Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εργασίες του 16ου Συνεδρίου της ΟΕΦΣΕΕ που πραγματοποιήθηκε 14-15 Δεκέμβρη 2024 στην Αθήνα.
Έγινε συζήτηση, ανταλλάσσοντας πείρα, γνώμες, προβληματισμούς, για το πώς θα καταφέρουμε να απευθυνθούμε σε όλους τους εργαζομένους του κλάδου, να δυναμώσουμε την οργάνωση των εργαζομένων, ενισχύοντας τη δράση και τη λειτουργία των ήδη υπαρχόντων σωματείων και ιδρύοντας νέα σε χώρους δουλειάς και περιοχές της χώρας που δεν υπάρχουν, με στόχο να συγκεντρώνουμε και να κινητοποιούμε περισσότερες δυνάμεις στον αγώνα που θέτει ως γραμμή πάλης την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, αποσπώντας δυνάμεις από την επίδραση της κυρίαρχης ιδεολογίας του κεφαλαίου και του εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Δουλεύουμε για:
- Μαζικοποίηση των συνδικάτων και βελτίωση της λειτουργίας των Δ.Σ.
- Ανέβασμα του βαθμού οργάνωσης των εργαζομένων στον κλάδο, μέσα στους χώρους δουλειάς, με δημιουργία Επιτροπών Αγώνα, Επιχειρησιακών Σωματείων κ.ο.κ.
- Δυνάμωμα της Ομοσπονδίας με νέα σωματεία.
- Συντονισμό της δράσης των σωματείων μας με το πλαίσιο πάλης της Ομοσπονδίας.
- Βελτίωση του βαθμού κινητοποίησης δυνάμεων στα συνδικάτα μας με πρωτοβουλίες και συγκεκριμένο σχέδιο.
- Παρέμβαση για όλα τα προβλήματα και τα θέματα που απασχολούν τους συναδέλφους μας, εργαζόμενους και άνεργους, συνολικά την εργατική τάξη.
- Ενίσχυση της ταξικής γραμμής πάλης και της προοπτικής που πρέπει να προωθείται μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων, για έναν διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης με κριτήριο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων εργατικών και λαϊκών αναγκών.
Οι εξελίξεις, διεθνείς και στο εσωτερικό της χώρας, επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο τη θέση της εργατικής τάξης.
Η γενίκευση του πολέμου δεν είναι μια θεωρητική συζήτηση και η όλο και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους αφενός βάζει τον ελληνικό λαό σε τεράστιους κινδύνους για αντίποινα και αφετέρου πληρώνει άμεσα το τίμημα της συμμετοχής αυτής, αφού όλο και μειώνονται οι δαπάνες για την υγεία, παιδεία κλπ. την ίδια στιγμή που αυξάνεται ο πολεμικός προϋπολογισμός.
Είναι εξοργιστικό ότι δίνονται συνολικά πάνω από 7 δις το χρόνο για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς χώρια τα εξοπλιστικά προγράμματα ενώ για εμάς, για τις δικές μας ανάγκες δεν περισσεύει τίποτα!
Η προβλεπόμενη νέα οικονομική κρίση συνεπάγεται νέους αντεργατικούς νόμους, επίθεση σε μισθούς, εργάσιμο χρόνο, ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η πείρα των εργαζομένων παντού και στην Ελλάδα δείχνει ότι είτε σε φάση ανάπτυξης των κερδών των μονοπωλίων, είτε σε φάση κρίσης οι χαμένοι είμαστε εμείς.
Τα κέρδη προέρχονται από την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, η οποία βαθαίνει και θωρακίζεται με την ψήφιση και την εφαρμογή των αντεργατικών νόμων που κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις και καθήλωσαν το εργατικό εισόδημα και ταυτόχρονα από τις αυξήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες.
Η ίδια η ζωή, η ασφάλεια των εργαζομένων μπαίνει στο ζύγι «κόστους – οφέλους». Απαρχαιωμένος εξοπλισμός και εντατικοποίηση της εργασίας. Αύξηση εργατικών ατυχημάτων και στον κλάδο, που στερούν τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα.
Ο νέος νόμος (Κεραμέως) που καθορίζει τον κατώτατο μισθό μονιμοποιεί στην ουσία μνημονιακό μέτρο για τον καθορισμό του από την εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις, ώστε να διευκολύνεται η μόνιμη συμπίεση συνολικά των αποδοχών κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων.
Ανοίγει τον δρόμο για κατάργηση 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
Ταυτόχρονα, δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών, ώστε να μην υπογράψουν καμία ΣΣΕ.
Τα ταξικά συνδικάτα και ομοσπονδίες καταθέσαμε σχέδιο νόμου που επαναφέρει τις ΣΣΕ και αυτό στηρίζουμε.
