Σπάμε τις αλυσίδες της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας.
Το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας απευθύνει αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις γυναίκες του μόχθου, ιδιαίτερα στις εργαζόμενες, στις νέες μητέρες και στις πρόσφυγες – μετανάστριες. Την 8η Μάρτη του 1857 οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης βγήκαν στην απεργία και συγκρούστηκαν με τα αφεντικά και με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, για να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πολλές φωτεινές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Το 1910, το Συνέδριο των Σοσιαλιστριών Γυναικών καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως μέρα τιμής και αγώνα των εργατριών όλου του κόσμου.
Η ιστορική αυτή μέρα δείχνει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι γυναίκες μαζί με τους άνδρες του μόχθου, απέναντι στις πολιτικές ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων δήθεν περί «ισότητας των φύλων», που εντείνουν την επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών αλλά και των ανδρών, ισοπεδώνοντάς τα προς τα κάτω. Καταργήθηκαν δικαιώματα, όπως η 5ετής διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης γυναικών και ανδρών, η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας γυναικών στη βιομηχανία. Με πρόσχημα τη «συμφιλίωση επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής», επεκτείνονται τα ωράρια – λάστιχο, η «ευελιξία» ακόμα και στις άδειες τοκετού – λοχείας – μητρότητας. Ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας γενικεύεται η τηλεργασία. Χάνεται η διάκριση ανάμεσα στον εργάσιμο και στον ελεύθερο χρόνο και οι γυναίκες επιπλέον της εντατικοποίησης επωμίζονται την ευθύνη για την τηλεκπαίδευση των παιδιών και τη φροντίδα των ηλικιωμένων. Προωθούνται οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις σε βάρος των κλαδικών – οι «οικειοθελείς παροχές» και τα ψίχουλα «βοηθημάτων» αντί για επιδόματα γάμου και τέκνων ακόμα και σε μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου. Οι ελαστικές μορφές εργασίας θερίζουν. Η τεκνοποίηση για πάρα πολλές γυναίκες έχει γίνει «άπιαστο όνειρο». Οι εργαζόμενες βρίσκονται αντιμέτωπες με το ίδιο βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα και τα επιτελεία του, που με διάφορα ιδεολογήματα προσπαθούν να πείσουν ότι «ισοτιμία» σημαίνει αποδοχή πως η μητρότητα είναι εμπόδιο στην «επαγγελματική» ζωή ή και λόγος απόλυσης.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Ενισχύουμε το ΠΑΜΕ, τις ταξικές δυνάμεις παντού, απέναντι στη γραμμή του συμβιβασμού που καλλιεργεί ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός. Βαδίζουμε το δρόμο της οργάνωσης και ενίσχυσης της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας. Για προστασία της μητρότητας. Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά, πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ΣΣΕ με αυξήσεις. Για δημόσια δωρεάν καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Για προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και προστασία του γυναικείου οργανισμού. Για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους.
Τη Δευτέρα 8 Μάρτη στις 5:30 μ.μ. συμμετέχουμε στη συγκέντρωση στα Προπύλαια.
Σπάμε τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου. Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα.
Συσπειρωνόμαστε στο σωματείο μας.
