ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΠΑΙΔΕΙΑ ,ΥΓΕΙΑ. ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ

 Με αυτό το σύνθημα πραγματοποιείτε σήμερα η Γενική Πανελλαδική Απεργία. Σε δεκάδες πόλεις σε όλη την χώρα, εργαζόμενοι του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα πραγματοποιούν απεργιακές συγκεντρώσεις, στις οποίες συμμετέχουν η νεολαία, οι συνταξιούχοι , οι αγρότες, οι επαγγελματιες. Άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων που στενάζουν από την συσσώρευση των προβλημάτων, άνθρωποι που αγανακτούν και εξοργίζονται από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική.

 Η σημερινή απεργία είναι η συνέχεια μιας σειράς μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων που προηγήθηκαν σε διάφορους κλάδους όπως στους λιμενεργάτες, στους ναυτεργάτες , στους ντελιβεράδες, στους οικοδόμους, στον τουρισμό, στους εκπαιδευτικούς, στους υγειονομικούς και αλλού.

 Είναι ταυτόχρονα, σταθμός και εφαλτήριο για νέες κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, απεργίες, εκδηλώσεις γιατί ο ταξικός αγώνας δεν σταματά, δεν τελειώνει.

 Με το σημερινό σύνθημα ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΠΑΙΔΕΙΑ , ΥΓΕΙΑ ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ συμπυκνώνεται όλο το περιεχόμενο στον προσανατολισμό και στο διεκδικητικό πλαίσιο του Ε.Κ.Τρικάλων αλλά και συνολικά όλου του ταξικά  προσανατολισμένου εργατικού κινήματος.

Ή κυβέρνηση , εφαρμόζει το δόγμα να χάσουν οι εργαζόμενοι για να κερδίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Γιαυτό και σε κάθε αίτημα των εργαζομένων για αυξήσεις στους μισθούς, για αυξήσεις στις συντάξεις, για ελάφρυνση των φορολογικών βαρών, για προσλήψεις προσωπικού σε παιδεία, υγεία, για δημιουργία υποδομών που θα καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, για αποζημιώσεις στους πλημμυροπαθείς και από άλλες φυσικές καταστροφές, η απάντηση της κυβέρνησης είναι πάντα η ίδια , “θα δίνουμε όσο αντέχει ο προυπολογισμός” , “δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα”, “η οικονομία θα εκτροχιαστεί”, “οι  δημοσιονομικοί πόροι δεν είναι απεριόριστοι”.

Την ίδια όμως στιγμή που αρνούνται να ικανοποιήσουν τα αιτήματα όσων αγωνίζονται και διεκδικούν το δίκιο τους, διαθέτουν  δεκάδες δις ως ενισχυτικά πακέτα στους μεγάλους επειχηρηματικούς ομίλους, διαθέτουν δεκάδες δις για την συμμετοχή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ . Μόνο για την συνδρομή στο ΝΑΤΟ δίνονται  περίπου 7 δις τον χρόνο, χόρια οι δαπάνες για τους εξοπλισμούς και την συμμετοχή της χώρας μας στα πολεμικά μέτωπα Ρωσίας-ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ουκρανίας στον πόλεμο στην μέση ανατολή από το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ στους λαούς της Παλαιστίνης του Λιβάνου, του Ιράν και αλλού. 500 χιλιάδες ευρώ τήν ημέρα στοιχίζει η αποστολή της φρεγάτας στην ερυθρά θαλασσσα για την διαφύλαξη των εφοπλιστικών συμφερόντων. Όλες αυτές οι δαπάνες, καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας μας, ίσα – ίσα η κυβέρνηση καλλιεργεί τον εφησυχασμό με την πολιτική των ήρεμων νερών στις σχέσεις μας με την Τουρκία.

Η Επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα μας συνεχίζεται. Εμείς συνεχώς είμαστε οι χαμένοι, ενώ οι ιδιοκτήτες των επιχειρηματικών ομίλων πλουτίζουν από την δουλειά μας.

