Ομιλία του Γιάννη Τασιούλα, Προέδρου Ομοσπονδίας Οικοδόμων και μέλους Γραμματείας του ΠΑΜΕ στην απεργιακή Συγκέντρωση Πρωτομαγιάς στο Σύνταγμα

Δημοσιεύτηκε στις

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η 1η Μάη είναι ημέρα δική μας. Των εργαζομένων όλου του κόσμου και σηματοδοτεί τον αδιάκοπο αγώνα της τάξης μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για έναν κόσμο χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια, χωρίς πολέμους και προσφυγιά. Έναν κόσμο αντάξιο των αναγκών και των συμφερόντων των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.

Για πραγματική ευημερία και πρόοδο.

Για εξέλιξη προς τα εμπρός και όχι επιστροφή στον μεσαίωνα.

Σε αυτήν την πορεία, σε αυτόν τον δρόμο έχουν γραφτεί λαμπρές ιστορίες αγώνα και θυσιών. Ανεπανάληπτες στιγμές περηφάνιας και ανιδιοτέλειας χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της εργατικής τάξης που θυσίασαν τη ζωή τους, που άφησαν τα κόκκαλά τους σε φυλακές και εξορίες, στο βουνό με το όπλο στο χέρι πολεμώντας, αγωνιζόμενοι για τα πιο μεγάλα ιδανικά που γέννησε ποτέ η ανθρωπότητα.

Από την Πρωτομαγιά του Σικάγο, στην Πρωτομαγιά του ’36 στη Θεσσαλονίκη, στην 1η Μάη του ’44 στην Καισαριανή που 200 Κομμουνιστές στάθηκαν με περηφάνεια και τιμή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί, μέχρι και σήμερα, το ίδιο μήνυμα είναι οδηγός του αγώνα μας:

Δεν λυγίζουμε, δεν υποχωρούμε, δεν τρομοκρατούμαστε, δε συμβιβαζόμαστε με τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των πολέμων, της προσφυγιάς και της φτώχειας.

Στο ερώτημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» απαντάμε ενώνοντας τη φωνή μας με τους ήρωες και τους νεκρούς της τάξης μας.

Με τις ζωές μας, με τις ανάγκες των πολλών.

Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο για τον ίδιο τελικό προορισμό, για να γίνουν πραγματικότητα όσα ονειρευόμαστε, για όσα αγωνιζόμαστε για μας και τα παιδιά μας.

Κρατάμε σταθερή πορεία προς το μέλλον που έχουμε ανάγκη και χτίζουμε το αύριο με τους αγώνες του σήμερα.

Αυτό το ύψιστο καθήκον μας θα το φέρουμε εις πέρας χωρίς να φοβόμαστε τις δυσκολίες, την εξουσία των λίγων που τσακίζει τη ζωή μας, χωρίς να λυπηθούμε τις θυσίες που απαιτούνται.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

138 χρόνια από την εξέγερση των εργατών και των εργατριών του Σικάγο και τη διεκδίκηση του 8ώρου ως ώριμης ανάγκης, σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις οδηγίες της ΕΕ και τους αντεργατικούς νόμους, που υλοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή της ΝΔ, για να καταργηθούν το 8ωρο, να γίνει ο ημερήσιος χρόνος εργασίας λάστιχο, να εντατικοποιηθεί η δουλειά, να μεγαλώσει η εκμετάλλευση με 13ωρη εργασία, με απλήρωτες υπερωρίες, με 6ημερη και 7ήμερη εργασία.

Οι σημερινοί κυβερνώντες, όπως και οι προηγούμενοι, στέκονται απέναντι στις διεκδικήσεις μας. Στο πραγματικό πρόβλημα ότι ο μισθός δεν φτάνει για να βγει ο μήνας, αφού είναι στα επίπεδα 15 χρόνια πίσω και ο μέσος μισθός είναι μειωμένος κατά 26%, την ώρα που η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις έχουν φτάσει στο θεό, αυτοί με σταθερότητα προωθούν όσα έχουν ανάγκη η μεγαλοεργοδοσία και το κεφάλαιο. Γίνονται και προκλητικοί λέγοντάς μας ότι όσα αποφασίζουν είναι για το καλό μας και ότι τελικά είναι δική μας επιλογή τι θα γίνει.

