Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας μας χαιρετίζει τις 4 Ομοσπονδίες, τα 21 σωματεία και τους εκλεγμένους συνδικαλιστές που πήραν μέρος στην σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες 4 Σεπτέμβρη , στα γραφεία της ΓΣΕΒΕΕ.
Ιδιαίτερα θέλουμε να χαιρετίσουμε τα σωματεία που πήραν για πρώτη φορά μέρος στη σύσκεψη, που συντονίζουν το βηματισμό μαζί μας στους επόμενους αγωνιστικούς σταθμούς.
Από τις εισηγήσεις του προέδρου της ΟΒΣΑ ,του προέδρου της Ένωσης Φοροτεχνικών που μας ενημέρωσε για το φορολογικό νομοσχέδιο που βρίσκεται αυτές τις ημέρες για ψήφιση στη Βουλή, , αλλά και από τις τοποθετήσεις των αντιπρόσωπων των σωματείων αποτυπώθηκε το πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούνται να δουλέψου οι επαγγελματίες. Εν μέσω φορολογικής επίθεση της Κυβέρνησης, πυρκαγιών και των συνεπειών που είχαν στους μικρούς επαγγελματικές, των επικείμενων αυξήσεων στην ενεργεία και πρώτες ύλες, και του πανάκριβου κόστος ζωής. Ζητάμε εδώ και τώρα μέτρα προστασίας του εισοδήματος μας , μέτρα προστασίας απέναντι στα κοράκια των funds και τους πλειστηριασμούς .
Στην σύσκεψη αποφασίστηκε κινητοποίηση όλων των επαγγελματιών στις αρχές Νοεμβρίου καθώς και 4μήνη καμπάνια εγγραφής νέων μελών στα σωματεία της ΟΒΣΑ ώστε πιο αποτελεσματικά να παλευτούν οι στόχοι του επόμενου διαστήματος.
Καλούμε τα σωματεία να συγκαλέσουν άμεσα τα διοικητικά συμβούλια και διαμορφώσουν αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης που να υπηρετεί τους παραπάνω στόχους.
Εισήγηση του προέδρου της ΟΒΣΑ Θανάση Καλαμπαλίκη στην Σύσκεψη Ομοσπονδιών , σωματείων και συνδικαλιστών την Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη στην αίθουσα της ΓΣΕΒΕΕ , Καποδιστρίου 24, Αθήνα.
Συνάδελφοι, συναδελφισσες
Το ΔΣ της ΟΒΣΑ πήρε τη σημερινή πρωτοβουλία στις σημερινές πραγματικά αντίξοες συνθήκες που καλούμαστε να εργαστούμε, και βεβαίως, να συζητήσουμε το τρόπο που οργανωμένα, συλλογικά, θα απαντήσουμε στη κυβερνητική πολιτική, στα μέτρα και τους σχεδιασμούς που πλήττουν εμάς και τις οικογένειες μας.
Η σημερινή μας σύσκεψη πραγματοποιείται εν μέσω πυρκαγιών που κατακαίνε ότι πνεύμονα πράσινου έχει απομείνει στην Ελλάδα και την AΑττική. Οι πυρκαγιές που ξέσπασαν, παρά τη κατάσταση συναγερμού που είχε δοθεί από την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, για τις περισσότερες Περιφέρειες της χώρας ,άφησαν στο πέρασμά τους νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στάχτη, πυρομαχικά να εκρήγνυνται δίπλα σε πόλεις, βιομηχανικές ζώνες να κοντεύουν να γίνουν παρανάλωμα. Είδαμε κατοίκους τρομαγμένους, κλεισμένους μέσα στα σπίτια τους στην Αττική εν έτη 2023!!!!, άλλοι να τρέχουν έντρομοι κατόπιν των εντολών “εκκενώστε”, κοντά σε δασικές εκτάσεις. Αυτή η εικόνα κράτησε για πάνω από 1 μηνά. Το άλλοθι για να δικαιολογήσει το προδιαγεγραμμένο έγκλημα η κυβέρνηση το καλλιεργεί από τις πρώτες κιόλας μέρες των πυρκαγιών. “Κλιματική αλλαγή” Βολικό άλλοθι, για να δικαιολογηθούν η εγκληματική απουσία ολοκληρωμένου και σύγχρονου αντιπυρικού σχεδιασμού με επίκεντρο την πρόληψη, η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση της Δασικής Υπηρεσίας και της Πυροσβεστικής. Ταυτόχρονα, “βγάζει λάδι” και τις προηγούμενες κυβερνήσεις για αντίστοιχες καταστροφές. Λογικό, άλλωστε, αφού η πολιτική που έχει μετατρέψει τα δάση και τα σπίτια του λαού σε προσάναμμα, είναι κοινό έργο που βήμα βήμα το έχτισαν εδώ και δεκαετίες.
