Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Με το σημερινό μαχητικό συλλαλητήριο, όλο και περισσότερα συνδικάτα, Ομοσπονδίες , Εργατικά Κέντρα μπαίνουμε για τα καλά στη μάχη, για την επιτυχία της απεργίας στις 24 του Σεπτέμβρη, για να κλιμακώσουμε με το πιο αποφασιστικό τρόπο, την απάντηση των εργαζομένων , στην κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Ολοένα και πυκνώνουν οι συλλογικές αποφάσεις ενάντια στο νέο νόμο της ΝΔ που στην ουσία καταργεί τις κλαδικές  συλλογικές συμβάσεις, βάζει στο γύψο τη δράση των συνδικάτων.

Ένας νόμος που συμβολίζει ξεκάθαρα ότι τα κέρδη των ομίλων δε συμβαδίζουν με τα δικαιώματα των εργαζομένων στη δουλειά και τη ζωή.

Μετά από 10 χρόνια κρίσης και τριών μνημονίων, που  πέρασαν πάνω από τις ζωές μας και μας ανάγκασαν να πληρώσουμε την κρίση τους, έρχονται τώρα να μας φορτώσουν στη πλάτη την ανάπτυξή τους, δίνουν τα πάντα στους επιχειρηματικούς ομίλους για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη τους: νέες προκλητικές Φοροαπαλλαγές, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, παράδοση αιγιαλών, δασικών εκτάσεων , παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας, εμπορευματοποιούν ακόμα παραπέρα την ενέργεια , ξεπουλάνε ότι απέμεινε από τη ΔΕΗ. Προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο, πρόκειται για πραγματικό οδοστρωτήρα στα δικαιώματα μας.

Τώρα,  χρειάζεται να προχωρήσουν όλα τα σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα σε ενημερώσεις στους χώρους δουλειάς ,σε γενικές συνελεύσεις, σε συλλογικές αποφάσεις , σε πρωτοβουλίες που να μην αφήσουν κανένα εργάτη ανενημέρωτο.

Απαντάμε με μαζική, ενωτική, ταξική απεργιακή κινητοποίηση στις 24 του μήνα .

Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, σύγχρονα δικαιώματα!

Η ανάπτυξή τους τσακίζει τη ζωή μας – Οργάνωση και αγώνας η απάντησή μας

Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα».

 Αυτό το σύνθημα πρέπει να ακουστεί παντού, να γραφτεί σε ανακοινώσεις, σε τοίχους , σε αφίσες. Αυτό το σύνθημα πρέπει τώρα να εμπνεύσει όλους τους εργαζόμενους , τους συνδικαλιστές που σήμερα προβληματίζονται, που αγωνιούν! Που ακόμα τρέφουν ελπίδες σε αυτή την ανάπτυξη.

Απευθύνουμε και σήμερα από αυτό εδώ το συλλαλητήριο ,κάλεσμα σε όσους αγωνιούν και προβληματίζονται, ιδιαίτερα σε συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που δε θέλουν να στηρίξουν τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα. Που διαφωνούν με τις θέσεις των ηγεσιών τους στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ. Που δε θέλουν να γίνουν χειροκροτητές της κυβέρνησης της ΝΔ. Να κάνουν το βήμα μέσα από τα συνδικάτα τους… να μην παραδώσουν τα όπλα της εργατικής τάξης.

Γιατί πλέον είναι δεδομένο ότι αυτή η ανάπτυξη , οι λεγόμενες επενδύσεις τους, τα κίνητρα για τους επιχειρηματίες, προϋποθέτουν το τσάκισμα των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Το σύνθημα της ΝΔ, ανάπτυξη για όλους, είναι τόσο κάλπικο όσο αυτό της προηγούμενης κυβέρνησης που μιλούσε για Δίκαιη ανάπτυξη.

Ο νέος νόμος είναι κατά παραγγελία των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των Ξενοδόχων. Έρχεται για να τελειώσει το έργο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ  , μιας και ο ίδιος ο ΣΕΒ λέει ότι η προηγούμενη κυβέρνηση υλοποίησε το 60% των αιτημάτων τους.

