Κύριε πρόεδρε, κύριες και κύριοι βουλευτές, 

για μια ακόμα φορά καλούμαστε να τοποθετηθούμε για κρίσιμα ζητήματα με τρόπο πρόχειρο, χωρίς να έχει προηγηθεί μια ουσιαστική συζήτηση και χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη οι θέσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, η πείρα των μάχιμων εκπαιδευτικών καθώς και οι επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών, που εδώ και καιρό έχουν εξοβελιστεί από τον δημόσιο διάλογο για την εκπαίδευση από την πλευρά της κυβέρνησης. 

Βεβαίως, θέλουμε να γνωρίζετε ότι η Δ.Ο.Ε. ταυτόχρονα με τις αγωνιστικές και κινηματικές πρωτοβουλίες της, που δυστυχώς αντιμετωπίζονται με καταστολή και διώξεις από την κυβέρνηση, (σας υπενθυμίζω τις σχεδόν 2.ο00 έωλες, παράνομες και απεργοσπαστικές παραπομπές σε πειθαρχικά εκπαιδευτικών  που ασκούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στην απεργία – αποχή από την αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση – που οφείλετε άμεσα να πάρετε πίσω-, όπως και την προσφυγή ακόμα και κατά 24ωρων απεργιών για κλαδικά ζητήματα), έστω και σε αυτές τις συνθήκες κρατάει ανοιχτή τη συζήτηση και σε επιστημονικό πεδίο με σειρά εκδηλώσεων και δράσεων. 

Επιμένουμε, κύριε πρόεδρε, σε αυτό το ζήτημα και σε θεσμικό επίπεδο, γιατί  πραγματικά η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ ακολουθούν μια απίστευτα αλαζονική τακτική απέναντι στους εκπαιδευτικούς και τα συλλογικά τους όργανα, μια επιλογή απαξίωσης των συνδικάτων και της Δ.Ο.Ε. Αυτά τα ζητήματα μάλιστα τα θέσαμε και στη νέα Υπουργό στη μία και μοναδική συνάντηση που είχαμε μαζί. 

Συζητάμε για ορισμένες ξεκομμένες διατάξεις για την ειδική αγωγή, που έρχονται στην ουσία να ρυθμίσουν και νομοθετικά μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολιτική περικοπών. Στο νομοσχέδιο είναι διάχυτη η λογική της εξοικονόμησης πόρων. Μέχρι και στο όνομα της «συμπερίληψης» υπονομεύεται η βασική παιδαγωγική – επιστημονική ανάγκη κάθε μαθητής να βρίσκεται  στο εκπαιδευτικό, ευρύτερα παιδαγωγικό πλαίσιο, που έχει ανάγκη ώστε να στηρίζεται ολόπλευρα. 

Πιο συγκεκριμένα, με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου:  

Αδυνατίζει στην πράξη η εξατομικευμένη στήριξη του μαθητή από εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής (παράλληλη στήριξη). Ορίζεται ρητά πως ένας εκπαιδευτικός παράλληλης θα είναι υπεύθυνος για τη στήριξη όλων των παιδιών μέσα στην τάξη. Μάλιστα, στο όνομα της ενίσχυσης των ΕΔΥ, ρίχνετε ξανά την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς για το πώς θα «μοιράζουν» τις ελλείψεις σε σχέση με τις εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών που χρειάζονται και έχουν λάβει έγκριση ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης. Το νομοσχέδιο, ενώ δίνει τη δυνατότητα παράλληλης στήριξης των μαθητών και στο Ολοήμερο Πρόγραμμα του σχολείου, δε διευκρινίζει ωστόσο τον τρόπο και τους όρους με τους οποίους θα γίνεται αυτό. 

Κλείνει και η τελευταία χαραμάδα μείωσης του μέγιστου αριθμού παιδιών στην τάξη, αν υπάρχουν παιδιά με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Συγκεκριμένα, ορίζεται πως δεν θα γίνεται καμία μείωση του μέγιστου αριθμού των 25 μαθητών, αν στο σχολείο υπάρχει ΤΕ ή στο τμήμα εκπαιδευτικός παράλληλης. Αν αυτό δεν είναι μια πολιτική που αντιμετωπίζει ως κόστος τις ανάγκες των μαθητών μας τότε τι είναι; 

Αντί, κυρίες και κύριοι, σήμερα να συζητάμε για την αποφασιστική μείωση του συνολικού αριθμού μαθητών ανά τμήμα – που αυτό είναι αναγκαίο- , επιχειρείται να ακυρωθεί κάθε δυνατότητα για λιγότερους μαθητές ανά τμήμα. 