Μπροστά σε κάθε τέτοια καταστροφή θρηνούμε ανθρώπινες ζωές, χάνονται περιουσίες που με κόπο έχουν φτιαχτεί και τις περισσότερες φορές δεν αποζημιώνονται, καταστρέφεται ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, το οποίο μετά παραδίδεται σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα για να βγάλουν κέρδη πάνω στην καταστροφή.
Η πολιτική του κόστους – οφέλους έχει βάλει την ζωή μας σε δεύτερη μοίρα με αποτέλεσμα να χάνονται καθημερινά ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Κανένα μέτρο πρόληψης, καμία προετοιμασία, κανένας σχεδιασμός, μόνο κακοπαιγμένες και επαναλαμβανόμενες φιέστες πριν και κροκοδείλια δάκρια, υποκριτικές συγγνώμες και “παραιτήσεις” μετά τις καταστροφές. Ακόμα και οι όποιες αποζημιώσεις δίνονται δεν επαρκούν για να καλυφθούν οι καταστροφές. Δεν συζητάμε για το αναντικατάστατο της ανθρώπινης ζωής.
Πάνω σε αυτή την ήδη δύσκολη κατάσταση έρχεται να προστεθεί το τσουνάμι της ακρίβειας που εξανεμίζει το εισόδημα ακόμα και σε κλάδους που υπάρχει μια σχετική δουλειά.
Όσο και να προσπαθούν τα κυβερνητικά επιτελεία να μας πείσουν, γνωρίζουμε καλά ότι η ακρίβεια ούτε ήρθε σαν φυσικό φαινόμενο, ούτε δυστυχώς είναι παροδική. Ο καθένας γνωρίζει ότι οι τιμές των καυσίμων είχαν πάρει την άνοδο πριν την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο οποίος βέβαια επιδείνωσε την κατάσταση και την επιδεινώνει ακόμα περισσότερο η απόφαση της κυβέρνησης για άμεση εμπλοκή σε αυτόν τόσο με τις οικονομικές κυρώσεις όσο και με την αποστολή όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία.
Οι μεγάλες αυξήσεις στην τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας πατάνε πάνω στις αποφάσεις των κυβερνήσεων για ένταξη στο χρηματιστήριο ενέργειας, στο εμπόριο ρύπων, την ενεργοποίηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, στην γενικότερη πολιτική της εμπορευματοποίησης, της “απελευθέρωσης” όπως λένε, της ιδιωτικοποίησης δηλαδή της ενέργειας.
Στις αυξήσεις συνέβαλε και η περιβόητη “πράσινη” ενέργεια. Επικαλούνται υποκριτικά την προστασία του περιβάλλοντος ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα καινούργιο πεδίο τεράστιας κερδοφορίας για τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους της ενέργειας και των κατασκευών. Οι τεράστιες κρατικές επιδοτήσεις που γεμίζουν τα ταμεία αυτών των ομίλων για να εγκαταστήσουν πανάκριβα και επιζήμια για το περιβάλλον αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα είναι ο λόγος που εξηγεί την ξαφνική “οικολογική” ευαισθησία.
Το ακριβό λοιπόν κόστος τις παραγωγής ενέργειας από τις “ανανεώσιμες” πηγές ενέργειας σε συνδυασμό με την προσπάθεια απεξάρτηση από το φτηνό φυσικό αέριο της Ρωσίας και την αντικατάσταση του από το πολύ ακριβότερο αμερικανικό LNG, λόγο των γεωπολιτικών παιχνιδιών έχουν εκτινάξει το κόστος ενέργειας και θέρμανσης για τα λαϊκά νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις, όχι όμως και για τις μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Η επίμονη της κυβέρνησης να διατηρεί τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και των ΦΠΑ στα καύσιμα την ώρα που οι εφοπλιστές είναι χρόνια απαλλαγμένοι από τέτοιους φόρους κάνει ξεκάθαρο ότι δεν είχαν και δεν έχουν καμία απολύτως πρόσθεση να στηρίξουν τα λαϊκά νοικοκυριά, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς ΕΒΕ.
