Όλους αυτούς τους μήνες της πανδημίας που οι εργαζόμενοι ήρθαμε αντιμέτωποι με τις συνέπειες της τηλεργασίας, βγάλαμε πλέον συμπεράσματα. Η τηλεργασία δεν έρχεται για να φέρει το «σύγχρονο» και την «πρόοδο». Αντίθετα, μας επιστρέφει δεκαετίες πίσω.

Αποκαλύπτουμε την αυτολεξεί τοποθέτηση της θυγατρικής leasing της Εθνικής Τράπεζας για το ζήτημα της τηλεργασίας, η οποία μας εφοδιάζει με τρανταχτά επιχειρήματα στο ότι η τηλεργασία χρησιμοποιείται κατά το δοκούν κάθε εργοδότη προς όφελος του και όχι για την εξυπηρέτηση των αναγκών των εργαζόμενων:

“H εταιρεία μας, έχει θεσπίσει πρόγραμμα τηλεργασίας των εργαζομένων της συμμορφούμενη με τη οικεία νομοθεσία.

Είναι αυτονόητο ότι οι εργαζόμενοι που παρέχουν τις υπηρεσίες τους με τηλεργασία καθορίζονται, με απόφαση της εταιρείας μας, κατά την απόλυτη κρίση της ανάλογα με τις λειτουργικές και τις επιχειρησιακές της ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρεία μας έχει δικαίωμα να μεταβάλει τα πρόσωπα των εργαζομένων που θέτει σε τηλεργασία, όποτε το κρίνει απαραίτητο.

Ο θεσμός της τηλεργασίας προβλέπεται από το νόμο στο πλαίσιο των μέτρων προστασίας που έχουν θεσπιστεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας λόγω COVID 19 και δεν αποτελεί «κάποιου είδους παροχή» προς τον εργαζόμενο, ο οποίος θα μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει εξυπηρετώντας ταυτόχρονα και άλλες οικογενειακές ή κοινωνικές ανάγκες του.

Ο εργαζόμενος που παρέχει τηλεργασία υποχρεούται να τηρεί πλήρως το ωράριο εργασίας του και να είναι αφοσιωμένος στην εργασία του, χωρίς παρεμβάσεις και διακοπές από  τρίτους εξωγενείς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την παροχή των υπηρεσιών του (π.χ. φροντίδα και περιποίηση παιδιών, φροντίδα ηλικιωμένων, οικιακές εργασίες κλπ), διότι κάτι τέτοιο θα καθιστούσε τον εργαζόμενο μη παραγωγικό και μη ανταποκρινόμενο προσηκόντως στις υποχρεώσεις του έναντι του εργοδότη του.

Οι οικογενειακές συνθήκες (φροντίδα παιδιών, γονέων κλπ) δεν συνιστούν λόγο για παροχή των υπηρεσιών μέσω τηλεργασίας, αφού ακόμα και με την τηλεργασία ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να εργάζεται κατά πλήρες ωράριο και χωρίς αποσπάσεις. Αντιθέτως συνιστούν λόγο για πλημμελή εκπλήρωση των υποχρεώσεών του”.

Βέβαια, σε εύλογο ερώτημα μας στο τι θα κάνουμε τα παιδιά, τους γονείς που έχουν την ανάγκη μας κλπ, προκειμένου να μην είμαστε εξαρχής «πλημμελείς»!!!! στην τηλεργασία όταν οι ίδιοι μας υποχρεώνουν να την παρέχουμε, δεν λάβαμε απάντηση. Υποθέτουμε ότι και αυτό είναι ατομική μας ευθύνη και όχι του αστικού κράτους και των εργοδοτών να το επιλύσουν, όπως θέλουν να είναι και ατομική μας ευθύνη η αντιμετώπιση της πανδημίας και κάθε οικονομικής κρίσης που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα.

Για το Σωματείο μας είναι ξεκάθαρο ότι η τηλεργασία σημαίνει αύξηση των εξόδων μας, επιβάρυνση της υγείας μας καθώς δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία για να δουλεύουμε με ασφάλεια, ωράρια – λάστιχο, απομόνωση από τους συναδέλφους μας και την συλλογική πάλη. Η φυσική θέση των εργαζόμενων είναι στο χώρο δουλειάς με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Διεκδικούμε έκτακτες άδειες ειδικού σκοπού με αποδοχές για όσους εργαζόμενους χρειαστεί να μείνουν σπίτι είτε για τη φύλαξη παιδιών ή ασθενών είτε από μέτρα που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, σχετικής παρέμβασης εκπροσώπου του Σωματείου μας στη διοίκηση των εταιρειών leasing της Εθνικής Τράπεζας για χορήγηση άδειας ειδικού σκοπού με αποδοχές σε κάθε συνάδελφο για κάλυψη έκτακτων οικογενειακών συνθηκών λόγω πανδημίας, η διοίκηση απάντησε ότι τέτοια άδεια δεν προβλέπεται εκ του νόμου. Κοντολογίς, μας επανέλαβαν αυτό που ξέρουμε και που όλοι οι εργαζόμενοι νιώθουμε καθημερινά στο πετσί μας, δηλαδή ότι ο νόμος στον καπιταλισμό δεν προασπίζεται το δίκιο και τις ανάγκες της εργατικής τάξης.