Πιο συγκεκριμένα ο νέος νόμος προβλέπει

• Την κατάργηση στη πράξη των κλαδικών συμβάσεων. Για την όποια επέκτασή τους, προστίθεται και ο όρος να υπάρχει “τεκμηρίωση των επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα του κλάδου”.
• Την υπερίσχυση των Τοπικών Συλλογικών Συμβάσεων έναντι των κλαδικών Δηλαδή, ακόμα μεγαλύτερη μείωση των ήδη συμπιεσμένων άθλιων μισθών.
• Την ενίσχυση ξανά των ενώσεων προσώπων, που η σύμβαση που θα υπογράφουν θα υπερισχύει της κλαδικής. Την θέσπιση “ηλεκτρονικού μητρώου” και καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τις γενικές συνελεύσεις και απεργίες.
• Κατάργηση και του ελάχιστου δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στον ΟΜΕΔ.
• Συνυπευθυνότητα του εργαζόμενου για τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση των ενσήμων!
• Την υπονόμευση της υπερωρίας με το πλαφόν 12% που βάζει δήθεν για καταπολέμηση της μερικής απασχόλησης.
• Ο νέος νόμος ορίζει τον υπουργό Εργασίας ως “ανώτατο άρχοντα”, για να παρεμβαίνει όποτε αυτός νομίζει στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Δηλαδή, ο Βρούτσης, ο γνωστός υπουργός Εργασίας, με τις γνωστό μίσος που τον διακατέχει για την εργατική τάξη από την προηγούμενη θητεία του, θα μπορεί να υπερβαίνει τα καταστατικά των σωματείων, τις συλλογικές αποφάσεις τους για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για απεργίες. Θα μας φακελώνει όπως νομίζει, θα δίνει τα στοιχεία των συνδικάτων όταν θέλει, θα οργανώνει ομάδες παρακολούθησης με μνημόνια συνεργασίας με την ΕΥΠ, με λίγα λόγια θα παρεμβαίνει ωμά στα συνδικάτα στο εργατικό κίνημα.

Με συνεργάτες τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές , τη συνδικαλιστική μαφία στη ΓΣΕΕ , η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα , προχωρούν στο χτύπημα του πιο δυνατού μας όπλου , της απεργίας.

Δεν είναι τυχαίο που αυτή η μαφιόζικη ομάδα πρώτη έτρεξε να δηλώσει τη συμφωνία της για τον το νέο νομοσχέδιο , πέρα από το να χύσει ξανά το δηλητήριο, να συκοφαντήσει, να ρίξει λάσπη στο ΠΑΜΕ, στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες που αντιστέκονται και οργανώνουν τη πάλη των εργαζομένων ενάντια στη αντιλαϊκή πολιτική. 

Είναι ολοφάνερη η συμφωνία της συνδικαλιστικής μαφίας στη ΓΣΕΕ – όπως τους έχουν ονοματίσει οι εργαζόμενοι – με την κυβέρνηση. Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ συμφώνησαν να περάσει ο αντιλαϊκός οδοστρωτήρας της κυβέρνησης με αντάλλαγμα να κάνουν συνέδριο με τα ΜΑΤ. Γι’ αυτό ξερνούν αντικομμουνισμό. Γι’ αυτό κάνουν ότι μπορούν για να εμποδίσουν την προετοιμασία της απεργίας.

Όμως η ζωή τους έχει ξεπεράσει ήδη. Όπως ήταν άφαντοι όταν έβαζαν πλάτη για να περάσουν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι, όπως και ο Νόμος Αχτσιόγλου, που έδωσε φόρα, αέρα στα πανιά της εργοδοσίας, για το χτύπημα στην απεργία. Είναι οι ίδιοι που διέδιδαν παντού ότι η απεργία έφαγε τα ψωμιά της. Έτσι παραμένουν άφαντοι και τώρα. Η γενική απεργία προετοιμάζεται και δυναμώνει, αγκαλιάζει περισσότερους κλάδους.