Την ίδια φυσικά πολιτική ακολουθούν και για τα τρόφιμα και τα υπόλοιπα είδη πρώτης ανάγκης. Οι τεράστιες αυξήσεις όχι μόνο έχουν μειώσει την κατανάλωση αλλά έχουν αναγκάσει τα νοικοκυριά να κόψουν εντελώς βασικές ανάγκες. Η θέσπιση πλαφόν στις τιμές βασικών προϊόντων και η κατάργηση του ΦΠΑ σε αυτά θα είχαν πραγματικό θετικό αντίκτυπο στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Η επιλογή της φοροαφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος έχει στόχο την περιβόητη “κατάκτηση” της επενδυτικής βαθμίδας ώστε να εξασφαλιστούν ακόμα μεγαλύτερες επιδοτήσεις για τους μεγάλους μονοπωλιακούς και τις επενδύσεις τους. Από αυτές τις επιδοτήσεις λόγο των προκλητικών κριτηρίων και φυσικά των χαμηλών τζίρων, εξαιρείται η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών ΕΒΕ. Η μονοπώληση, η υπερφορολόγηση, η αναδουλειά, το μεγάλο κόστος παραγωγής και συντήρησης μαζί με το κλείσιμο της στρόφιγγας των επιδοτήσεων και της δανειοδότησης για τους μικρούς πολλούς, είναι το καύσιμο για την ανάπτυξη των λίγων μεσαίων και μεγάλων.
Η εχθρική αυτή στάση απέναντι στα λαϊκά στρώματα παίρνει ακόμα πιο αγρία χαρακτηριστικά στις περιπτώσεις των μαζικών πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών και επαγγελματικής στέγης.
Το νομοθετικό πλαίσιο που χτίστηκε από όλες τις κυβερνήσεις όχι μόνο έλυσε τα χέρια τραπεζών και funds ώστε να αρπάξουν την περιουσία του εργαζομένων, επαγγελματιών και συνταξιούχων αλλά φρόντισαν να μετατρέψουν σε ιδιώνυμο αδίκημα την υπεράσπιση τους από σωματεία και φορείς. Μπροστά στην εξασφάλιση κέρδους για τα funds και την εκκαθάριση των τραπεζών από κόκκινα δάνεια δεν διστάζουν να πετάξουν έξω από τα σπίτια τους ηλικιωμένους, Αμεα, μονογονεϊκές οικογένειες. Βλέπουμε ότι οι κυβερνήσεις παίρνουν όλα τα μέτρα που χρειάζονται νομοθετικά, ψηφιακά, κατασταλτικά για να μην χάσουν τα κοράκια και τα αρπακτικά κανένα ευρώ. Επιλέγουν όμως συνειδητά και όχι λόγο ανικανότητας να μην πάρουν κανένα μέτρο που να εξασφαλίζει το εισόδημα αλλά κυρίως την ίδια την ζωή μας.
Με βάση αυτά πάμε προς τη ΔΕΘ. Τίποτε απολύτως από όσα έχουν δημοσιευθει δεν αφορούν τους α/α και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις που παλεύουν για την επιβίωση. Για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση θα παρουσιάσει τις απαιτήσεις των μονοπωλιακών ομίλων και τα μέτρα στήριξής τους, ως διέξοδο για την ικανοποίηση και των ίδιων των λαϊκών αναγκών. Στο όνομα δήθεν της στήριξης της μεσαίας τάξης θα επαναφέρει μια σειρά μέτρα, που είτε αφορούν απευθείας στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους -χρηματοδοτήσεις, φορολογικά κίνητρα, πακέτα για την πράσινη και ψηφιακή οικονομία- είτε αφορούν μεγαλύτερες και πιο δυναμικές μικρομεσαίες. Στους αυτοαπασχολούμενους δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι δεν δίνει τίποτα απολύτως, αντίθετα μας κατηγορεί ότι είμαστε φοροφυγάδες και μπαταχτσήδες. Άλλωστε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός από βήματος της Βουλής έκανε ξεκάθαρους τους στόχους της κυβερνητικής πολιτικής. Συγκεκριμένα δήλωσε ”Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές μας βοήθησαν πολύ να περιορίσουμε την μικρή φοροδιαφυγή” και απευθυνόμενος στους “φοροφυγάδες” ελευθέρους επαγγελματίες είπε ότι ”αυτή η Κυβέρνηση διαθέτει και την πολιτική νομιμοποίηση και την τεχνογνωσία για να σας εντοπίσει”.
