Κάτω τα χέρια από το 8ωρο – Όχι στο 13ωρο και την “ευελιξία”!

7ωρο-5ημερο-35ωρο για όλους!

Δουλειά με δικαιώματα – Ζωή με αξιοπρέπεια!

Συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που ανατρέπει το 8ωρο και διαλύει κάθε έννοια σταθερού χρόνου εργασίας. Δεν είναι «εκσυγχρονισμός», όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν, αλλά η πιο βάρβαρη συνέχεια μιας πολιτικής που θέλει τον εργαζόμενο χωρίς σταθερό ωράριο, χωρίς συλλογική προστασία, χωρίς δικαιώματα. Έρχεται να ξηλώσει ότι έχει απομείνει από το 8ωρο και να γενικεύσει συνθήκες γαλέρας στους χώρους δουλειάς.

Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι ο εργοδότης θα μπορεί να απασχολεί τον εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα και 78 ώρες την εβδομάδα, να υπογράφει συμβάσεις εργασίας διάρκειας μόλις δύο ημερών ακόμα και με ανήλικους, να ορίζει το ωράριο μέρα με τη μέρα με βάση τις ανάγκες της επιχείρησης και να σπάει την καλοκαιρινή άδεια σε μικρά κομμάτια. Προβλέπει ακόμα προσλήψεις και απολύσεις με ένα απλό μήνυμα στο κινητό, καθώς και τη λεγόμενη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, που μπορεί να επιβάλλεται από εβδομάδα σε εβδομάδα ή ακόμα και για διάστημα ενός έτους. Όλα αυτά παρουσιάζονται ως “ευελιξία”, όμως στην πραγματικότητα σημαίνουν ξεζούμισμα, απλήρωτες υπερωρίες, εξάντληση και μια ζωή που γίνεται λάστιχο για τον εργαζόμενο και την οικογένειά του.

Αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι «εκσυγχρονισμός», όπως τολμούν να το παρουσιάζουν. Είναι μια βάρβαρη επίθεση , θέλουν να μας κάνουν λάστιχο, να μας πάνε δεκαετίες πίσω, να γκρεμίσουν κατακτήσεις που κερδίσαμε με σκληρούς αγώνες.

Η περιβόητη «ευελιξία» δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πλήρης παράδοση της ζωής μας στις ανάγκες των εργοδοτών. Σημαίνει να μην ξέρεις πότε θα δουλέψεις και πότε θα ξεκουραστείς. Σημαίνει να μην μπορείς να προγραμματίσεις τον χρόνο σου, να μη βλέπεις την οικογένειά σου, να μη μπορείς να έχεις μια κανονική κοινωνική ζωή. Για τον εργοδότη είναι «ευελιξία», για τον εργάτη είναι απόλυτη ομηρία: σήμερα δουλειά μέχρι τα μεσάνυχτα, αύριο ρεπό χωρίς να το θες, μεθαύριο πάλι διπλοβάρδια. Είναι ο τρόπος να μας κρατούν δέσμιους, φθηνούς και αναλώσιμους.

Στους χώρους δουλειάς των κλάδων μας αυτή η πραγματικότητα είναι ήδη εδώ: οι εργαζόμενοι λιώνουμε όρθιοι σε σκόνη, κόλλες, χημικά και ζέστη, με παλιά μηχανήματα, με απλήρωτες υπερωρίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα φασόν, που οι συνάδελφοι μας στην καλύτερη περίπτωση είναι δηλωμένοι τετράωροι όταν έχει ανάγκη ο εργοδότης δουλεύουν ήλιο με ήλιο και όταν δεν έχει δουλεία τους στέλνει στο σπίτι. Στα πλυντήρια η υγρασία και τα απορρυπαντικά καταστρέφουν τα πνευμόνια και τα χέρια. Στις στρωματοποιίες και στο τσαγκαριό η βαριά χειρωνακτική δουλειά σπάει κόκαλα και καταστρέφει την υγεία. Κι όμως, παρ’ όλη αυτή την εξαντλητική δουλειά, ο μισθός δεν φτάνει ούτε μέχρι τα μισά του μήνα. Αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν: να δουλεύουμε σαν σκλάβοι και να μη μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας.