Μας λένε, αν θέλετε δουλέψτε 13ωρο, αν δε θέλετε μη δουλεύετε. Εμείς σας δίνουμε την επιλογή για να ενισχύσετε το εισόδημα σας. Αυτά λέει ο νόμος Γεωργιάδη. Αν θέλετε δουλέψτε 10ωρο με απλήρωτες υπερωρίες και μετά πάρτε ρεπό και έξτρα άδειες για να έχετε χρόνο να μαζέψετε τις ελιές σας, να έχετε χρόνο με τις οικογένειές σας. Αν δεν θέλετε δική σας επιλογή είναι πάλι. Αυτά λέει ο νόμος Χατζηδάκη μαζί με άλλα πολλά τερατουργήματα και εμπόδια της συνδικαλιστικής δράσης και των αγώνων.

Στον κόσμο της ΕΕ, του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του συστήματος της εκμετάλλευσης οι αντεργατικοί νόμοι παρουσιάζονται ως δώρο, ως προνόμιο, ως επιλογή.

Αυτό αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας στη ΛΑΡΚΟ, έχουν λέει επιλογή για να μη μείνουν άνεργοι, τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Να γίνει ο μεταλλεργάτης και ο μεταλλωρύχος, κλητήρας αρκεί να πάρουν τα μονοπώλια μια περιουσία άνω των 20 δις, μόλις με 6 εκ. ευρώ.

Όμως και στο σούπερ μάρκετ μπορούμε να πάμε ή να μην πάμε κι έτσι να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι δεν μας αγγίζει η ακρίβεια. Ή να κλείσουμε το γενικό διακόπτη της ΔΕΗ στο σπίτι κι έτσι να μην έχουμε λογαριασμούς που μοιάζουν με δόση αγοράς σπιτιού. Ή αν θέλουμε χειρουργείο να πρέπει να βάλουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη. Ντροπή!

Η σταθερότητα που επικαλούνται, η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όπως και προηγούμενα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, σημαίνει να είμαστε εμείς, οι πολλοί, με πολλά άλυτα προβλήματα, με ακάλυπτες ανάγκες και το κεφάλαιο με λυμένα τα χέρια τους να κερδοφορούν στις πλάτες μας.

Αντί σήμερα, εν έτη 2024, να συζητάμε για μείωση του χρόνου δουλειάς, για μισθούς και μεροκάματα που να ανταποκρίνονται στη σημερινή κατάσταση και τις ανάγκες μας, συζητάμε για όσα πάλευαν οι εργαζόμενοι πριν 138 χρόνια. Αν θα μπορούμε να δουλεύουμε 8ωρο, αν θα έχουμε μισθούς για να ζούμε, αν θα έχουμε ασφάλιση, αν θα έχουμε υγεία και παιδεία. Όλα βρίσκονται στο στόχαστρο με επίκεντρο τα κέρδη των λίγων.

Αυτή είναι η σαπίλα και η βαρβαρότητα του συστήματος.

Αυτή είναι η σύγχρονη σκλαβιά, η προσπάθεια να αλυσοδέσουν τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους μικρομεσαίους αγρότες, τη νεολαία, να κατοχυρώσουν ότι αυτή σαπίλα, ο κόσμος της εκμετάλλευσης είναι μονόδρομος. Θέλουν να συμβιβαστούμε με όλα αυτά που επιβάλλουν στη ζωή μας. Με αυτά που γίνονται στους χώρους δουλειάς. Να θεωρήσουμε φυσιολογικά τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα με νεκρούς και σακατεμένους που στο τέλος της ημέρας ενοχοποιούνται ως υπεύθυνοι για ότι συνέβη.

Ο εργαζόμενος και η ζωή του στο ανάθεμα, με τη σιωπή της μεγαλοεργοδοσίας και του κράτους της.

179 νεκροί το 2023 στους χώρους δουλειάς και 38 νεκροί από τις αρχές του 2024. Το υπουργείο εργασίας άφαντο, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ελλιπέστατοι έως ανύπαρκτοι.

Γι’ αυτούς τους νεκρούς και σακατεμένους θα μιλήσει κανείς από τους κυβερνώντες; Από αυτούς που επικαλούνται τη σταθερότητα της χώρας; Θα μιλήσει κανείς για τους πλημμυρισμένους κάθε χρόνο; Για τις καμένες περιουσίες των απλών ανθρώπων;

Για όλους όσους θυσιάζονται στην πολιτική «κόστους- οφέλους», που είναι βασική κατεύθυνση της ΕΕ και τη στηρίζουν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου και του συστήματος;

Είναι ντροπή και αίσχος η προχθεσινή απόφαση του δικαστηρίου για την πυρκαγιά στο Μάτι με τους 104 καμένους συνανθρώπους μας. Όσοι ευθύνονται για την πολιτική που υλοποίησαν αφήνοντας ανοχύρωτη την ζωή του λαού εφαρμόζοντας την αισχρή λογική κόστους-οφέλους με την σφραγίδα του δικαστηρίου παρουσιάζονται ως αθώοι. Στην ουσία η πολιτική κόστους-οφέλους παρουσιάζεται ως κανονικότητα που πρέπει να την αποδεχτούμε.