Προφανώς για το κυβερνητικό επιτελείο και για τον πρωθυπουργό τον ίδιο, το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι η “μεγάλη φοροδιαφυγή”, ούτε για η “μεγάλη φοροαποφυγή”. Μην μας πει ο πρωθυπουργός ότι δεν γνωρίζει ότι οι εφοπλιστές φορολογούνται εθελοντικά, ότι οι τραπεζίτες απολαμβάνουν τον αναβαλλόμενο φόρο και τις ανακεφαλαιοποιήσεις, οι στρατηγικοί επενδυτές φοροαπαλλάσσονται οι ενεργοβόρες βιομηχανίες απολαμβάνουν πολλαπλές επιδοτήσεις παρά τα προνομιακά συμβόλαια με μειωμένες τιμές που εξασφαλίζουν στην ενέργεια.
Αλήθεια σε ποιο μικρό μαγαζί υπήρξε “ανακεφαλαιοποίηση” όταν βρέθηκε πολλές φορές όλα τα προηγούμενα χρόνια στο χείλος του λουκέτου όπως έγινε με τις τράπεζες; Ποιος μικρός επαγγελματίας μπορεί να φορολογηθεί “εθελοντικά” όπως οι εφοπλιστές; Ποιος μικρός επαγγελματίας μπορεί να αναβάλλει την πληρωμή των φόρων όπως οι τράπεζες;
Σε εμάς βρήκε να κουνήσει το δάκτυλο ο πρωθυπουργός κατηγορώντας μας για φοροδιαφυγή;
Αλήθεια ποιος μικρός επαγγελματίας και εργαζόμενος μπορεί να φοροδιαφύγει και να μην πληρώσει το ΦΠΑ όταν στέκεται μπροστά στο ταμείο του super Market, στο βενζινάδικο, όταν πληρώνει το λογαριασμό της ΔΕΗ, ή όταν αγοράζει πρώτες ύλες για το μαγαζί του;
Μήπως δεν ξέρει ο πρωθυπουργός ότι μόνο από τους παραπάνω φόρους προέρχεται το 95% των εσόδων του κράτους; Ότι όλοι αυτοί που κολυμπάνε στα δισεκατομμύρια συνεισφέρουν μόνο στο 5% των κρατικών εσόδων;
Όλα τα παραπάνω τα γνωρίζει πολύ καλά ο Πρωθυπουργός. Όπως γνωρίζει και ότι και τα λίγα που υπόσχεται να δώσει στους ελευθέρους επαγγελματίες από το ένα χέρι, θα τα πάρει πίσω πολλαπλά από το άλλο. Μιας και η μείωση του ΕΝΦΙΑ θα συνοδεύεται μόνο με την υπογραφή ασφαλιστικού συμβολαίου για το συγκεκριμένο ακίνητο.
Η υπόσχεση για κατάργησης του τέλους επιτηδεύματος μετά το 2025 και αν πάνε όλα καλά με την οικονομία,, θα συνοδευτεί με ακόμα πιο σκληρή χρήση των ηλεκτρονικών μέσων του my data, που πέρα από μεγάλο κόστος απόκτησης και συντήρησης αυτών των συστημάτων θα οδηγήσει στον οικονομικό στραγγαλισμό μεγάλου μέρους των επαγγελματιών που βρίσκονται ανυπεράσπιστοι χωρίς αφορολόγητο όριο, φορολογούμενοι από το 1ο ευρώ. Πραγματικός τους στόχος δεν είναι να πιάσουν τους φοροφυγάδες για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά να διευρύνουν τα φορολογικά έσοδα και να αποκτήσουν νέα “δημοσιοοικονομικά” μαξιλάρια. Βλέπουν ήδη στον ορίζοντα τα σημάδια μιας νέας κρίσης και τέτοια «μαξιλάρια» είναι άκρως απαραίτητα για την στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε , μπορούμε να γίνουμε πιο δυνατοί. Συσπειρωμένοι στα σωματεία και την Ομοσπονδία μας. Να διεκδικήσουμε μέτρα στήριξης του εισοδήματος μας, και ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας. Είναι ώρα να διεκδικήσουμε μετρά για τη βελτίωση της ζωής μας.