Είναι καθαρό ότι η ανάπτυξη που όλοι ευαγγελίζονται, όχι μόνο δε λύνει, αλλά είναι και η βασική αιτία που γεννά, όλα τα προβλήματα των εργαζομένων , συνολικά του λαού μας.

Είναι η αιτία που γεννά τη προσφυγιά και τη μετανάστευση, που οδηγεί στο μαζικό θάνατο τους λαούς που σήμερα βρίσκονται στο επίκεντρο των ανταγωνισμών των μονοπωλίων, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών.  Ανάμεσα σε τέτοιους κινδύνους βάζει τη χώρα η κυβέρνηση με τη νέα με τη «συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» με τις ΗΠΑ ,παίρνοντας τη σκυτάλη από τη προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή η συμφωνία  μετατρέπει ολοένα και περισσότερο τη χώρα σε πραγματικό πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ενάντια στους λαούς της περιοχής, γίνεται μαγνήτης επίθεσης σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης για τη μοιρασιά των ενεργειακών πηγών , των εμπορικών δρόμων.  

 Είναι καθαρό ότι αυτή ανάπτυξη προϋποθέτει, να δέσουν τα σωματεία στο άρμα του λεγόμενου κοινωνικού εταιρισμού, τα σωματεία να υιοθετήσουν τη γραμμή του συμβιβασμού , της συναίνεσης σε αυτή τη πολιτική συνολικά .

Το νέο νομοσχέδιο φωτογραφίζει τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων , με χαρακτηριστικό το κλάδο του Τουρισμού και της εστίασης. Ήδη έχουν πέσει σαν τα κοράκια πάνω από δημόσιους χώρους και εκτάσεις όπως το Ελληνικό και  αλλού, για να τους εκμεταλλευτούν και να θησαυρίσουν , χωρίς να δίνουν δεκάρα για το περιβάλλον.

Εδώ και καιρό οι μεγαλοξενοδόχοι οι οποίοι δε σταμάτησαν να κερδίζουν ακόμα και στα χρόνια της κρίσης και οι οποίοι είναι πρωταθλητές στην μερική απασχόληση και την εργολαβική εργασία , τη μαύρη εργασία, απαιτούσαν την εξαίρεση τους από την υποχρεωτική εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης. Είναι αυτοί που έτρεξαν πρώτοι για να φτιάξουν τις ενώσεις προσώπων και να ρίξουν τους μισθούς μέχρι και κάτω από το κατώτατο μισθό. Αυτό δηλαδή που έτσι και αλλιώς έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις πλάτες των κυβερνήσεων . Οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο Τουρισμό, ιδιαίτερα οι νέοι επενδυτές, τα ξενοδοχεία που άνοιξαν τις λεγόμενες νέες θέσεις εργασίας αύξησαν τη μερική απασχόληση τα τελευταία χρόνια κατά 150% ! Επέβαλαν τις συμβάσεις ενός μήνα ,την απλήρωτη δουλειά με μαθητεία,  την ενοικιαζόμενη και εργολαβική εργασία. Απέλυσαν χιλιάδες εργαζόμενους με συγκροτημένα δικαιώματα, μείωσαν μισθούς, επιβάλλοντας την εντατικοποίηση, μετατρέποντας τα χλιδάτα Ξενοδοχεία σε κάτεργα για τους εργαζόμενους.

 Όλοι μαζί, νέοι και παλιοί «επενδυτές»  έχουν ως πρώτο τους μέλημα να χτυπούν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το Συνδικάτο και όσα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου αντιστέκονται, που οργανώνουν αγώνες και κινητοποιήσεις βάζοντας μπροστά το αίτημα της επαναφοράς μισθών και δικαιωμάτων. Δεκάδες είναι οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν από τους ξενοδόχους και τους εστιάτορες για τη συνδικαλιστική τους δράση τα τελευταία χρόνια , όπως έγινε πρόσφατα στο πρώην . 