Κι ενώ εμείς μετράμε τα ψιλά για να βγει η βδομάδα, η ακρίβεια ρημάζει ότι απέμεινε από το εισόδημά μας. Το ρεύμα, τα καύσιμα, τα τρόφιμα ανεβαίνουν συνεχώς, οι λογαριασμοί φουσκώνουν και ο μισθός παραμένει στα τάρταρα. Είναι μισθοί πείνας την ώρα που τα κέρδη των μεγάλων ομίλων σπάνε ρεκόρ.

Η ανεργία παραμένει μόνιμος βραχνάς και χρησιμοποιείται ως εκβιασμός. «Ή θα δεχτείς να δουλέψεις με αυτούς τους όρους ή θα μείνεις άνεργος», αυτό είναι το δίλημμα που μας βάζουν. Και πολλοί αναγκάζονται να υπογράφουν συμβάσεις με απαράδεκτους όρους γιατί αλλιώς δεν έχουν να ζήσουν.

Την ίδια ώρα, δισεκατομμύρια σκορπίζονται για τους εξοπλισμούς, το ΝΑΤΟ και τις πολεμικές αποστολές. Κι ενώ βρίσκουν λεφτά για να στηρίζουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, αφήνουν σχολεία, νοσοκομεία και υποδομές να καταρρέουν. Τα παιδιά μας στοιβάζονται σε τάξεις χωρίς δασκάλους, οι ασθενείς περιμένουν μήνες για εξετάσεις, τα νοσοκομεία λειτουργούν με τραγικές ελλείψεις προσωπικού και υλικών. Αυτή είναι η «ανάπτυξή» τους: για τα κέρδη των λίγων και σε βάρος των αναγκών της μεγάλης πλειοψηφίας.

Οι ευθύνες για τη σημερινή επίθεση στα δικαιώματά μας βαραίνουν όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά. Η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν και εφάρμοσαν νόμους που τσάκισαν το 8ωρο, έφεραν την «ευελιξία», διεύρυναν την απλήρωτη υπερωρία και άφησαν απροστάτευτους τους εργαζόμενους. Την κατεύθυνση τη δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις στρατηγικές της για φθηνότερη εργασία, ενώ η εργοδοσία απαιτεί συνεχώς περισσότερα προνόμια και κέρδη σε βάρος της ζωής μας. Σε αυτήν τη γραμμή βάζει πλάτη και η ηγεσία της ΓΣΕΕ, που στέκεται απέναντι στις ανάγκες των εργαζομένων και εμποδίζει την οργάνωση του αγώνα.

Συνάδελφοι, απέναντι σε αυτή την επίθεση δεν έχουμε άλλη επιλογή. Η απάντηση είναι η οργάνωση και ο αγώνας. Μέσα από τα σωματεία μας να δώσουμε μαχητική απάντηση, να απαιτήσουμε να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Να βροντοφωνάξουμε ότι δεν θα παραδώσουμε το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή.

Διεκδικούμε:

• Να αποσυρθεί το αντεργατικό νομοσχέδιο.
• 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς.
• Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων με αυξήσεις και κατοχύρωση δικαιωμάτων.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
• Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, επιδομάτων και κατακτήσεων.
• Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, για όλους τους ανέργους, στο ύψος των αναγκών τους.
• Άμεσα μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια: φθηνό ρεύμα, καύσιμα, βασικά αγαθά.
• Χρήματα για παιδεία, υγεία, κοινωνικές ανάγκες – όχι για πολέμους και εξοπλισμούς.

Η απεργία είναι υπόθεση όλων μας!

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Να μη δεχτούμε να γίνουμε σκλάβοι του 21ου αιώνα.

Την 1η Οκτώβρη δίνουμε μαζικό, μαχητικό «παρών» στις συγκεντρώσεις των Σωματείων σε όλη τη χώρα.