Απαιτούμε
– Επαναφορά του ατομικού αφορολόγητου ορίου για τους μη μισθωτούς στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος. Προοδευτική αύξηση της φορολογίας στα κέρδη, με μείωση στα χαμηλά εισοδήματα και αύξηση ως το 45% για το μεγάλο κεφάλαιο
– Οριστική κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Κατάργηση της προκαταβολής φόρου για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ
– Κατάργηση της προκλητικής έμμεσης φορολογίας. Του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, στα τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνίας, στις υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευση
– Μείωση κατά 50% των δημοτικών τελών για εισοδήματα ως και 12.000. Προοδευτική αύξηση για τα μεγαλύτερα κέρδη
– Για την εφορία και τις τράπεζες: Διαγραφή όλων των τόκων και των προστίμων. Διαγραφή του 30% του εναπομείναντος χρέους και μηνιαίες δόσεις στο ύψος του 5% του εισοδήματος
– Διαγραφή των χρεών ατομικής ασφάλισης στον ΕΦΚΑ. Πιο ειδικά, διαγραφή τόκων, προστίμων του ποσού που προκύπτει από τα χρέη της εισφοράς υγείας , γιατί η υγεία όλων μισθωτών και α/α πρέπει να είναι δωρεάν και στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
– Απαγόρευση των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας. Των κατασχέσεων επαγγελματικής στέγης, εξοπλισμού, μεταφορικών επαγγελματικών μέσων για τους α/α που διατηρούν την επιχείρησή τους
– Ακατάσχετος επιχειρηματικός λογαριασμός. Μείωση της προμήθειας των τραπεζών στις τραπεζικές συναλλαγές
Με αυτά τα αιτήματα προτείνεται να προχωρήσουμε σε συλλαλητήριο το πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη.
Παράσταση διαμαρτυρίας για δημοτικά τέλη στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Η τακτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών, του “δώσε και εμένα μπάρμπα”, του “με το διάλογο θα υλοποιηθούν τα αιτήματα μας”, έχει αποδειχτεί χρεοκοπημένη. Αποδείχθηκε βολική για την κυβέρνηση αφού δεν την πιέζει ουσιαστικά, και ταυτόχρονα, άκρως επικίνδυνη αφού στο όνομα της αναμονής βάζει φρένο στους αγώνες και οδηγεί στην απογοήτευση.
Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε καλά μέχρι που μπορεί να φτάσει η υπομονή μας. Σήμερα φαίνεται καθαρά ότι έχει έρθει η ώρα να τους αφήσουμε πίσω. Σύσσωμες αυτές οι ηγεσίες που καλλιεργούσαν προσδοκίες στους αυτοαπασχολούμενους είναι υπόλογες στους συναδέλφους.
Συναγωνιστές συναγωνίστριες η κατάσταση που βιώνουμε, υποδεικνύει ότι χρειάζεται και εμείς να γίνουμε πιο αποφασιστικοί στις διεκδικήσεις μας. Οι κρίσεις, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός από τα μονοπώλια, οι Ευρωενωσιακές και κυβερνητικές πολιτικές που δουλεύουν στρατηγικά για τα συμφέροντα των λιγων, επιβεβαιώνουν ότι στο δρόμο της συναίνεσης, δεν έχουμε τίποτε πια να κερδίσουμε. Οσο μάλιστα χειροτερεύουν οι συνθήκες, ξέρουμε καλά από την πείρα μας ότι θα βρεθούμε αργά ή γρήγορα στο στόχαστρο, όπως βρεθήκαμε και στην προηγούμενη κρίση. Γι΄αυτό μας προετοιμάζουν ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι δύσκολος. Για να ανεχτούμε τις πολιτικές που πιθανόν θα αντικρίσουμε εις βάρος μας, για να καταπιούμε αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες των επιλογών τους.
