Είμαι ελληνίδα εργαζόμενη σε αεροπορική εταιρία από το 2019 στην Νάπολη Ιταλίας. Όταν ξέσπασε η πανδημία η εταιρεία που εργαζόμουν με ενημέρωσε έμενα και όλους σχεδόν τους υπάλληλους ότι θα μας βάλει στην ανεργία (το αντίστοιχο καθεστώς αναστολής) μέχρι να αρχίσουν και πάλι οι πτήσεις. Μου είπαν πως δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι εγώ αφού τα πάντα θα ταχτοποιούνταν αυτόματα από την εταιρία. Καθώς περνάγανε οι μήνες και δεν λάμβανα χρήματα στο λογαριασμό μου όπως όλοι μου οι συνάδελφοι, επικοινώνησα με τη εταιρία και μου είπαν πως εικάζουν ότι αφού δεν έχω δηλώσει μόνιμος κάτοικος Νάπολης μάλλον δε θα πάρω ανεργία.

Από την εταιρία είχαν δηλώσει εν τω μεταξύ αρχικά λάθος διεύθυνση κατοικίας μου παρότι εγώ είχα προσκομίσει τη σωστή, πράγμα που τους χτύπησε στο σύστημα στην ανεργία (INPS) και έφερε το πρόβλημα. Επιπλέον αυτού όταν επέστρεψα στη δουλειά μου τον Αύγουστο, στην εταιρία μου ανακοίνωσαν ότι δεν ανανεώνουν το συμβόλαιο μου λόγω πανδημίας και έτσι τέλος Αυγούστου γύρισα Αθήνα.

Τότε και μετά από πολύ στενοχώρια και δυσκολίες διότι ήμουν μονή μου 4 μήνες σε ένα σπίτι στη Νάπολη χωρίς δουλειά και χρήματα με λογαριασμούς να τρέχουν, και χωρίς καμιά βοήθεια από την εταιρεία μου, ήρθα σε επαφή με το ΠΑΜΕ. Αφού πρώτα είχα επικοινωνήσει με το προξενείο της Ελλάδας στη Νάπολη και μου είχαν πει πως δεν ασχολούνται με θέματα ανεργίας.

Οι συνάδελφοι απτό ΠΑΜΕ με έφεραν απευθείας σε επαφή με το ιταλικό συνδικάτο Unione Sindicale De Base. To ΠΑΜΕ και η Unione Sindicale De Base ασχολήθηκαν με το θέμα μου μέχρι που στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 έλαβα επιτέλους τα χρήματα της ανεργίας μου για τους 4 μήνες παραμονής μου σε αυτή (Απρίλιο-Ιούλιο). Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους στο ΠΑΜΕ που σκύψανε στο πρόβλημα μου και το διαχειρίστηκαν με ότι μέσα είχαν, που με έκαναν να νιώθω ότι ανήκω και δεν είμαι μονή μου. Σας ευχαριστώ όλους! Να είστε όλοι καλά!

Με εκτίμηση ΣΦ