Στις 28 Ιουλίου συμπληρώνονται 44 χρόνια από την μέρα που η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η τότε 21χρονη φοιτήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο μέλος της ΚΝΕ, έπεφτε νεκρή έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ, χτυπημένη από λεωφορείο που οδηγούσαν οι μπράβοι της εργοδοσίας.

Η Σωτηρία πλήρωσε με την ίδια της την ζωή την αποφασιστικότητα και τον ενθουσιασμό της να φτάσουν στα χέρια των εργατών του εργοστασίου οι προκηρύξεις ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια, των διαδηλώσεων που προγραμματίζονταν.

Σε αυτό το μόνο ελπιδοφόρο δρόμο της οργάνωσης της πάλης συνεχίζουμε και σήμερα. Όπως οι φοιτητές βρεθήκαμε έξω από την πύλη της ΛΑΡΚΟ με τους εργάτες, τους παραγωγούς του πλούτου κόντρα στη πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Όπως βρεθήκαμε έξω από τα σπίτια του λαού που τα πλειστηριάζουν τα κοράκια των funds.  Είναι ο μόνος δρόμος για να βγει στο προσκήνιο η δύναμη του οργανωμένου αγώνα που επιβεβαιώνει ότι μόνο ο λαός σώζει το λαό.

Η δολοφονία της Σωτηρίας δεν ήταν ένα «τυχαίο» περιστατικό, ούτε αφορά απλώς έναν μπράβο των εργοδοτών που «ξέφυγε». Ήταν ένα εργοδοτικό έγκλημα!

Αποτέλεσε απόδειξη του μίσους και του φόβου που τρέφει η εργοδοσία για να μην έρθουν οι εργαζόμενοι σε επαφή σε την συλλογική διεκδίκηση, την οργάνωση της πάλη τους για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Για αυτό διαχρονικά παίρνει τα μέτρα της με την καταστολή, τη χειραγώγηση και αξιοποιώντας όλο το νομικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ενάντια στους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων.

Το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» αποτυπώθηκε μία ακόμα και φορά. Από την μια οι εργάτες που διεκδικούσαν   αξιοπρεπείς μισθούς, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και από την άλλη οι βιομήχανοι που για την εξασφάλιση των κερδών τους δεν διστάζουν πουθενά.

Η στάση της Σωτηρίας και η “θυσία” της αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον καθένα και την καθεμιά μας σήμερα. Αποτελεί πραγματικό σύμβολο ηρωισμού στον καθημερινό αγώνα που δίνουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας ειδικά σήμερα που:

– η ακρίβεια τσακίζει κάθε λαϊκή οικογένεια με χιλιάδες φοιτητές να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στα μηνιαία έξοδα σπουδών τους

– η επίθεση της εργοδοσίας μεγαλώνει με την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων μέσω της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας» τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ της 6ημερη εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, της εντατικοποίησης, της ψηφιακής κάρτας εργασίας.

– τώρα που τα σύννεφα του πολέμου μεγαλώνουν στην περιοχή μας με την αναβαθμισμένη εμπλοκή της χώρας μας στο φόντο των αποφάσεων της συνόδου του ΝΑΤΟ και της πολεμικής οικονομίας που την πληρώνουν οι λαοί.

– τη στιγμή που βαθαίνει συνεχώς η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας, το χτύπημα στα δικαιώματα των νέων.

44 χρόνια μετά τιμάμε την Σωτηρία, καταθέτοντας όλες μας τις δυνάμεις ώστε περισσότεροι φοιτητές να εμπιστευτούν την συλλογική διεκδίκηση κόντρα στα καλέσματα απογοήτευσης του «τίποτα δεν αλλάζει» και της αναμονής για νέους σωτήρες που θα διαψεύσουν τις ελπίδες των νέων για μια καλύτερη ζωή.

Συνεχίζουμε για την αγωνιστική αναζωογόνηση του φοιτητικού κινήματος που προχωράει μέσα από την καθημερινή σκληρή προσπάθεια για την οργάνωση της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδές-στη δουλειά-στη ζωή, δυναμώνοντας  τον κοινό βηματισμό – την κοινή πάλη με τα σωματεία των εργαζομένων ώστε να πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα “φοιτητές εργατιά μια φωνή και μια γροθιά”,για να δυναμώνει μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία που να αντιμετωπίσει την πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η Σωτηρία ζει μέσα από τους αγώνες μας, δίνει δύναμη σε κάθε νέο που δεν συμβιβάζεται με το σήμερα που αμφισβητεί το μέλλον που του ετοιμάζουν, κρατώντας ψηλά το κεφάλι!

• Όλοι τη Δευτέρα 29 Ιούλη στις 7.30 μ.μ. στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 44 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπουλου στο χώρο που δολοφονήθηκε, στο πρώην εργοστάσιο της ΕΤΜΑ (Αγίας Άννης & Ιεράς Οδού).