Πέμπτη 6 Μάη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Όχι άλλοι νεκροί για τα κέρδη τους!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Η 1^η Μάη αποτελεί σύμβολο ελπίδας και αγώνα για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Είναι η μέρα που γιορτάζει η τάξη μας! Σε όλο τον πλανήτη οι εργαζόμενοι βγαίνουμε στο δρόμο του αγώνα ενάντια στους εκμεταλλευτές, τιμώντας έτσι τους νεκρούς μας! Είναι η μέρα που μας θυμίζει ότι όλες οι κατακτήσεις της τάξης μας έχουν έρθει μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες και βρίσκονται συνεχώς στο «στόχαστρο» των καπιταλιστών και των αστικών κυβερνήσεων.

Η φετινή Πρωτομαγιά μάς βρίσκει μέσα στο κύμα της πανδημίας με χιλιάδες συνανθρώπους μας νεκρούς και χιλιάδες να νοσηλεύονται στα νοσοκομεία. Την ίδια στιγμή, με ευθύνη των κυβερνήσεων, τα δημόσια νοσοκομεία βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης ενώ τα ιδιωτικά, στην απέναντι όχθη, αυξάνουν τα κέρδη τους στην πλάτη της υγείας του λαού. Ακόμα και σήμερα, με τη δραματική κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία η κυβέρνηση αρνείται να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές για να μην διαταράξει τα κέρδη τους, δείχνοντας απροκάλυπτα ότι στόχος τους είναι η διασφάλιση των κερδών σε βάρος της ζωής και της υγείας όλων μας.

Την ίδια στιγμή οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που επιταχύνθηκε και διογκώθηκε την περίοδο της πανδημίας, θα πλήξουν το επόμενο διάστημα μεγάλα τμήματα των εργαζόμενων της χώρας. Ειδικά σε κλάδους με χιλιάδες εργαζόμενους όπως ο επισιτισμός, ο τουρισμός και οι υπηρεσίες.

Ο δικός μας κλάδος διαφημίζεται από τους κυβερνώντες, τον ΣΕΒ, και όλους τους μεγαλομετόχους ως «ο κλάδος με μεγάλη ανάπτυξη ακόμα και την περίοδο της κρίσης», ως «βασικός πυλώνας του μετασχηματισμού της χώρας και της στροφής της στην πράσινη ανάπτυξη», ως κλάδος που «θα φέρει οφέλη για το λαό και τους εργαζόμενούς του», ως κλάδος που λειτουργούν «σύγχρονες εταιρείες πρότυπα», ως κλάδος που θα φέρει συνολικά οφέλη στη χώρα από την ανάπτυξή του στην ευρύτερη περιοχή και στην ανατολική Μεσόγειο.

Η ίδια η πραγματικότητα, όμως, χαλάει το «αφήγημά» τους. Οι 5 νεκροί συνάδελφοί μας τον τελευταίο μήνα αποτελούν θύματα αυτής ακριβώς της «ανάπτυξης» και της πολιτικής που εφαρμόζεται στον κλάδο μας.

Οι πανηγυρισμοί τους για τα θετικά οικονομικά αποτελέσματα και την ανάπτυξη των κερδών τους κρύβουν:

• Τις χιλιάδες απολύσεις στον κλάδο της παραγωγής ενέργειας με το κλείσιμο εργοστασίων και τεράστιων μονάδων για να βρουν διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαιά τους σε νέες επενδύσεις σε μονάδες φυσικού αερίου και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δήθεν για την προστασία του περιβάλλοντος.
• Την υποστελέχωση ειδικά σε κρίσιμους τομείς της παραγωγής, της συντήρησης και λειτουργίας ως αποτέλεσμα της πολιτικής των «οικειοθελών αποχωρήσεων» και των συνταξιοδοτήσεων που δεν αναπληρώνονται. Η κατάσταση με τα χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς ρεύμα για μέρες από μια κακοκαιρία το χειμώνα ήταν μία από τις τραγικές συνέπειες αυτής της κατάστασης.
• Την εντατικοποίηση της εργασίας για τους εργαζόμενους του κλάδου, με την παγιοποίηση των 12ωρων στα ΕΛΠΕ, τα 12ωρα χωρίς Σαββατοκύριακα στην κατασκευή και τη συντήρηση αιολικών, όπως και σε άλλα έργα, την πίεση στα συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ να βγαίνουν για δουλειά ακόμα και χωρίς συμπληρωμένα συνεργεία, την εντατικοποίηση στα νέα έργα του ΑΔΜΗΕ, την κατάσταση στις εργολαβίες ΔΕΔΔΗΕ όπου εργαζόμενοι μένουν χωρίς ξεκούραση μήνες ολόκληρους με μισθούς πείνας και ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας, τη συνεχόμενη υπερεργασία σε εταιρείες της εμπορίας και της προμήθειας ενέργειας με τα ωράρια λάστιχο και τις απλήρωτες υπερωρίες.
• Τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που έχουν γίνει κανόνας στον κλάδο, με χιλιάδες εργαζομένους να δουλεύουμε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τα περίφημα «μπλοκάκια»,ως εργολαβικοί σε δουλεμπορικά και εργολάβους, ως πρακτικάριοι. Τη δουλειά με το «κομμάτι» στους εργαζόμενους στις εργολαβίες στις αποκοπές και τις μετρήσεις.
• Το γεγονός ότι η ενέργεια με όλες τις μορφές της έχει γίνει είδος πολυτελείας για τα λαϊκά στρώματα με αποτέλεσμα να έχουμε νοικοκυριά χωρίς θέρμανση, καύσιμα και ηλεκτρισμό, άνθρωποι να χάνονται από το κρύο, τον 21^οαιώνα.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κηρύσσει τον πόλεμο σε όλους τους εργαζόμενους, φέρνοντας για ψήφιση το κατάπτυστο νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο, 135 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγο και 101 χρόνια από την καθιέρωσή του στην Ελλάδα. Σε συνέχεια όλων των αντεργατικών νόμων των τελευταίων χρόνων θέλουν να ξεμπερδεύουν με το οκτάωρο, να επιβάλλουν παντού τη δουλειά λάστιχο και τις απλήρωτες υπερωρίες. Παρουσιάζουν σαν πρόοδο το να δουλεύουμε 10 και 12 ώρες τη μέρα, την ακόμα μεγαλύτερη επέκταση των ελαστικών σχέσεων, την τηλεργασία που καταστρέφει την οικογενειακή μας ζωή, τη δουλειά την Κυριακή.  

Μας φοβούνται! Γι’ αυτό κάνουν τα πάντα και νομοθετούν ώστε να χτυπήσουν όλα τα όπλα που έχουμε στα χέρια μας, όπως η απεργία. Θέλουν να βάλουν εμπόδια  στη λειτουργία των συνδικάτων, να τα ποδηγετήσουν, να βάλουν εμπόδια στους αγώνες των εργαζόμενων.

Δε θα τους περάσει! Θα μας βρουν απέναντί τους!

Οργανωνόμαστε στο συνδικάτο μας! Δίνουμε πρώτη απάντηση με την απεργία της 6ης Μάη ότι οι σχεδιασμοί τους δεν θα περάσουν! Τιμάμε τους νεκρούς μας στο δρόμο, διεκδικώντας τον πλούτο που παράγουμε και τη ζωή που μας αξίζει τον 21^ο αιώνα.

6 ΜΑΗ – ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ – ΟΛΟΙ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ στις 10 π.μ.

Προσυγκέντρωση 9:15 π.μ. Πλ. Κάνιγγος

Ελευσίνα, 10:30 π.μ., πλατεία Ηρώων

Λαύριο, 11 π.μ., Άγαλμα Μεταλλωρύχων

Χαλκίδα, 10 π.μ., πλατεία Αγοράς