Αυτό που τους ενοχλεί, αυτό που τους φρενάρει εδώ και χρόνια είναι τα ζωντανά σωματεία που έχουν λειτουργία, που έχουν δράση και συγκρούονται με τη κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Είναι  ότι και στο κλάδο του Τουρισμού και την εστίαση στην Αττική,υπάρχει συνεχής, ακούραστη δράση του κλαδικού συνδικάτου σε συντονισμό με επιχειρησιακά σωματεία,υπάρχει η ίδια η δράση των εργαζομένων σε δεκάδες χώρους δουλειάς, που παλεύουν, που διεκδικούν.

Τους Ξενοδόχους, τους ενοχλεί ότι στην Αττική δε κατάφεραν να αποφύγουν την εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης, δε κατάφεραν να απαλλαχτούν από τη συλλογική δράση. Δε κατάφεραν να ελέγξουν τα σωματεία, να μας έχουν του χεριού τους.

Σε πολλές περιπτώσεις, στο βαθμό που οι εργαζόμενοι οργανώθηκαν , πάλεψαν ενωμένοι ,κόντρα στα κέρδη της εργοδοσίας, εμποδίστηκε η εφαρμογή των αντιδραστικών, αντεργατικών νόμων , οι αλλαγές συμβάσεων , οι απολύσεις , οι μειώσεις μισθών. 

Από το γεγονός ότι σήμερα , σε περίοδο ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους,  έλληνες και μετανάστες , καλούνται να χάσουν ακόμα περισσότερα δικαιώματα, που δυσκολεύουν όλο και περισσότερο οι όροι για την επιβίωση τους , επιβεβαιώνεται το εξής :

Ότι η λογική της συναίνεσης, της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Η γραμμή της υποταγής στον ρεαλισμό της εκμετάλλευσης, της στήριξης της ανταγωνιστικότητας , της επιχειρηματικότητας,  οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε όλο και περισσότερες ήττες, το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα. 

Για αυτό είναι ολοφάνερη πλέον η προσπάθεια τους να χτυπήσουντη κατεύθυνση για σύγκρουση με τη πολιτική των μονοπωλίων , τη γραμμή της ανασύνταξης  του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος, της συμμαχίας με τους αυτοπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες.

Ξέρουν ότι αυτή η γραμμή είναι η αποτελεσματική για τους εργαζόμενους. Γιατί είναι η γραμμή που έχει ως προοπτική την ανατροπή της εξουσίας τους. Για αυτό το λόγο πολεμούν με κάθε μέσο τη συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση των εργαζομένων.

Ξέρουν , ότι αυτή η είναι η γραμμή που μπορεί να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε μεγάλες και σημαντικές νίκες . 

Για τα σωματεία των εργαζομένων , όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις , αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί κόκκινη γραμμή!

Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι έτσι θα σταματήσουν τους εργαζόμενους.  Όσοι το προσπάθησαν , ακόμα και με δικαστικές αποφάσεις , δεν κατάφεραν να τις σταματήσουν. Δε σταμάτησαν τους εργάτες της COSCO, δε σταμάτησαν τους εργάτες στα τυπογραφεία του Βλάχου , τους ναυτεργάτες. 

Σήμερα αποτελεί μονόδρομο , για κάθε εργαζόμενο , για κάθε συνδικαλιστή , να δώσει τη μάχη ώστε τα σχέδια της εργοδοσίας και του κράτους  να μείνουν στα χαρτιά. Συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τη προσπάθεια για να δυναμώσουν τα συνδικάτα, να οργανωθούν ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο, σε κάθε επιχείρηση. Να πυκνώσουν οι συσκέψεις , οι συνελεύσεις, οι συλλογική δράση! Αυτά είναι τα όπλα μας και δεν τα παραδίδουμε.  

Στις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι την απεργία να φτάσουμε παντού το κάλεσμα των συνδικάτων , των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων. Να μη χαθεί ούτε μία μέρα στη προετοιμασία για την επιτυχία της απεργίας.

Όλοι στη μάχη ! Συνεχίζουμε!