Στο στόχαστρο της κυβέρνησης με βάση και τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων για το επόμενο διάστημα είναι για άλλη μια φορά το ασφαλιστικό σύστημα.
Η μόνη ρεαλιστική επιλογή που δίνει προοπτική για το μέλλον των συντάξεων, είναι ο αγώνας για την ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων.
Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις, επαναφορά των παροχών, ανάκτηση των απωλειών μας, όλων αυτών που μας άρπαξαν.
- Παλεύουμε για κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που μας έχουν τσακίσει.
- Λέμε όχι σε επαγγελματική – ιδιωτική ασφάλιση.
- Παλεύουμε για Δημόσια και Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλους με συντάξεις και παροχές αντίστοιχες των σύγχρονων αναγκών μας.
Παλεύουμε για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, την ισχυροποίηση της γραμμής πάλης που έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των εργοδοτών.
Ο κλάδος μπορεί και πρέπει να αγωνιστεί, να κλιμακώσει τον αγώνα και μόνο έτσι να κάμψει την εργοδοσία και να αποσπάσει κατακτήσεις.
Ο αγώνας για υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ αποτελεί αιχμή της δράσης μας, αφού η υπογραφή της μπορεί να διασφαλίσει στοιχειωδώς τα δικαιώματα και τις ανάγκες όλων των εργαζομένων του κλάδου και γι’ αυτό δεν μπορούμε να πάμε βήμα πίσω από τα αιτήματά μας.
Δεν μας τρομοκρατούν, δεν κάνουμε βήμα πίσω. Δε δεχόμαστε τον εργασιακό μεσαίωνα που μας έχουν επιβάλει η μεγάλη εργοδοσία μαζί με όλες τις κυβερνήσεις τους που νομοθετούν, για να μπορούν να μας ξεζουμίζουν ακόμα περισσότερο.
Η μάχη που δίνει η ΟΕΦΣΕΕ στον κλάδο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μάχης που δίνει συνολικά το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Ο δικός μας δρόμος είναι αυτός της χειραφέτησης από τη στρατηγική του κεφαλαίου που θέλει τους εργαζόμενους να θυσιάζουν τα δικαιώματά τους για την ανάπτυξη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι ο δρόμος ανατροπής της αντεργατικής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων.
Σήμερα, που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στην παραγωγή, το απαραίτητο εξειδικευμένο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό για την ανάπτυξη της έρευνας και της παραγωγής, ώστε να εξασφαλίζεται η επάρκεια φαρμάκων για όλους και δωρεάν, ο απαραίτητος καθημερινός αγώνας των εργαζόμενων και των σωματείων τους, για να μη μείνει κανένας χωρίς φάρμακο, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για αυξήσεις στους μισθούς, για να μη γίνουμε κρέας στα κανόνια του ιμπεριαλιστικού πολέμου, πρέπει να στοχεύει και στο πραγματικό εμπόδιο για την επίτευξη αυτού του σκοπού: Τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και την επιχειρηματική δραστηριότητα. Αυτό το εμπόδιο πρέπει να φύγει από τη μέση, οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο να πάρουν το τιμόνι της εξουσίας και της οικονομίας, ώστε αυτή να οργανώνεται με βάση τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες και τα αγαθά να αντιμετωπίζονται ως τέτοια και όχι ως εμπορεύματα, για να σταματήσουν οι πόλεμοι και η ειρήνη «με το πιστόλι στον κρόταφο», για να έχουμε όλοι δουλειά με δικαιώματα και να απολαμβάνουμε το προϊόν της εργασίας μας και τον πλούτο που παράγουμε.
Παρά τα θετικά βήματα που έγιναν, ο βαθμός συνδικαλιστικής οργάνωσης στον κλάδο (συνδικαλιστική πυκνότητα) παραμένει χαμηλός.
Στο φαινόμενο αυτό συντελεί, κατά κύριο λόγο, η κυρίαρχη αντίληψη περί ατομικών λύσεων και ανάθεσης, απαξίωσης της συλλογικής οργάνωσης και πάλης, η διαλυτική επίδραση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες καθώς και τα εμπόδια που βάζει ο αντίπαλος. Πρέπει να αναμετρηθούμε και με δικές μας αδυναμίες και να τις ξεπεράσουμε, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες αυξημένες απαιτήσεις της πάλης των εργαζομένων απέναντι σε εργοδοσία – κυβερνήσεις.
Με ακόμα μεγαλύτερη ένταση πρέπει να συνεχίσουμε στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της οργάνωσης του κλάδου. Με ισχυρά σωματεία, επιχειρησιακά και κλαδικά, που θα διασφαλίζεται η μαζική και δημοκρατική συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων. Που θα καταπιάνονται με κάθε πρόβλημα που απασχολεί τους εργαζομένους. Που θα έχουν σταθερή και συχνή λειτουργία, θα οργανώνουν συχνά συνελεύσεις, συνεδριάσεις ΔΣ με προετοιμασία και ενημέρωση για τη θεματολογία. Θα είναι σημεία αναφοράς, θα αποτελούν στέκια των εργαζομένων, χώροι που θα προωθούν την αλληλεγγύη, την συναδελφικότητα, που θα αποτελούν διέξοδο για πολιτιστική ενασχόληση και δράση, για πρόσβαση σε αθλητικές δραστηριότητες.
