνουμε όλοι αποφασιστικά στη μάχη!
