Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, συμμετέχουμε όλοι μαζικά και αποφασιστικά στην

Πανελλαδική Πανοικοδομική Απεργία

Τετάρτη 22 Γενάρη 

Διεκδικούμε:

• Υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στα κατώτερα μεροκάματα. Για τεχνίτη 60 Є, για βοηθό 57 Є, για ανειδίκευτο εργάτη 54 Є.

Αύξηση των επιδομάτων & των τριετιών  που προσαυξάνουν το μεροκάματο.

7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο.

• Κάθε μέρα δουλειάς και ένσημο. Άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κλοπής των ενσήμων μας.

Εδώ και τώρα! Αναγνώριση & διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων.

• Μέτρα για την ασφάλεια και υγεία στους χώρους δουλειάς.

Συνάδελφοι, βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη φάση του αγώνα μας για να διασφαλίσουμε καλύτερους όρους αμοιβής και ασφάλισης, καλύτερες συνθήκες δουλειάς.

Η κλαδική απεργία στις 6 Νοέμβρη και η Πανεργατική Πανελλαδική απεργία στις 20 Νοέμβρη επιβεβαίωσαν ότι έχουμε μεγάλες δυνατότητες να πετύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει για να ανακουφιστούν χιλιάδες εργαζόμενοι του κλάδου από τα προβλήματα της ακρίβειας, των συνεχών ανατιμήσεων, της διαχρονικής κλοπής των ενσήμων, της εντατικοποίησης της εργασίας με πολλές ώρες δουλειάς για την εξασφάλιση ενός καλύτερου μεροκάματου, για να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν.

Η καθολική συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στα μεγάλα εργοτάξια και τη συμβατική οικοδομή, είναι το μεγάλο μας όπλο που μας βοηθάει για να έχουμε αποτελέσματα και νέες κατακτήσεις. Δείχνει την ακλόνητη απόφαση μας να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση τον αγώνα που δίνουμε.

Οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στις Κατασκευές, θα αποδείξουμε στην πράξη ότι δεν παραιτούμαστε, δεν απογοητευόμαστε, αλλά έχουμε μεγάλη πίστη στη δύναμη του αγώνα της Ομοσπονδίας και των σωματείων μας.

Το μήνυμα, απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία του κλάδου και την κυβέρνηση, είναι ξεκάθαρο και δεν πρέπει να το προσπεράσουν, ούτε να το υποτιμήσουν: «ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ».

Η μεγάλη Πανελλαδική Πανοικοδομική Απεργία στις 22 Γενάρη είναι ο πρώτος μεγάλος σταθμός του αγώνα μας, που θα οδηγήσει σε νέα απεργιακή κλιμάκωση μέσα στον Φλεβάρη και μαζική κινητοποίηση των σωματείων μας, βάζοντας στο επίκεντρο της διεκδίκησης και πάλης μας την υπογραφή της νέας ΣΣΕ, την ασφάλιση, την αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων, τα μέτρα προστασίας της ζωής μας στους χώρους δουλειάς.

Κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία δεν μπορούν να παίξουν άλλο το παιχνίδι των καθυστερήσεων, δεν μπορούν να κοροϊδεύουν έναν ολόκληρο κλάδο, που τον άφησαν να βουλιάζει μέσα στα προβλήματα που συνεχώς οξύνονται.

Οι εργοδότες, με τα δικά μας χέρια και το δικό μας ιδρώτα, κερδίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και εμείς παλεύουμε μέσα σε συνθήκες ακρίβειας να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των οικογενειών μας με μεροκάματα που αντιστοιχούν σε πολλά χρόνια πίσω. Δουλεύουμε ασταμάτητα και τα ένσημα που βλέπουμε στην ασφαλιστική μας καρτέλα είναι στην καλύτερη περίπτωση τα μισά. Φτάνουμε στην ηλικία να βγούμε στη σύνταξη και δε συμπληρώνουμε τις προϋποθέσεις που απαιτούνται.

Ό,τι λείπει από το χρόνο εργασίας μας το μετράνε σε κέρδη όλοι αυτοί που κλέβουν τα ένσημα μας, με την ανοχή του ΕΦΚΑ και των εκάστοτε κυβερνήσεων. Ό,τι ένσημα λείπουν για τη σύνταξη μας βρίσκονται στα συρτάρια του ΕΦΚΑ, που τα έχει εισπράξει για λογαριασμό της δουλειάς μας και τα έχει βαπτίσει «υπέρ αγνώστων». Αυτά τα ένσημα είναι δικά μας και διεκδικούμε να έρθουν στα δικά μας χέρια.

Ως εδώ! Για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να πληρώσει η μεγαλοεργοδοσία και η κυβέρνηση.

Δεν περιμένουμε να μας λυπηθούν, δεν ποντάρουμε στην «ευαισθησία» τους. Αυτοί έχουν στο μυαλό τους άλλες προτεραιότητες. Η μεγαλοεργοδοσία τα κέρδη της και η κυβέρνηση πως θα εξασφαλίσει συνθήκες στους μεγαλοεπιχειρηματίες να κάνουν τη δουλειά τους με φθηνούς εργάτες. Γι΄ αυτό η κυβέρνηση έφτιαξε ένα νόμο – τερατούργημα, ώστε το μεροκάματο να παραμένει στα ελάχιστα επίπεδα για χάρη της κερδοφορίας των λίγων. Αυτοί να θησαυρίζουν και εμείς να αγκομαχάμε. Σε μας να λένε, ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τις ανάγκες μας και από την άλλη, ως δια μαγείας, να βρίσκονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να δίνονται στο ΝΑΤΟ, σε στρατιωτικές αποστολές σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, για να προστατευτούν και να προωθηθούν τα συμφέροντα των λίγων. Να μοιράζονται εκατομμύρια ευρώ σε δημόσια έργα που τα καρπώνονται οι μεγαλοεργολάβοι και οι κατασκευαστικές εταιρίες και εμείς κακοπληρωμένοι «να βράζουμε στο ζουμί μας», να τρέμει το φυλλοκάρδι μας μη πνιγούμε με το πρώτο ψιλόβροχο, γιατί δεν υπάρχει αντιπλημμυρική προστασία, γιατί τα έργα υποδομής για την προστασία της ζωής μας θεωρούνται μη επιλέξιμα, δεν αποφέρουν τα κέρδη που επιζητάνε οι επιχειρηματίες όπως τα διόδια στους οδικούς άξονες.

Συνάδελφοι, ο αγώνας μας είναι ο σίγουρος δρόμος για να προστατεύσουμε τη ζωή μας. Αυτή είναι η απόφαση μας. Η αναμέτρηση, που έχουμε μπροστά μας, θα είναι σκληρή, αλλά έχουμε αποδείξει ότι «περνάει η μπογιά μας», έχουμε το μπόι να παλέψουμε και να νικήσουμε.

«Το δίκιο δεν κερδίζεται με παρακάλια. Κατακτιέται με μαζικούς και σκληρούς αγώνες.

Όλοι στον αγώνα!»