Με τυμπανοκρουσίες και μεγαλοστομίες, το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση ανακοίνωσαν την αδειοδότηση των πρώτων τεσσάρων ιδιωτικών «πανεπιστημίων», κάνοντας λόγο για «ένα ιστορικό βήμα, προς όφελος των νεότερων γενεών».

Γιατί, αλήθεια πανηγυρίζει η κυβέρνηση;

• Για το γεγονός ότι οι άδειες δόθηκαν χωρίς εγκεκριμένα και δημοσιοποιημένα προγράμματα σπουδών, χωρίς να ξέρουμε καν τι θα διδάσκουν;
• Για το γεγονός ότι οι υποτιθέμενες διαδικασίες πιστοποίησης των προγραμμάτων σπουδών θα πραγματοποιηθούν με fast track ρυθμούς σε ελάχιστες ημέρες και που όλοι καταλαβαίνουν πως και με τι κριτήρια θα “αξιολογηθούν”;
• Για το γεγονός ότι δεν απαιτούνται ούτε οι πιο στοιχειώδεις προδιαγραφές λειτουργίας, αφού θα ξεκινήσουν χωρίς να έχουν καταθέσει ούτε σχέδια πυρασφάλειας και χωρίς να έχουν ελεγχθεί οι εγκαταστάσεις τους;
• Για το γεγονός ότι η κυβέρνηση προσάρμοσε 4 φορές τις προθεσμίες και τις προϋποθέσεις μόνο και μόνο για να δώσει άδειες λειτουργίας, αποδεικνύοντας πόσο προσχηματικές ήταν οι διαδικασίες;

Αναρωτιόμαστε: Ποιο ακριβώς είναι το όφελος και για ποιους;

Η πραγματικότητα που βιώνουν οι νέοι είναι εντελώς διαφορετική.

Χρειάζεται μεγάλο θράσος να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι δίνει «ευκαιρίες» στους νέους,  όταν 10.636 υποψήφιοι αποκλείστηκαν φέτος από τα ΑΕΙ λόγω της ΕΒΕ, ενώ χιλιάδες άλλοι αδυνατούν να σπουδάσουν λόγω του τεράστιου κόστους στέγασης και διαβίωσης. Όταν σχεδόν 1 στους 2 φοιτητές εργάζεται για να ανταπεξέλθει στο τεράστιο κόστος ζωής,όταν αντί να προσφέρει ουσιαστικά μέτρα στήριξης η κυβέρνηση επιλέγει να θέσει νέα εμπόδια στις σπουδές τους, προχωρώντας στην εφαρμογή του απαράδεκτου μέτρου των διαγραφών, με το οποίο απειλεί να πετάξει εκτός πανεπιστημίων νέους 23 – 24 χρονών, που παλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.Όταν ανοίγει ο δρόμος για την υποβάθμιση των πτυχίων όλων των φοιτητών από την μεγάλη αγορά πτυχίων που διευρύνεται.

Κι ενώ για τους πολλούς ισχύει η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής,  για κάποιους λίγους ισχύει απλώς …η Ελάχιστη Βάση Πληρωμής. Δεν είναι τυχαίο ότι τη στιγμή που οι υποψήφιοι της Ιατρικής χρειάστηκαν φέτος πάνω από 19.000 μόρια για να εισαχθούν, κάποιοι άλλοι θα χρειαστεί απλώς να καταβάλουν 28.500 ευρώ.

Και την ίδια στιγμή, η κατάσταση στα δημόσια πανεπιστήμια είναι τραγική.

Είναι ντροπή να ισχυρίζονται ότι «ύψιστη προτεραιότητά» τους αποτελεί «η στήριξη του δημοσίου πανεπιστημίου» την στιγμή που η φοιτητική μέριμνα είναι διαλυμένη, με χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι φοιτητικές εστίες καλύπτουν λιγότερο από το 6% των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, ενώ 17 φοιτητουπόλεις δεν έχουν καν εστίες!

Την στιγμή που υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε διοικητικό προσωπικό, το οποίο έχει μειωθεί κατά 4.000 σε σχέση με 10 χρόνια πριν, ενώ οι ανάγκες έχουν αυξηθεί, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αναλαμβάνουν διπλά και τριπλά παράλληλα καθήκοντα.Όταν δεν επαρκεί ούτε το διδακτικό προσωπικό με αποτέλεσμα να υπάρχουν μαθήματα που ξεκινούν στη μέση του εξαμήνου, να υπάρχουν δυσκολίες στην εκπόνηση των διπλωματικών εργασιών.

Όταν οι υποδομές των πανεπιστημίων,στη μεγάλη τους πλειοψηφία παραμένουν ασυντήρητες, χωρίς να έχουν πραγματοποιηθεί οι αναγκαίοι προσεισμικοί έλεγχοι, χωρίς επαρκή αντισεισμική θωράκιση και χωρίς να διασφαλίζονται οι στοιχειώδεις εργονομικές και ασφαλείς συνθήκες για φοιτητές και εργαζόμενους.

Αντί να πάρει μέτρα για όλα αυτά τα σοβαρά προβλήματα με τα οποία φοιτητές και εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά, η κυβέρνηση ψήφισε μέσα στο κατακαλόκαιρο νομοσχέδιο που εντείνει την καταστολή στα ΑΕΙ για φοιτητές, εργαζόμενους και διδάσκοντες.

Η ουσία είναι μία και αποκαλύπτεται και από τις ίδιες τις ανακοινώσεις τους: Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την περαιτέρω μετατροπή της μόρφωσης σε εμπόρευμα, για τις νέες μπίζνες που εγκαινιάζει και τα κέρδη που προδιαγράφουν οι έμποροι πτυχίων που με τις πλάτες της κερδοσκοπούν πάνω στην αγωνία χιλιάδων οικογενειών. Το ομολογούν οι ίδιοι, εντάσσοντας τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» στο γενικότερο πακέτο στήριξης της επιχειρηματικότητας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, του πανεπιστημίου της αγοράς που διαχρονικά διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις με την πολιτική της ΕΕ.

Δεν θα μείνουμε θεατές. Δεν θα επιτρέψουμε την υποβάθμιση των πτυχίων και των δημόσιων πανεπιστημίων που προκαλεί αυτή η πολιτική. Μαζί με τους φοιτητές και τους ακαδημαϊκούς δασκάλους θα συνεχίσουμε τον αγώνα για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες σπουδές, για αξιοπρεπείς όρους εργασίας, για την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών του λαού.

Ο αγώνας για το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι αγώνας όλων μας. Για τη μόρφωση, τη ζωή, το μέλλον. Δεν κάνουμε βήμα πίσω!