Εκτιμάμε ότι με αυτές τις διατάξεις το ΥΠΑΙΘΑ επιχειρεί να προλάβει τις αντιδράσεις που θα υπάρχουν από Σεπτέμβρη ενάντια στην πολιτική των αντιπαιδαγωγικών συμπτύξεων και να θωρακίσει και νομοθετικά αυτή την πολιτική. Δεν θα το καταφέρει όμως, γιατί και οι ίδιοι οι γονείς δεν ανέχονται πια τα παιδιά τους να αντιμετωπίζονται ως κόστος. 

Στο νομοσχέδιο προωθείται η αλλαγή της αποστολής και λειτουργίας του Τμήματος Ένταξης ως διακριτής δομής εντός του σχολείου. Αυτή η αλλαγή επιχειρείται να καλυφθεί πίσω από τις τυμπανοκρουσίες του ΥΠΑΙΘΑ για την ίδρυση συνολικά 3448 τμημάτων ένταξης (μιλάμε για 2556 που αντιστοιχούν στην πρωτοβάθμια σε σύνολο  πάνω από 9000 σχολικών μονάδων που εντάσσονται σ’αυτή), κάτι που αποτελεί πάγια θέση και διεκδίκηση του κλάδου και θεωρούμε ότι αυτή η θετική απόφαση έρχεται κάτω από την πίεση και τους αγώνες μας. Να σημειωθεί, βέβαια, ότι η ίδρυση τμημάτων ένταξης δε σημαίνει και λειτουργία τους, αφού κάθε χρόνο εκατοντάδες από τα ήδη ιδρυμένα παραμένουν κλειστά ελλείψει εκπαιδευτικών και μειωμένων προσλήψεων από την πλευρά του υπουργείου παιδείας. Οπότε και μικρό καλάθι κρατάμε και θα είμαστε εδώ στην πρώτη γραμμή, για να στελεχωθούν όλα τα τμήματα ένταξης με μόνιμο προσωπικό και αυτά μάλιστα να υπάρχουν  σε όλα τα σχολεία.

Παρόλα αυτά, για να επανέλθω στην αρχική κριτική, ο εκπαιδευτικός του ΤΕ προβλέπεται να υποστηρίζει τους μαθητές εντός του περιβάλλοντος της τάξης τους, ενώ η υποστήριξη σε ιδιαίτερο χώρο υλοποιείται εφόσον το επιβάλλουν οι ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών. Με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζεται ο ιδιαίτερος υποστηρικτικός και εξατομικευμένος ρόλος του ειδικού εκπαιδευτικού, παραβλέποντας το γεγονός ότι ΤΕ και Παράλληλη Στήριξη είναι δύο διαφορετικές υποστηρικτικές μορφές και εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες των μαθητών. Εκτός αν το ΥΠΑΙΘΑ επιχειρεί την πλήρη κατάργηση της παράλληλης, που βασίζεται αποκλειστικά σε Ευρωπαϊκά κονδύλια, τα οποία αναπροσανατολίζονται αυτό το διάστημα κυρίως στην πολεμική οικονομία, οπότε μιλάμε για μια τεράστια επιχείρηση εξαπάτησης της εκπαιδευτικής κοινότητας και αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο σήμερα θα θέλαμε απάντηση. 

Επιπλέον, την ίδια στιγμή που τα ΚΕΔΑΣΥ και οι ΕΔΥ «στενάζουν» κάτω από το βάρος των ολοένα αυξανόμενων ψυχοκοινωνικών αναγκών, με ελάχιστο προσωπικό, το οποίο αποτελείται κατά πλειοψηφία από αναπληρωτές που κάθε χρόνο με μια βαλίτσα στο χέρι «αναπληρώνουν» τον εαυτό τους, με σοβαρά κτηριακά προβλήματα και ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, το Υπουργείο αποφασίζει, με το ένα χέρι να «δώσει» οργανικές θέσεις σε μέλη ΕΕΠ – σωστά- και με το άλλο να τις στερήσει από Εκπαιδευτικούς – κάτι που είναι απαράδεκτο. 

Επίσης στο άρθρο 151 των νέων διατάξεων, μετά τις  έντονες αντιδράσεις από γονείς και εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης, ορίζεται πλέον ότι η υποστήριξη από σχολικό νοσηλευτή μπορεί να επεκτείνεται μόνο σε συστεγαζόμενα ή όμορα σχολεία που βρίσκονται σε ακτίνα έως 100 μέτρων από τη μονάδα τοποθέτησης και όχι στα 500 μέτρα που προβλεπόταν αρχικά. Παρόλα αυτά το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το υπουργείο επιχειρεί να περιορίσει τις προσλήψεις σχολικών νοσηλευτών σε βάρος της κάλυψης σοβαρών αναγκών που αφορούν ζητήματα υγείας των μαθητών.

