Συναδέλφισσες –συνάδελφοι, στην Κλωστοϋφαντουργία, στον Ιματισμό, το Δέρμα, τη Στρωματοποιία, στα Βιομηχανικά Πλυντήρια,
Στις 8 Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης ξεσηκώνονται και απεργούν, διεκδικώντας ανθρώπινη ζωή με μείωση των ωρών εργασίας, αυξήσεις στα μεροκάματα, ίσα δικαιώματα με τους άνδρες συναδέλφους τους. Η απεργία πραγματοποιείται κόντρα στην πρωτοφανή τρομοκρατία, των εργοδοτών, στις απολύσεις, στους εκβιασμούς αλλά και στην άγρια επίθεση της αστυνομία που γίνεται με εντολή των βιομηχάνων.
Ο αγώνας τους βάφτηκε με αίμα όμως δεν πήγε χαμένος γράφοντας μια ακόμα λαμπρή σελίδα στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και γυναικείου κινήματος, αφήνοντας πείρα και παρακαταθήκη για τις κατακτήσεις που ήρθαν αργότερα.
Οι αγώνες των εργατριών του 19ου και του 20ου αιώνα για ισότιμα δικαιώματα στην εργασία και στην κοινωνική δράση φωτίζουν τον δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης για τη ζωή που έχουμε ανάγκη. Σ’ αυτό το δρόμο οι εργαζόμενες γυναίκες αντλούν τη δύναμη, το θάρρος, το κουράγιο για να διεκδικήσουν την ισοτιμία και τη χειραφέτηση τους μαχόμενες.
Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας που τιμά το ταξικό εργατικό κίνημα στις 8 Μάρτη. Είναι μέρα διεκδίκησης για τις γυναίκες της εργατικής τάξης, του μόχθου και του μεροκάματου, τις γυναίκες που βιώνουν την ταξική εκμετάλλευση, την κοινωνική καταπίεση, τη φυλετική ανισοτιμία. Είναι μέρα που φέρνει τη σφραγίδα των αγώνων ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση.
Σήμερα, τον 21ο αιώνα, οι σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, μπορούν να εξασφαλίζουν την ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών της γυναίκας. Μπορεί να εξασφαλιστεί σταθερή εργασία για όλες της γυναίκες, με γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου και σταθερό ωράριο, με αξιοπρεπείς μισθούς, με ολόπλευρη προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού στους χώρους δουλειάς. Μπορούν να εξασφαλιστούν δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας που θα καλύπτουν τις ανάγκες των γυναικών και των οικογενειών τους σε πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση, τον προγεννητικό έλεγχό και την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή αλλά και όλες τις παθήσεις.
Όμως οι γυναίκες εργαζόμενες στους κλάδους μας, οι άνεργες, οι συνταξιούχοι, οι φοιτήτριες βιώνουν όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι σ’ όλους τους κλάδους τη βαρβαρότητα της πολιτικής που τις αφήνει έρμαια των νόμων της αγοράς και του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων, που υπερασπίζεται η πολική των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Οι εργαζόμενες γυναίκες ζουν την εργασιακή ζούγκλα που τις καταδικάζει σε μια ζωή λάστιχο, με ακατάστατα, πολύωρα, εξαντλητικά ωράρια, χωρίς κυριακάτική αργία, χωρίς ελεύθερο χρόνο για κοινωνική ζωή και δράση, με γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, όπως η τηλεργασία, με «μπλοκάκι», συμβάσεις λίγων μηνών. Ζουν στη βαρβαρότητα ενός συστήματος που τις καταδικάζει σε εργασία χωρίς δικαιώματα, τις αφήνει απροστάτευτες απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία, αποκλεισμένες από επιδόματα, άδειες τοκετού, λοχείας, μητρότητας, ακόμα και από την προστασία της εγκύου από απόλυση.
Συναδέφισσες, δεν συμβιβαζόμαστε με την πολιτική που λογαριάζει τις ζωές μας ως κόστος, που έχει ως κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, που τσακίζει από δέκα μεριές το εισόδημα μας, με τους λογαριασμούς ενέργειας, τους άμεσους και έμμεσους φόρους στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, ενώ οι μισθοί μας για χρόνια είναι καθηλωμένοι.
Αντιπαλεύουμε όλους τους παράγοντες, οικονομικούς, κοινωνικούς που γεννούν τους δράστες – τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες στην πολύμορφη βία, που φτάνει μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση, την ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό, ακόμα και τη δολοφονία.
Μέσα από το συλλογικό αγώνα των σωματείων μας μπορεί κάθε εργαζόμενη να βρει τη δύναμη ώστε με τη δική της αποφασιστική θέληση και στάση να παλέψει ενάντια στην εκμετάλλευση, τη βία, τους εκβιασμού.
Στηρίζουμε όλους τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες που αναπτύχθηκαν σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, δυναμώνουμε κάθε εστία αγώνα. Τους αγώνες των γυναικών, των παιδιών, των εργατών της ΛΑΡΚΟ για να μείνουν στις δουλειές, στα σπίτια τους, των Πετρελαίων Καβάλας, των εργαζομένων της Νηματουργία Βαρβαρέσος, των Αγροτών.
Εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στα Ευρωατλαντικά σχέδια, καθώς η όξυνση της αντιπαράθεσης των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με τη Ρωσία στο μέτωπο της Ουκρανίας, προειδοποιούν για τους τεράστιους κινδύνους νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων και τις επιπτώσεις που θα έχει για το λαό αυτή η εμπλοκή.
Τιμάμε αγωνιστικά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναικάς με τη συμμετοχή μας στη Συγκέντρωση την Τετάρτη 8 Μαρτίου, στις 18:00, στο Σύνταγμα.
Να κλείσουν τα πολεμικά ορμητήρια, οι νατοϊκές βάσεις στη χώρα. Καμία εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
