ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 17 ΑΠΡΙΛΗ στις 10.30 στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ
- ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ
- ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
- ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
- ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Δίνουμε συνέχεια στη μεγάλη απεργιακή απάντηση της 28 Φλεβάρη, οπού χιλιάδες απεργοί στις τράπεζες και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις του κλάδου μας, στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα έστειλαν αγωνιστικό μήνυμα σε εργοδοσία και κυβέρνηση ότι η ζωή μας αξίζει πολύ περισσότερο από τα κέρδη τους και δεν ανεχόμαστε να θυσιάζεται, ότι θέλουμε και μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα.
Η προηγούμενη απεργία ήταν μία από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων, όπως και η συγκέντρωση στην Αθήνα και το μπλοκ του σωματείου μας στο οποίο συνενώθηκαν απεργοί από τις τράπεζες, τις θυγατρικές τους, τις εισπρακτικές και τις άλλες εταιρείες του κλάδου. Κοινό μας μέτωπο η διεκδίκηση υπογραφής συλλογικών συμβάσεων σε όλες τις επιχειρήσεις, με αυξήσεις για όλους, η πάλη ενάντια στις απολύσεις σε επιχειρήσεις όπως η ΝΕΧΙ, ο αγώνας ενάντια στους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Βγήκαμε στο δρόμο, συγκρουστήκαμε με τις αντεργατικές πολιτικές των τραπεζιτών, συγκροτήσαμε νέες σωματειακές επιτροπές, απαιτήσαμε να αποδοθούν οι ευθύνες των κυβερνήσεων για το έγκλημα στα Τέμπη.
Στο ερώτημα τα κέρδη τους ή η ζωή μας, απαντάμε η ζωή μας
Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο στις 17 Απρίλη!
Γιατί δεν ανεχόμαστε την προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών από την κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα που κυβέρνησαν. Γιατί δεν αντέχουμε άλλο να είμαστε τα θύματα της πολιτικής που τσακίζει τις ζωές μας. Γιατί δεν πάει άλλο να θεωρούνται τα πάντα κόστος και να μην υπάρχουν πόροι για εμάς την ίδια στιγμή που δίνονται εκατομμύρια ευρώ για την συμμετοχή της χώρας στα δολοφονικά σχέδια των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ. Να στέλνονται αποστολές έξω από τα σύνορα της χώρας όπως αυτή της φρεγάτας ΥΔΡΑ, να συμμετέχει η χώρα στο σφαγιασμό άλλων λαών και ταυτόχρονα να μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για μας και τα παιδιά μας. Να πληρώσουμε το μάρμαρο αυτής της εμπλοκής όχι μόνο οικονομικά αλλά και ως στόχος αντιποίνων.
Γιατί δεν αντέχουμε άλλο να χάνεται το εισόδημα μας από το τεράστιο κύμα ακρίβειας και πληθωρισμού των τελευταίων ετών, ο μισθός μας να έχει μείνει καθηλωμένος σε επίπεδο προηγούμενων δεκαετιών και η Κυβέρνηση της ΝΔ να μας εμπαίζει με αύξηση 39 (!) ευρώ στον κατώτατο μισθό! Οι εργοδότες μας στην καλύτερη περίπτωση να ρίχνουν ένα ψίχουλο τύπου voucher για να κλείσουν στόματα την ίδια στιγμή που μας εξοντώνουν με τις απλήρωτες υπερωρίες και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΟΤΟΕ και των επιχειρησιακών συλλόγων των τραπεζών να διεκδικούν τις αυξήσεις που έχουν ήδη υπογράψει προ 3ετίας! Μοναδική διέξοδος η πάλη για συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις για όλους τους εργαζόμενους που θα διασφαλίζουν μισθούς, δικαιώματα, ωράριο, τη ζωή μας και τον ελεύθερο μας χρόνο.
Τέτοιο αγώνα δίνουν τώρα οι εργαζόμενοι με το σωματείο τους στη ΝΕΧΙ που διεκδικούν αυξήσεις πραγματικές και αναγνώριση των κλεμμένων 3ετιών τους. Είναι οι ίδιοι συνάδελφοι που το προηγούμενο διάστημα έδωσαν μεγάλο αγώνα για να μην περάσουν οι απολύσεις που είχε δρομολογήσει η εργοδοσία και κατάφεραν για όσους εργαζόμενους δε θέλησαν να πάρουν το πρόγραμμα εθελούσιας που εξέδωσε η ΝΕΧΙ, να παραμείνουν στη δουλειά τους και να ενταχθούν σε άλλα τμήματα.
Οργανωμένοι στα σωματεία μας, διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει.
Συνάδελφοι, είναι πολλά αυτά που μας γεμίζουν αγανάκτηση κάθε μέρα. Από το παραμικρό πρόβλημα στην δουλειά μέχρι την ακρίβεια που εξανεμίζει τον μισθό μας που δεν φτάνει για να βγει ο μήνας, τα ακριβοπληρωμένα απογευματινά χειρουργεία στα Δημόσια Νοσοκομεία, η περαιτέρω απαξίωση των δημόσιων Πανεπιστημίων. Για αυτό σε πολλούς χώρους δουλειάς ξεσπάνε αγώνες, οι συνάδελφοι συζητούν περισσότερο και οργανώνονται για να διεκδικήσουν. Αυτό μας διδάσκουν οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος σε μια σειρά κλάδους και επιχειρήσεις. Οργανωμένοι στα σωματεία τους πέτυχαν συμβάσεις εργασίας οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις στο μέταλλο, σε εργοστάσια τροφίμων. Έτσι συνεχίζουν οι συνάδελφοι σε επιχειρήσεις στα τηλεφωνικά κέντρα, τη Teleperformance και αλλού. Αυτό απέδειξε ο μεγάλος αγώνας των εργατών στη ΛΑΡΚΟ, τη ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, τα Πετρέλαια και τα Λιπάσματα Καβάλας.
Τίποτα δε μας χαρίστηκε, όλα κερδήθηκαν με τον δικό μας αγώνα κόντρα σε κυβερνήσεις και εργοδοσίες. Παίρνουμε την οργάνωση του αγώνα στα χέρια μας, προσπερνάμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ που σε διατεταγμένη υπηρεσία απεργοσπασίας δεν υπολόγισε τις εκατοντάδες αποφάσεις πρωτοβαθμίων σωματείων, ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για την απεργία της 28 Φλεβάρη. Παίρνουμε υπόψη ότι Κυβέρνηση και εργοδοσία θα συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα στα προβλήματα, τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις μας, όσο εμείς δε δυναμώνουμε το δικό μας εργατικό μέτωπο ενάντια στις επιδιώξεις τους.
Σήμερα είναι ρεαλιστικό να πάρουμε αυξήσεις, να έχουμε ασφάλεια στη ζωή και στη δουλειά μας. Είναι ρεαλιστικό να έχουν όλες οι εργατικές λαϊκές οικογένειες το σπίτι τους και να μη κινδυνεύουν να το χάσουν από τα funds, τις τράπεζες και κάθε είδους κοράκια.
ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ.
ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ.
