Παρέμβαση του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Αττικής και Εργαζομένων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδος στη Συνέντευξη Τύπου των Συνδικάτων στο Υπουργείο Εργασίας 20 Μάρτη 2024
Οι εργάτες του μετάλλου βρισκόμαστε εδώ διεκδικώντας μαζί με τα άλλα συνδικάτα κατάργηση των άθλιων αντεργατικών νόμων και κατώτερο μισθό της ΕΓΣΣΕ στα 900€. Στον κλάδο παλεύουμε για γενναίες αυξήσεις, 10% στους μισθούς.
Έχουμε σκληρή πείρα από το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο. Αυτό που λύνει τα χέρια στους εργοδότες να μην εφαρμόζουν μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς γιατί είναι κόστος. Έτσι μετράμε δεκάδες νεκρούς και σακατεμένους. Επιπλέον αυτοί οι νόμοι επιτρέπουν εδώ και 7 χρόνια στις κυβερνήσεις, πρώτα του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα της ΝΔ να μην κηρύττουν υποχρεωτική της Σύμβαση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας. Ντροπή!
Αυτήν την στιγμή η κατάσταση στον κλάδο του μετάλλου δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι μηχανές έχουν πάρει μπροστά και το κύριο χαρακτηριστικό είναι η μεγάλη αύξηση της παραγωγής και η έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού.
Τα μεγάλα ναυπηγεία έχουν πάρει μπρος αλλά με κύριο χαρακτηριστικό της εργασιακές σχέσεις λάστιχο, την πλήρη εργολαβοποίηση, την μη εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και την παντελή έλλειψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αφού χάρισαν εκατοντάδες εκατομμύρια στους προηγούμενους ιδιοκτήτες των μεγάλων ναυπηγείων, καταχρεώνοντας το ελληνικό δημόσιο και το λαό μας, σχεδόν δώρισαν εγκαταστάσεις εκατομμυρίων ευρώ στους νέους ιδιοκτήτες με πρόσχημα τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Και οι νέοι ιδιοκτήτες και στο Σκαραμαγκά και στην Ελευσίνα απολύουν τους παλιούς εργαζόμενους για να τους επαναπροσλάβουν με τη μορφή της εργολαβίας και χωρίς να ξεκαθαρίζουν αν θα τηρήσουν τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Επίσης φουντώνουν οι δουλείες στην εγχώρια πολεμική βιομηχανία αφού οι βιομήχανοι μεγαλώνουν τις αιματοβαμμένες παραγγελίες προς όφελος του ΝΑΤΟ, του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ, για τη σφαγή των λαών της Ουκρανίας και της Ρωσίας.
Την ίδια ώρα όμως η μισθοί και τα μεροκάματα παραμένουν καθηλωμένα αφού από το 2011 και μετά δεν υπάρχει κλαδική σύμβαση. Μεγάλες επιχειρήσεις με τεράστιες δυνατότητες όπως η ΛΑΡΚΟ οδηγούνται στο λουκέτο.
Σε αυτήν την κατάσταση η ομοσπονδία μετάλλου για την υπεράσπιση των εργαζομένων βάζοντας πλάτη στους εργοδότες να αλωνίζουν.
Στον αντίποδα το συνδικάτο μετάλλου Αττικής έχει εδώ και καιρό ξεδιπλώσει πλούσια δράση οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων σε δεκάδες εργοστάσια και χώρους.
Βάση όλων αυτών των πρωτοβουλιών αποτελούν οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς όπου καταρτίζονται τα πλαίσια πάλης από πλούσια συζήτηση και αποφασίζονται μορφές δράσης. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι σημαντικά αφού σε τρία εργοστάσια μετά από 12 χρόνια έχουμε ξανά συλλογική σύμβαση επιχειρησιακή με αυξήσεις από 8% έως 10%. Την ίδια στιγμή υπογράφεται τις επόμενες ημέρες η κλαδική σύμβαση ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών με αυξήσεις πάνω από 9%. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η διασφάλιση του ωραρίου, του 7ωρου και του 8ωρου, του πενθήμερου, η πληρωμή των υπερωριών από την πρώτη ώρα.
Το επόμενο διάστημα στόχος είναι να αυξηθούν οι πρωτοβουλίες και οι δράσεις για περισσότερες επιχειρησιακές συμβάσεις με αυξήσεις. Κλιμακώνουμε με τη νέα πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη.
Σύνθημά μας, κανείς μεταλλεργάτης χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας. Τέλος ύψιστης σημασίας καθήκον για το επόμενο διάστημα είναι ο αγώνας για την επαναφορά της υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων και κυρίως για την κήρυξη ως υποχρεωτικής της κλαδικής σύμβασης ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών που πρόκειται να υπογραφεί τις επόμενης ημέρες.