Η κυβέρνηση καθ υπόδειξη του κεφαλαίου συνεχίζει να προσθέτει νέα αντεργατικά νομοσχέδια, στα εκατοντάδες που ψηφίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις ΣΣΕ όχι μόνο επιδιώκει να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων αλλά να νομοθετήσει έναν μόνιμο κόφτη για τους μισθούς των εργαζομένων. Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού θα γίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ των νόμων των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και των συμπληρωμάτων τους που συγκυβερνούσαν,  ψήφισαν και εφάρμοσαν. Νόμοι που κατάργησαν τις ΣΣΕ και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, νόμοι που διαλύουν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, 8ωρο- 5ημερο , θελουν να επιβάλουν το 6ημερο, την διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 10ωρα εως και 13ωρα, την απλήρωτη εργασία έως και μιάμιση ωρα την ημέρα.

Είναι νόμοι που έχουν νομιμοποιήσει την ασυδοσία των εργοδοτών στην επιβολή εξαντλητικών ωραρίων απλήρωτων υπερωριών, στην καθήλωση των μισθών.

Να θυμίσουμε ότι με πράξη υπουργικού συμβουλίου το 2012 ( συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ) σε ένα βράδυ οι κατώτατοι μισθοί μειώθηκαν κατά 22% και 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών. Ο μέσος μισθός κατέβηκε κατά 40%. Ε.Ε., κυβέρνηση, εργοδότες, έχουν βάλει τις συμβάσεις στον πάγο. Οι εργοδότες αρνούνται να υπογράψουν συμβάσεις, θέλουν μόνο τον κατώτατο μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2024 έχουν υπογραφεί μόνο 8 εθνικές κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εργασίας εκ των οποίων υποχρεωτικές έχουν γίνει μόλις δύο. Το κριτήριο της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας σημαίνει για τους εργαζόμενους φθηνά μεροκάματα και μισθούς που φτάνουνε μέχρι τα μισά του μήνα. Την ίδια στιγμή οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες συγκέντρωσαν πάνω από 22 δις  κέρδη τα δύο τελευταία χρόνια και οι τράπεζες πάνω από 3.5 δις το πρώτο 9μηνο του 2024.

Ταυτόχρονα εμπορευματοποιούν ακόμη περισσότερο την λειτουργία κρίσιμων τομέων όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ενέργεια , το νερό, η κοινωνική ασφάλιση, οι υποδομές και οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας για τις φυσικές καταστροφές.

Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με την υπερενταντικοποίηση της εργασίας που σε συνδυασμό με την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς προκαλούνται τραυματισμοί, θάνατοι ή μόνιμα προβλήματα υγείας ( μυοσκελετικά και άλλα) στους εργαζόμενους.

 Έχουν τεράστιες ευθύνες οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η στάση τους όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσε τον βασικό σύμμαχο των κυβερνήσεων για να περάσει και να εφαρμοστεί, όλο το αντεργατικό οικοδόμημα. Ούτε στα λόγια δεν ζήτησαν την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Η λογική τους είναι, ότι έγινε-έγινε και αυτά δεν αλλάζουν. Προσαρμόζουν τα αιτήματα τους στους δημοσιονομικους στόχους της κυβέρνησης και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Κουβέντα δε λένε για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Καλλιεργούν την μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, ότι με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα και ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση κυβερνητικών σωτήρων.

Δεν χωράνε αυταπάτες. Τα τελευταία περίπου 15 χρόνια ζήσαμε πολλά. Ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις συνεργασίας, πολυκομματικές, “εθνικής σωτηρίας”, δεξιές, σοσιαλδημοκρατικές , αριστερές, μαζί με την Ε.Ε. συνδιαμόρφωσαν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο εναντίον μας.  Με τους ανθρώπους τους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που εκφράζονται με την θλιβερή απαξιωμένη ηγεσία σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, είναι εκείνοι που όλοι μαζί στηρίζουν την στρατηγική του κεφαλαίου και των συμφερόντων του.

Ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε τη δική μας δύναμη, χωρίς να αναζητούμε σωτήρες και λύσεις από τα πάνω. Η πραγματική αντιπολίτευση διαμορφώνεται  εδώ στους ταξικούς αγώνες. Σε ένα μαζικό, μαχητικό, ανασυνταγμένο, χειραφετημένο εργατικό λαϊκό κίνημα, πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Να μην δεχτούμε να πληρώσουμε την κρίση τους, να μην γίνουμε κρέας στα κανόνια τους, να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας.