Ομιλία του Γ. Τασιούλα Προέδρου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων στο συλλαλητήριο συνδικάτων το Σάββατο 26 Φλεβάρη

Δημοσιεύτηκε στις

Συναδέλφισσες & συνάδελφοι,

Σήμερα βρισκόμαστε χιλιάδες στο συλλαλητήριο εδώ στην Αθήνα και στα συλλαλητήρια από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη, γιατί βιώνουμε στο πετσί μας όλα τα «καλούδια» αυτής της βάρβαρης πραγματικότητας που βάζει τις δικές μας ανάγκες στην άκρη και τα συμφέροντα των λίγων στο «εικονοστάσι».

Είμαστε εδώ:

Γιατί οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος «έχουν φτάσει στο θεό».

Γιατί το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, για να ζεστάνουμε τις οικογένειές μας έχει γίνει είδος πολυτελείας.

Γιατί η βενζίνη, που χρειαζόμαστε να βάλουμε στα αυτοκίνητα μας, κατά τους κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους, είναι απόδειξη πλουτισμού και προνόμιο μόνο για όσους έχουν γεμάτες τις τσέπες τους.

Γιατί το να πάμε στο σούπερ μάρκετ να προμηθευτούμε τα αναγκαία για την οικογένειά μας έχει μετατραπεί σε μεγάλο βάσανο. Σκεφτόμαστε τι να μη ψωνίσουμε και όχι τι θα βάλουμε στο καλάθι από τις καθημερινές ανατιμήσεις.

Είμαστε εδώ γιατί τα μεροκάματα και οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι στα τάρταρα. Τα κέρδη όμως των λίγων αυξάνονται.

Οι εξελίξεις με τον πόλεμο στην Ουκρανία θα φέρουν νέες μεγάλες αρνητικές συνέπειες στη ζωή μας. Το βαρέλι αργού πετρελαίου ξεπέρασε τα 100$, οι τιμές στα σιτηρά εκτοξεύονται.

Η  απαράδεκτη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, έγινε πάνω στο εύφλεκτο υλικό που συσσωρευόταν χρόνια στην περιοχή, όπως συσσωρεύεται και σε κάθε περιοχή που οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι θέλουν να βάλουν στο χέρι πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Τα κοράκια του πολέμου, ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ – Ρωσία, βγάζουν τα κανόνια τους σε πρώτο πλάνο για να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, για να έχουν τον πρώτο λόγο στη μοιρασιά της «πίτας».

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η επέμβαση της Ρωσίας, δε διεξάγεται για την ευημερία των λαών. Δεν γίνεται για να έχουν φθηνότερο πετρέλαιο τα λαϊκά νοικοκυριά, να έχουν φθηνή πρόσβαση στην ενέργεια, τη θέρμανση, το ηλεκτρικό ρεύμα. Ο πόλεμος γίνεται για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα οι λίγοι, τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, που ελέγχουν τους αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου, οι έμποροι όπλων, οι μεγάλοι τραπεζίτες.

Κανένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν έφερε φθηνό ρεύμα, ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Κέρδη για τους λίγους έφερε, αύξηση τιμών, απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.

Οι λαοί θα πληρώσουν τα σπασμένα. Στη χώρα μας σουλατσάρουν οι στρατιωτικές μηχανές του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και τα γεράκια του πολέμου στη Σούδα, την Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα. Δεν κόπτονται για τη δική μας ασφάλεια, την ευημερία του ελληνικού λαού και των άλλων λαών. Για τα συμφέροντα των μονοπωλίων βρίσκονται και στη γειτονιά μας και όχι για να εγγυηθούν την ασφάλεια.

Οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Σήμερα, πιο ολοκληρωμένα μπορεί να κατανοηθεί το σύνθημα, που βγήκε μέσα από τη ζωή, ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό», βάζοντας στο επίκεντρο της πάλης τις λαϊκές ανάγκες.

Δεν πρέπει να περιμένουμε εργολάβους λύσεων, κυβερνητικούς μεσσίες που θα προστατεύσουν την ασφάλεια, την ευημερία της ζωής μας. Έχουν αποδειχτεί στην πράξη ότι και οι μεν και οι δε και οι προηγούμενοι και οι τωρινοί είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων των λίγων.

Δεν είναι μόνο αποτελεσματικοί στο να προωθούν τα συμφέροντα τους, αλλά και επικίνδυνοι. Μπλέκουν τη χώρα μας και το λαό μας σε συμφωνίες και δεσμεύσεις στον καβγά ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων. Και όταν στον βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια. Ζωντανό παράδειγμα είναι η Ουκρανία.

Με την επικίνδυνη πολιτική που ακολουθείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο ορμητήριο του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών και ταυτόχρονα τεράστιο «μαγνήτη» πιθανών αντιποίνων.

Η απάντηση στη σημερινή κατάσταση με τις ανάγκες μας να συνθλίβονται στην «κρεατομηχανή» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν είναι να συνταχτούμε πίσω από τον έναν ή τον άλλον εκμεταλλευτή του μόχθου μας, ούτε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας στον έναν ή τον άλλον κυβερνητικό τιμονιέρη που τάζει ότι θα λύσει τα προβλήματα μας, αλλά στη συνέχεια μας φορτώνει με νέα βάρη. Το έργο το έχουμε ξαναδεί.

Η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη, στον αγώνα που θα σφραγίζει τις εξελίξεις. Ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής και όχι θεατής των εξελίξεων.

Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια στους άδικους, ληστρικούς, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την πάλη για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και προσφυγιά.

Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε για:

  • Καμιά συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία κι οπουδήποτε με κανέναν τρόπο. Καμία διευκόλυνση – καμία εμπλοκή.
  • Να γυρίσουν όλοι οι Έλληνες στρατιωτικοί και τα ελληνικά στρατιωτικά μέσα, φρεγάτες, αεροπλάνα, πύραυλοι, πίσω στην πατρίδα. Κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορά μας.
  • Καταγγέλλουμε το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία. Δεν θα γίνουμε κρέας στα κανόνια σας.
  • Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια στους οργανισμούς το πολέμου, της τρομοκρατίας ενάντια στους λαούς, της φτώχειας, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
  • Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου.

Θέλουμε να ζούμε ειρηνικά, με φιλία και συνεργασία με τους λαούς όλου του κόσμου. Ο εργαζόμενος λαός δεν έχει τίποτα να χωρίσει με τους άλλους λαούς. Μας ενώνουν οι ίδιες αγωνίες, τα ίδια βάσανα, τα ίδια όνειρα για έναν κόσμο καλύτερο για μας και τα παιδιά μας, χωρίς φτώχεια, χωρίς εκμετάλλευση.

Σε αυτή την προοπτική βρίσκεται η ελπίδα για το μέλλον των λαών.

Περισσότερα

Άρθρο του Νίκου Παπαγεωργίου, Μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό Τουρισμού στα Δικαιολογητικά για την απεργία

Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία, που πρωτοστάτησαν στην επιτυχία της απεργίας-σταθμό των τελευταίων χρόνων...

Άρθρο του Αντρέα Καργόπουλου, αντιπροέδρου της ΟΛΜΕ, εκλεγμένου με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών

Στις 17 Απρίλη απεργούμε.  Απεργούμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους...

Δήλωση Θανάση Γκώγκου (μέλος ΔΣ ΔΥΠΑ εκ μέρους των εργαζομένων) για το νέο άθλιο πρόγραμμα που αφορά τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ

Αίσχος και ντροπή! Την ώρα που οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ως μια γροθιά βρίσκονται επί...