Οι ξεδιάντροπες δηλώσεις των φαρμακοβιομηχάνων για τη μετατροπή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σε ¨επιχειρηματικό πλάνο” τους
Τις τελευταίες μέρες έχουν έρθει στη δημοσιότητα δηλώσεις μελών διοικήσεων των εργοδοτικών οργανώσεων στην φαρμακοβιομηχανία για την εκμετάλλευση των δημόσιων πανεπιστημίων. Διαβάζουμε δηλώσεις, όπως ότι τα πανεπιστήμια «έχουν ξεπεράσει πλέον το “ταμπού'” της συνεργασίας με τις ιδιωτικές εταιρείες και πλησιάζουν τις φαρμακοβιομηχανίες για την ανάπτυξη μορίων» και «τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν συσσωρευμένη γνώση που δεν την εκμεταλλεύονται», κατά τα λεγόμενα του αντιπρόεδρου της ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε. και αναπληρωτή προέδρου του ΣΦΕΕ..
Αυτή η ξαφνική “αγάπη” των φαρμακοβιομήχανων για την έρευνα και την επιστήμη φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού ούτε με την εκπαίδευση και τη γνώση της νεολαίας. Αιτία της είναι η τεράστια «πίτα» πολλών εκατομμυρίων ευρώ που υπολογίζουν οι φαρμακοβιομήχανοι ότι θα έρθει τα επόμενα χρόνια στη χώρα από τον τομέα του φαρμάκου και την οποία θέλουν να καρπωθούν με τη βοήθεια των δημόσιων πανεπιστημίων.
Ασφαλώς, η πολιτική της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης και η προώθηση των διαφόρων “χορηγιών” στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ και υποστηρίζεται με διάφορους τρόπους και από τα υπόλοιπα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου, δεν μπορεί παρά να “ανοίγει την όρεξη ” των επιχειρήσεων του φαρμάκου στην κατεύθυνση αυτή!
Οι ίδιοι εργοδότες του φαρμάκου που φιγουράρουν προκλητικά ως φορείς της “ανάπτυξης”, τώρα εμφανίζονται και ως φορείς της “έρευνας”, με μόνο κριτήριο την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της κερδοφορίας τους, η οποία χτίζεται καθημερινά πάνω στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον κλάδο του φαρμάκου.
Οι ίδιοι εργοδότες που βλέπουν τα δικαιώματα -πολλές φορές ακόμα και την ασφάλεια- των εργαζομένων στον κλάδο του φαρμάκου ως κόστος και ένα βασικό κοινωνικό αγαθό, όπως το φάρμακο, σαν εμπόρευμα, για να τροφοδοτεί την ακόρεστη δίψα τους για κέρδη, βλέπουν τη γνώση και την εκπαίδευση, τελικά και τους ίδιους τους φοιτητές, τους αυριανούς εργαζόμενους, σαν εμπόρευμα, που πρέπει να «προσαρμοστεί» στα επιχειρηματικά τους πλάνα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο τα τελευταία δύο χρόνια, η πρόεδρος του Ομίλου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη (ΟΦΕΤ) και υποψήφια πρόεδρος του ΣΕΒ στις τελευταίες εκλογές του έχει αναγορευθεί, όχι μια αλλά δύο φορές, Επίτιμη Δρ. Φαρμακευτικής, την πρώτη φορά από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον Ιούνιο του 2022, και τη δεύτερη από το πανεπιστήμιο Πάτρας πριν από λίγες μέρες (Ιούνιος 2024)!
Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι του κλάδου, αυτοί που δημιουργούν και παράγουν όλη αυτή την ανάπτυξη και καινοτομία, βρίσκονται αντιμέτωποι καθημερινά, όπως και όλος ο λαός, με την αδυναμία των καθηλωμένων μισθών να βγάλουν το μήνα, με την ανυπαρξία Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο από το 2009, με κύματα απολύσεων και «αναδιαρθρώσεων», με εξαντλητικά ωράρια και εντατικοποίηση της δουλειάς, με αντεργατικές πρακτικές για το χτύπημα των εργατικών αγώνων στο φάρμακο.
Αυτοί που χτυπούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στο φάρμακο, αυτοί που θησαυρίζουν από την μετατροπή του φαρμάκου σε εμπόρευμα, που γίνεται “φαρμάκι” για τον λαό με τις συνεχόμενες ανατιμήσεις και την αθλιότητα των ελλείψεων που δεν έχουν τέλος, τώρα θέλουν να βάλουν χέρι και στην εκπαίδευση της νεολαίας, των παιδιών των εργαζομένων!
Η γνώση δεν είναι κονσέρβα να πουλιέται και να αγοράζεται σύμφωνα με τα επιχειρηματικά πλάνα των φαρμακοβιομήχανων. Είναι δικαίωμα της νεολαίας και του λαού!
Εμείς, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φαρμάκου, που όλο το προηγούμενα διάστημα βρεθήκαμε στο πλευρό των φοιτητών, στον αγώνα τους για δημόσια δωρεάν παιδεία και ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, καταγγέλλουμε την προσπάθεια υποταγής της εκπαίδευσης και των πανεπιστημίων σε επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κλάδο του φαρμάκου.
- Έξω οι φαρμακοβιομήχανοι, οι “χορηγίες” τους και όλα τα επιχειρηματικά συμφέροντα από τα πανεπιστήμια!
- Εδώ και τώρα δημόσια – δωρεάν Παιδεία και Υγεία.
- Κλαδική ΣΣΕ στον κλάδο του Φαρμάκου με αυξήσεις σε όλους τους μισθούς, 950 ευρώ κατώτερο μισθό, 5ήμερο – 8ωρο.
Ο μόνος δρόμος είναι ο αγώνας μας για τα δικαιώματα μας, ο αγώνας για δουλειά, παιδεία, υγεία, ο αγώνας για ζωή με βάση τις δικές μας ανάγκες!
Με την ταξική Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα του κλάδου, για να διεκδικήσουμε την ζωή που μας ανήκει!