Για να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι και η πολιτική που φέρνει τέτοια αποτελέσματα χρειάζεται η μέγιστη κινητοποίηση του λαού μας. Για να μην υπάρχει συγκάλυψη, κουκούλωμα, διάχυση ευθυνών.

Το ίδιο δηλαδή που επιδιώκουν με το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών από την πρώτη στιγμή με διάφορα τεχνάσματα και μεθοδεύσεις . Ποντάρουν ότι ο χρόνος θα σβήσει τις ευθύνες τους από την μνήμη του λαού, ότι το έγκλημα θα ξεχαστεί. Δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να αφήσουμε να συμβεί.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Κανείς  από αυτούς δεν μιλάει για όλα αυτά που μας μαυρίζουν την ζωή.

 Ούτε η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε προηγούμενα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι συμπληρωματικές δυνάμεις του συστήματος, που ομογνωμούν και ταυτίζονται στην ψήφιση και τη στήριξη των αντεργατικών νόμων και στην υλοποίηση τους.

Ποιος από αυτούς θα φωνάξει ότι για να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα πρέπει το κόστος κατασκευής να είναι μικρότερο από το κόστος αποζημίωσης όταν πλημμυρίσουν ολόκληρες περιοχές. Μόνο ευχολόγια και ψεύτικα λόγια παρηγοριάς για να κρύψουν τις ευθύνες τους, για να κρύψουν ότι υλοποιούν τα «ραβασάκια» του κεφαλαίου και τις απαιτήσεις της καπιταλιστικής οικονομίας.

Η δική μας φωνή πρέπει να ακουστεί δυνατά, γιατί εμείς έχουμε το συμφέρον να κάνουμε πράξη όσα προστατεύουν τη ζωή μας.

Όπως ακόμη πιο δυνατά πρέπει να ακουστεί η φωνή μας απέναντι στους πολέμους που διεξάγουν οι καπιταλιστές για τα συμφέροντά τους ματώνοντας ολόκληρους λαούς.

Στην Παλαιστίνη συντελείται γενοκτονία από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, απέναντι  σε γυναικόπαιδα.

Στην Ουκρανία οι καπιταλιστικές δυνάμεις λύνουν τις διαφορές τους με τα όπλα.

Οι εστίες των πολεμικών αναμετρήσεων, των αντιπαραθέσεων, οι απειλές και οι προετοιμασίες για γενικευμένες συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται.

Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ όπως και των προηγούμενων, έχει άμεση εμπλοκή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Κρύβουν ότι στη χώρα μας φυλάγονται επικίνδυνα όπλα, ακόμα και απαγορευμένα από τις διεθνείς συνθήκες. Στέλνει όπλα στην Ουκρανία, ακόμα και βόμβες λευκού φώσφορου έχει κάνει τη χώρα μας κέντρο αποθήκευσης και αποστολής οπλισμού του ΝΑΤΟ.

Δίνει λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρόμους για να μεταφέρονται όπλα στις εστίες του πολέμου. Για υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Στέλνει φρεγάτες στο στόμα του λύκου και βάζει σε μεγάλους κινδύνους τον λαό μας.

Δεν εξασφαλίζεται κανένα συμφέρον του λαού μας με την ολοένα βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τους πολέμους, τις επεμβάσεις τα κάνουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι κυβερνήσεις τους, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Για τα συμφέροντα των μονοπωλίων και όχι των λαών.

Οι λαοί αγωνίζονται, αντιστέκονται και πολεμούν απέναντι στην αδικία και το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Βροντοφωνάζουμε σήμερα από το βήμα της Πρωτομαγιάτικης Απεργίας:

Είμαστε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, με τους λαούς.

Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε εδώ και τώρα για:

  • Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.
  • Να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις. Καμιά διευκόλυνση στους φονιάδες των λαών.
  • Να επιστρέψουν οι φρεγάτες και οι ελληνικές αποστολές στη χώρα. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.