Από όλα τα παραπάνω είναι πασιφανές ότι η «παράλληλη στήριξη», η «συμπερίληψη» και η «ενταξιακή εκπαίδευση» αποδεικνύονται ακόμα μια φορά «όμορφα λόγια που όμορφα καίγονται», όταν η εκπαιδευτική πολιτική δεν καθορίζεται από έναν ολοκληρωμένο επιστημονικό σχεδιασμό, που βάζει στο επίκεντρο τον μαθητή και τις ανάγκες του, αλλά από δημοσιονομικούς κόφτες, από μια ζυγαριά που κρέμεται μόνιμα πάνω από τα κεφάλια των μαθητών και των οικογενειών τους και μετράει τις ανάγκες τους ως κόστος. 

Σε άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου της κυβέρνησης: 

• Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται νέα αμοιβή-τυράκι στους εκπαιδευτικούς σε Πρότυπα-Πειραματικά Σχολεία στο πνεύμα ενίσχυσης της λογικής της «αριστείας» και τελικά της κατηγοριοποίησης σχολείων μαθητών και εκπαιδευτικών. 
• Δημιουργείται μια νέα υπερπλατφόρμα με το όνομα «Ολοκληρωμένο Ψηφιακό Πληροφοριακό Σύστημα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης»-«eSchools», η οποία θα συγκεντρώσει το σύνολο των ψηφιακών διαδικασιών και υπηρεσιών του ΥΠΑΙΘΑ. Πραγματικά προκαλεί εντύπωση γιατί αυτά δεν γίνονται από τις υπηρεσίες του ΥΠΑΙΘΑ και μονίμως δίνονται σε εργολάβους. Πίσω όμως από τα μεγάλα λόγια περί «ψηφιακού μετασχηματισμού», η Κυβέρνηση της ΝΔ στήνει ακόμη έναν μηχανισμό διοχέτευσης δημόσιου χρήματος σε ημέτερους και ιδιωτικά συμφέροντα. Άλλη μια ευκαιρία για μπίζνες, όχι για την πραγματική ενίσχυση των διαδικασιών της δημόσιας εκπαίδευσης. 
• Θετικό είναι ότι δίνεται επιτέλους η δυνατότητα για μετάθεση σε νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς του 2020 και 2021 που ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες. Με ευθύνη του ίδιου του ΥΠΑΙΘΑ, με προηγούμενες διατάξεις, είχαν αποκλειστεί ακόμα και σε σύγκριση με νεοδιόριστους των επόμενων ετών. Αρνητικό είναι ότι διατηρούνται σε πολύ υψηλό επίπεδο τα ποσοστά αναπηρίας για την ένταξη των εκπαιδευτικών σε αυτές τις κατηγορίες χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση καθώς και η απαράδεκτη διάταξη για την 2ετη παραμονή των νεοδιόριστων στην περιοχή μόνιμου διορισμού. 
• Ένα ακόμα ζήτημα. Το Υπουργείο Παιδείας θα προχωρήσει σε συμπληρωματικές μεταθέσεις ενόψει των μόνιμων διορισμών, κάτι που είναι θετικό. Για να μην γίνει όμως και αυτό το θετικό κάτι που θα δημιουργήσει νέες πολύ σοβαρές αδικίες, οφείλει το ΥΠΑΙΘΑ να δώσει το δικαίωμα να πάρουν μέρος στις συμπληρωματικές μεταθέσεις όλοι οι εκπαιδευτικοί που το επιθυμούν, είτε σε γενική είτε σε ειδική αγωγή, όπως επίσης και στη διαδικασία των τοποθετήσεων των μετατιθέμενων να δοθεί η δυνατότητα να πάρουν μέρος όλοι οι εκπαιδευτικοί που είχαν υποβάλει αίτηση για βελτίωση θέσης και δεν ικανοποιήθηκε. Σε διαφορετική περίπτωση θα δημιουργήσετε τεράστιες αδικίες και θα έχετε μεγάλη ευθύνη. 
•  Τέλος το ΥΠΑΙΘΑ οφείλει να λύσει οριστικά πια τα ζητήματα της προστασίας της μητρότητας με τη θεσμοθέτηση της 9μηνης άδειας για τις αναπληρώτριες, την ακώλυτη χορήγηση των 3μηνων αδειών άνευ αποδοχών για ανατροφή- και επί πληρωμή για 3τεκνους και άνω- και να πάψει τους απαράδεκτους και παράνομους περιορισμούς των ΔΙΠΕ  στο θέμα της αναγνώρισης των μορίων για τους εκπαιδευτικούς εκτός γάμου με μη αναγνωρισμένα από τον πατέρα τέκνα ή συνεπιμέλεια με βάση την επιστολή που έχει φτάσει στο ΥΠΑΙΘΑ.