Το πρόγραμμα στήριξης «Απόσταξη οίνου σε περίπτωση κρίσης» του υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για την αντιμετώπιση των  επιπτώσεων που έχει επιφέρει η νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, με τις περιορισμένες πωλήσεις οίνου,  είναι σταγόνα στον ωκεανό και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις στους μικρούς αμπελουργούς και στους εργαζόμενους του συγκεκριμένου κλάδου.

Η “απόσταξη κρίσης” και η “αποθεματοποίηση οίνου”, που προβάλλονται σε επίπεδο ΕΕ ως η λύση για τη μείωση των αποθεμάτων οίνου, δεν πρόκειται να ανακουφίσουν. Κερδισμένοι θα βγουν και πάλι οι βιομήχανοι, που επικαλούμενοι τα πλεονάσματα προετοίμασαν το έδαφος προκειμένου να αρπάξουν τον νέο τρύγο σε εξευτελιστικές τιμές.

Παράλληλα αρκετοί αμπελουργοί αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν όλα τα  πράσινα σταφύλια από τον αμπελώνα πριν από την ωρίμανσή τους (πράσινος τρύγος), επιλέγοντας εφόσον τηρούσαν τις προϋποθέσεις, να ενταχθούν στο πρόγραμμα της πρώιμης συγκομιδής. Δηλαδή στην καταστροφή των σταφυλιών έτσι ώστε η παραγωγή  να είναι μηδενική και με αυτό τον τρόπο να λάβουν μια αποζημίωση ώστε να έχουν μικρότερη απώλεια από το κόστος παραγωγής.

Η τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι μικροί αμπελοκαλλιεργητές, αναδεικνύει για ακόμα μια φορά τα αδιέξοδα του συστήματος και την ανικανότητά του να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας.

Η παραγωγή, η οποία σε όλες τις φάσεις της εξελίσσεται άναρχα και ανταγωνιστικά, λειτουργεί μέσα σε αυστηρά όρια και περιορισμούς, που προσβλέπουν μόνο στη δυνατότητα να αποκομίζουν μεγαλύτερα κέρδη οι οινοποιητικές βιομηχανίες στην οινοποίηση με αποτέλεσμα τη φτώχεια και την εξαθλίωση των εργατών και μικρομεσαίων αγροτών.

Αυτή η επιδίωξη του κεφαλαίου να υποτάσσει τα πάντα στην υπόθεση του κέρδους, προκαλεί ασφυξία στους εργαζόμενους και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Με περίσσο θράσος μας καλούν να αποδεχτούμε πως όλα είναι φυσιολογικά, την ώρα που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να αυξάνεται ο κοινωνικός πλούτος και να εκσυγχρονίζονται οι διαδικασίες παραγωγής, την ίδια ώρα να χρειάζονται περικοπές στις αποδοχές των εργαζομένων, ευελιξία στην εργασία, κατάργηση των λεγόμενων κοινωνικών παροχών, καταστροφή της παραγωγής και ραγδαία υποβάθμιση των συνθηκών ζωής του εργαζόμενου λαού.

Όμως το απόλυτα λογικό είναι να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όσο αναπτύσσονται οι παραγωγικές δυνατότητες, όσο ο κάθε εργαζόμενος στη βιομηχανία, στο χωράφι καταφέρνει με την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών να παράγει περισσότερα σε λιγότερο χρόνο, όσο αναπτύσσεται η παραγωγικότητα της εργασίας, τόσο θα πρέπει να βελτιώνεται το βιοτικό μας επίπεδο, να καλυτερεύουν οι συνθήκες εργασίας, να ενισχύονται οι υποδομές για την παροχή δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, να καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες στον τομέα της Υγείας, να εξασφαλίζεται ακόμα περισσότερος ελεύθερος χρόνος για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους.

Ο δικός μας μονόδρομος ……

Η ευημερία των εργαζομένων και των φτωχών βιοπαλαιστών της πόλης και του χωριού βρίσκεται στην κοινή οργάνωση και πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους. Αυτή η συμμαχία μπορεί να συντρίψει την πολιτική που σκορπά μόνο δεινά, να βάλει τα θεμέλια ώστε να ζήσουμε καλύτερες μέρες, απαλλαγμένοι από τα παράσιτα της κοινωνίας τους βιομήχανους και την τάξη τους.

Η ομοσπονδία μας απευθύνει κάλεσμα όλους τους εργάτες γης και εργαζόμενους στα οινοποιεία, να βγάλουν συμπεράσματα να οργανωθούν στα ταξικά συνδικάτα βάζοντας στο στόχαστρο βιομηχάνους – ΕΕ – κυβερνήσεις.

Να διεκδικήσουμε:

• Καμία αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις – Καμιά απόλυση.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών ΠΝΠ.
• Υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, διεύρυνση ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
• Εξασφάλιση με ευθύνη του κράτους εισόδημα για όλους τους άνεργους και αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για τους φτωχούς αγρότες χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Απόσταξη του πλεονάζοντος οίνου με κρατική ευθύνη και διοχέτευση στην κατανάλωση με χαμηλή τιμή.