Συναδελφοι, συναδελφισσες
Η Ομοσπονδία μας στέκεται απέναντι από αυτούς που έκαναν την Ενέργεια ακριβό εμπόρευμα για τον λαό. Που εκτίναξαν τις τιμές επιβάλλοντας κυρώσεις που τελικά πληρώνουμε μόνο εμείς. Που τροφοδοτούν με όπλα τον Πόλεμο στην Ουκρανία ρίχνοντας λάδι στην φωτιά της ευρύτερης ανάφλεξης στην περιοχή. Στεκόμαστε απέναντι από όλους αυτούς που μιλάνε για “ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη για όλους» και εννοούν την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας των ομίλων. Σε όλους αυτούς που μιλάνε για συναίνεση και «κοινωνική συνοχή» και εννοούν σιγή νεκροταφείου και υποστολή κάθε διεκδίκησης. Δεν αντέχουμε άλλο, μας ξεζούμισαν. Αρνούμαστε να μείνουμε κλεισμένοι στα μαγαζιά μας μέχρι να μας κλείσουν. Αρνούμαστε να μείνουμε θεατές, αμέτοχοι, άβουλοι και φοβισμένοι. Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χεριά. Στη μίζερη ζωή που μας ετοιμάζουν απαντάμε με ανυποχώρητο ,μαζικό, συλλογικό αγώνα. Παλεύουμε για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή.
Δε θα αφήσουμε κανέναν συνάδελφο χωρίς σπίτι, χωρίς ρεύμα. Τα αγωνιστικά σωματεία θα γίνουμε τοίχος προστασίας για τους συναδέλφους. Στο μέλλον που μας ετοιμάζουν απαντάμε με τη συμμετοχή μας στα σωματεία, με τον αγώνα μας ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Με τον αγώνα μας θα τους υποχρεώσουμε να κάνουν πίσω. Θεωρούμε ότι ο αγώνας μας πρέπει να δυναμώσει και να συνεχιστεί θέτοντας στο επίκεντρο τη διεκδίκηση ουσιαστικών λύσεων.
Μπορούμε να βάλουμε τον πήχη ψηλά. Να γίνουμε ακόμα περισσότεροι, να συμπορευτούμε με νέα σωματεία. Το ΔΣ της ΟΒΣΑ καλούμε ανοιχτά και χωρίς προκατάληψη κάθε σωματείο που υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας, κάθε συνδικαλιστή που μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα μαζί αλλά καταλαβαίνει ότι δε πάει άλλο, να πάρει τη θέση τους στον αγώνα. Από τώρα τα σωματεία να είναι στο πόδι. Να μετρήσουμε δεκάδες δράσεις , πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις των ίδιων των σωματείων.
Δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας. Ο ένας είναι ο δρόμος της υποχώρησης, του συμβιβασμού, του κλεισίματος ακόμα περισσότερο στους 4 τοίχους των μαγαζιών μας. Δρόμος που σταδιακά και με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε νέες υποχωρήσεις, νέους συμβιβασμούς, σε ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση της ζωής μας. Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα, της σύγκρουσης, του ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, της διεκδίκησης με βάση τις ανάγκες μας και όχι με βάση τι είναι διατεθειμένοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι να μας παραχωρήσουν στην πράξη!
Σε αυτήν τη ρότα καλούμε τα σωματεία, τις ομοσπονδίες να οργανώσουν την πάλη τους και τη παρέμβαση τους, να βρεθούν με κάθε τρόπο με χιλιάδες συναδέλφους που υποφέρουν, να είναι μπροστά στην ακύρωση των μέτρων, παλιών και νέων. Ο δρόμος του συλλογικού ανυποχώρητου αγώνα για ουσιαστικά και μόνιμα μέτρα ανακούφισης είναι μονόδρομος, είναι η μόνη διέξοδος για να ορθώσουμε εμπόδια στην πολιτική που μας οδηγεί στην ανασφάλεια και στο λουκέτο.
