Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
έξι μήνες μετά το περιστατικό με την πυρκαγιά στο Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) «Κουμουνδούρου» στον Ασπρόπυργο, σήμερα Σάββατο 10 Ιούλη το δίκτυο πάλι είχε αστάθεια με αποτέλεσμα να διακόψει απότομα τη λειτουργία του το διυλιστήριο Ασπροπύργου των ΕΛΠΕ.Πέρα από την επικινδυνότητα που ενέχουν τέτοια απότομα σταματήματα, ταυτόχρονα σημειώνονται και σοβαρά περιβαλλοντικά συμβάντα με την καύση τεράστιου όγκου αερίων στον πυρσό ασφάλειας.
Το σημερινό συμβάν μαζί με τις πυρκαγιές σε Ασπρόπυργο και Ελευσίνα, προστίθενται στα άλλα συμβάντα του τελευταίου διαστήματος στη Δυτική Αττική (θυμίζουμε τις εκρήξεις σε φιάλες και βυτίο υγραερίου στον Ασπρόπυργο πριν περίπου ένα μήνα). Αναδεικνύεται η έλλειψη σχεδίου αντιμετώπισης Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης (ΒΑΜΕ) στην περιοχή στην οποία συνυπάρχουν βαριά βιομηχανία (διυλιστήρια, αποθήκες υγρών καυσίμων, υγραερίου και φυσικού αερίου, ναυπηγεία, χημική βιομηχανία) δίπλα σε κατοικημένες περιοχές. Είναι πασιφανές ότι δεν υπάρχει καμία κρατική μέριμνα για την προστασία των κατοίκων από αυτές τις πηγές κινδύνου αλλά και από την έκθεσή τους στα παράγωγα των καιόμενων αερίων.
Ο ένοχος για αυτή την κατάσταση δεν είναι άλλος από την πολιτική της τωρινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της ενέργειας. Είναι η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας που βάζει πάνω απ’ όλα τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και σε δεύτερη μοίρα την ασφάλεια και ευστάθεια του συστήματος, την ασφάλεια των εργαζομένων στην εργασία τους και των κατοίκων της περιοχής.
Η εργοδοσία και το κράτος οφείλουν να πάρουν όλα τα αναγκαία μέτρα, με οποιοδήποτε κόστος, έτσι ώστε στο μέλλον να αποφεύγονται αντίστοιχα περιστατικά, τα οποία είναι από μόνα τους επικίνδυνα για την πρόκληση ατυχήματος και παράλληλα συνιστούν περιστατικά περιβαλλοντικής μόλυνσης.
Τέλος, για άλλη μια φορά αξίζουν συγχαρητήρια στους συναδέλφους που ανταπεξήλθαν στην αντιμετώπιση τόσο σοβαρών καταστάσεων.
Απέναντι στην πολιτική υποβάθμισης της ζωής μας, μονόδρομος είναι ο αγώνας και η διεκδίκηση για καλύτερους όρους δουλειάς, με ασφάλεια, για ζωή με σεβασμό στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων!