Μάλιστα, στην ίδια συνάντηση δηλώθηκε από μέλος της διοίκησης ότι μερίδα συναδέλφων είμαστε αχάριστοι για τις εργασιακές συνθήκες που «απολαμβάνουμε» παρότι ανεπαρκείς και ότι δεν τηρούμε τις συμβατικές μας υποχρεώσεις (π.χ. ώρα προέλευσης). Δηλαδή σαν να λέμε, εργαζόμαστε, εμμέσως πλην σαφώς, με την ανοχή τους. Ξεκαθαρίζουμε ότι δεν χρωστάμε σε κανένα την εργασία μας, σε κάθε προσπάθεια βλαπτικής μεταβολής της αντιστεκόμαστε συλλογικά και οργανωμένα. Ασφαλώς όλοι μας πρέπει να συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με συνέπεια και επιμέλεια, αλλά με γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών μας, μας αφήνει παγερά αδιάφορους η αγωνία για τα κέρδη τους. Άλλωστε, για τα κέρδη ή τις ζημιές τους, οι εργοδότες πάντοτε θα ζητούν από εμάς τους εργαζόμενους την πλάτη και την κεφαλή μας επί πίνακι.

Δεν εναποθέτουμε τις τύχες μας στους εκμεταλλευτές μας που για τα κέρδη τους δεν λογαριάζουν τις ανάγκες μας, που δεν το έχουν σε τίποτα να υποσκάπτουν εργασιακά μας δικαιώματα, να μας στέλνουν στην ανεργία, να συκοφαντούν τους αγώνες μας για ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας.

Όσο για τις όποιες οικειοθελείς «παροχές» η διοίκηση πασχίζει να δώσει και που -κατά δήλωση της- χάνουμε εξαιτίας της ανάδειξης από το σωματείο («ανυπόστατων»…για την διοίκηση) εργασιακών ζητημάτων, να υπενθυμίσουμε ότι σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει. Μάταια λοιπόν μας δείχνουν το μαστίγιο όταν δεν μασάμε καρότα ή όταν δεν συμμορφωνόμαστε προς τας υποδείξεις. Δεν ταυτίζουμε τις ανάγκες μας με τις πολιτικές και τα συμφέροντα καμιάς εταιρείας, πολλώ δε μάλλον θυγατρικής τράπεζας με δηλωμένη κερδοφορία η οποία κτίζεται πάνω στις δικές μας πλάτες. Απευθύνονται σε εργαζόμενους που πετσοκοφτήκαν οι μισθοί μας κατά 10% από το 2012 (απώλειες 8,5 ετών, ήτοι 85%!!! των τότε ετήσιων απολαβών) ή που φορτωθήκαμε «οικειοθελώς» με μετοχοδάνεια.

Δεν αρκούμαστε σε υποσχέσεις και οικειοθελείς «παροχές» που δύσκολα δίνουν και που εύκολα τις παίρνουν πίσω. Παλεύουμε οργανωμένα για σταθερή δουλειά για όλους, με κατοχυρωμένα δικαιώματα και με μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες μας.

Το Σωματείο μας όπως και κάθε σωματείο του ταξικού κινήματος δεν λογοδοτεί για τις ενέργειες του σε καμία εργοδοσία και σε κάθε λογής αυλοκόλακα. Κρινόμαστε καθημερινά από τους εργαζόμενους με τους οποίους βιώνουμε από το ίδιο μετερίζι τα προβλήματα της ζωής, με την οργάνωση και τη δράση μας μέσα στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους του αγώνα.

Καλούμε τους συναδέλφους να συνεχίσουν να εμπιστεύονται το Σωματείο, να σηκώσουν το ανάστημα τους, να παλέψουμε οργανωμένα για το δίκιο και την ικανοποίηση των αναγκών μας, να βάλουμε εμπόδια σε κάθε αντεργατικό σχέδιο της κυβέρνησης και της εργοδοσίας ανεξαρτήτως των εκάστοτε εκπροσώπων της.