Είναι κρίσιμο ζήτημα η κατάλληλη προετοιμασία, η συλλογική λειτουργία και δράση, η διαφώτιση και η παρέμβαση, η επεξεργασία των διεκδικήσεων, η οργάνωση που θα κατευθύνει προς στη σωστή κατεύθυνση τον αγώνα.
Για να ανταποκριθούμε στις συνθήκες της αναπόφευκτης σύγκρουσης, για να διεκδικήσουμε με αξιώσεις, για να ασκήσουμε την απαιτούμενη πίεση στην εργοδοσία, ώστε να την αναγκάσουμε σε υποχώρηση και παραχωρήσεις, για να αποσπάσουμε κατακτήσεις, χρειαζόμαστε καλή οργάνωση και δυνατά σωματεία σε επιχειρησιακό και κλαδικό επίπεδο, ιδιαίτερα στους μεγάλους χώρους δουλειάς αλλά και στις περιοχές.
Στα πλαίσια αυτά, στόχος της νέας Διοίκησης της Ομοσπονδίας που θα προκύψει από αυτό το Συνέδριο πρέπει να είναι για το επόμενο τρίχρονο:
- Η αποκατάσταση και η ανάκτηση των απωλειών από σωματεία που έχουν αδυνατίσει ή αδρανήσει.
- Η ίδρυση νέων σωματείων ειδικά σε μεγάλες επιχειρήσεις – ομίλους, όπως ΕΛΠΕΝ, ΒΙΑΝΕΞ, εκεί που έχουν δημιουργηθεί προϋποθέσεις, π.χ. ΑΝΤΕΛΚΟ, ΡΟΝΤΙΣ (Λάρισα) κ.ο.κ.
Δυναμώνουμε την πάλη για τις γενικότερες διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος:
- Την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που χτυπούν τις ΣΣΕ και τους μισθούς, το δικαίωμα στην απεργία, τη συνδικαλιστική οργάνωση και λειτουργούν κατασταλτικά στους αγώνες ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση.
- Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού.
- Την επαναφορά κατακτήσεων, όπως τις τριετίες, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, την Κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών.
- Το επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού.
- Την κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στην καταγγελία σύμβασης (απόλυση) με ή χωρίς προειδοποίηση.
- Την ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας.
Δυναμώνουμε την πάλη για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με :
- Αυξήσεις σε όλους τους μισθούς – 950 ευρώ κατώτερο μισθό – 40 ευρώ κατώτατο μεροκάματο.
- Ωριμάνσεις, τριετίες από 5% έως 9% κι επιδόματα για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση και μορφή εργασίας.
- Σταθερό ωράριο εργασίας, 5ήμερο – 8ωρο από Δευτέρα ως Παρασκευή.
- Επιδόματα πτυχίου ΑΕΙ/ΤΕΙ, γνώσης ξένης γλώσσας, χρήσης Η/Υ – φορητού υπολογιστή και βοηθού φαρμακείου.
- Επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 5%.
- Εφάπαξ επίδομα θέρμανσης 1000 ευρώ και 700 ευρώ για κάθε παιδί έως έξι ετών.
- Διεύρυνση εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Εντείνουμε και βοηθάμε τον αγώνα των σωματείων μας για υπογραφή επιχειρησιακών ΣΣΕ, π.χ. σε ΦΑΜΑΡ, BOEHRINGER, DEMO, PHARMATHEN, PFIZER, ΠΡΟΣΥΦΑΠΕ κ.α.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή όλων των εργαζόμενων της χώρας και διατρανώνουμε την αντίθεσή μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Είμαστε δίπλα στο λαό της Παλαιστίνης που παλεύει για μια ελεύθερη πατρίδα στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Α. Ιερουσαλήμ.
Παλεύουμε για την απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σφαγεία, που καθιστούν το λαό στόχο και ταυτόχρονα τον αφαιμάζουν, αποσπώντας εκατομμύρια για τις πολεμικές δαπάνες, σε βάρος της παιδείας και της υγείας του λαού, των κοινωνικών παροχών.
Παλεύουμε για την απεμπλοκή από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.
Κάνουμε πράξη το κεντρικό σύνθημα του 16ου Συνεδρίου μας:
Ενισχύουμε την Ομοσπονδία μας – Δυναμώνουμε την οργάνωση του κλάδου – Γερά και μαζικά σωματεία παντού!