Συνάδελφοι,

Ο αγώνα μας είναι η ρεαλιστική διέξοδος για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε και να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Αποδείχτηκε ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς τους προηγούμενους δύο μήνες έδρασαν με διατεταγμένη αποστολή και ως συγκοινωνούντα δοχεία, ιδιαίτερα στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με στόχο να βάλουν εμπόδιο στη διαμόρφωση και στην κλιμάκωση ενός απεργιακού κινήματος  που θα στριμώξει την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αποδείχτηκαν τα καλύτερα δεκανίκια της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όμως οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι στα σωματεία τους, τους προσπέρασαν και οργάνωσαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη με εκατοντάδες αποφάσεις Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και πρωτοβάθμιων σωματείων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

Οι μεγάλοι αγώνες, οι μεγάλες απεργιακές μάχες στις 28 Φλεβάρη, στις 17 Απρίλη κόντρα στη γραμμή των ηγεσιών της ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ/ Νέας Αριστεράς, οι καθημερινοί αγώνες και συγκρούσεις με τη γραμμή της εργοδοσίας, με τους αντεργατικούς νόμους μέσα σε μεγαλύτερους και μικρότερους χώρους δουλειάς δίνουν κι έχουν να δώσουν και στο μέλλον περισσότερα και μεγαλύτερα αποτελέσματα.

Θα πυκνώσουν τις γραμμές του αγώνα, το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, για να διεκδικήσουν:

  • Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς
  • Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς
  • Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, για την προστασία της εργατικής και λαϊκής κατοικίας
  • Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία

Σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε στιγμή της πάλης πρέπει να δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Να καταδικαστούν πολιτικά όλοι αυτοί που πίνουν νερό στο όνομα της εξουσίας του κεφαλαίου, στον μονόδρομο της ΕΕ. Όλοι αυτοί που, τώρα σε προεκλογικό χρόνο, παρουσιάζονται ως υποστηρικτές του λαού και των εργαζομένων.

Αυτοί, που τα βρίσκουν μια χαρά για να δώσουν στήριξη στο κεφάλαιο είτε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή και με τους δικούς τους ανθρώπους στη ΓΣΣΕ και στην ΑΔΕΔΥ για να εμποδίσουν τους αγώνες μας. Γιατί φοβούνται για τη «σταθερότητα» Γιατί δεν θέλουν με τίποτα να μπει κριτήριο επιλογής των εργαζομένων η ίδια τους η ζωή γιατί τότε θα φανερωθούν οι ευθύνες τους. Θα αποκαλυφθεί ότι ο ένας δίνει την αντιλαϊκή σκυτάλη στον επόμενο και το αντεργατικό οπλοστάσιο συνεχώς θωρακίζεται εις βάρος της ζωής των πολλών.

Αυτοί που μας έλεγαν « μαζί τα φάγαμε » είναι ίδιοι με αυτούς που μας λένε ότι είμαστε όλοι φταίχτες για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. Αυτοί που μας εμπλέκουν σε κινδύνους και πολεμικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ είναι οι ίδιοι που το αναγνωρίζουν ως «ιερή αμυντική συμμαχία».

Ας τους ανησυχήσουμε! Με τους αγώνες και την επιλογή μας.

Να καταδικαστεί η πολιτική τους και το θράσος τους να νομίζουν ότι μπορούν να μας κοροϊδεύουν εν ψυχρώ. Και με τους αγώνες και με την ψήφο μας στις επερχόμενες εκλογές.

Όσο για εμάς:

Θα συνεχίσουμε και θα φτάσουμε εκεί που ορίζει το καθήκον μας για το δίκιο της τάξης μας.

Για να γεμίσουμε τις σελίδες του βιβλίου της ταξικής πάλης με νέους μεγάλους αγώνες και κατορθώματα.

Για να γράψουμε την πιο μεγάλη ιστορία.

Την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!

Ζήτω οι εργάτες όλου του κόσμου!

 

 

Περισσότερα

Ομιλία της Κατερίνας Γεράκη, Δικηγόρος και Μέλος της επιτροπής του ΠΑΜΕ ενάντια στους πλειστηριασμούς στην εκδήλωση

Το πρόβλημα της υπερχρέωσης των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, που αναγκάστηκαν να δανειστούν από...

Ομιλία του Δημήτρη Βεργάκη, Εκπαιδευτικός στην εκδήλωση της Επιτροπής του ΠΑΜΕ ενάντια στους πλειστηριασμούς

Όπως   όλοι ξέρετε,   τις   προηγούμενες   ημέρες   χιλιάδες   εκπαιδευτικοί   διέσχισαν   τη   χώρα   και έφτασαν   πολλά  ...