Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση ΝΔ, στα χνάρια της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, θα συνεχίσει να θυσιάζει τα συμφέροντά τους για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, όπως εκφράζεται από την πολιτική των εργοδοτικών ενώσεων τους.

Στο αντιλαϊκό οπλοστάσιο προστέθηκαν δύο αισχρές τροπολογίες που με άθλια μεθόδευση έφερε η κυβέρνηση ΝΔ για ψήφιση ελάχιστα λεπτά πριν την ψήφιση του διυπουργικού νομοσχεδίου την Πέμπτη 08.08.2019.

Με την πρώτη καταργείται η προσχηματική υποχρέωση της εργοδοσίας να επικαλείται κάποιον «βάσιμο λόγο» για να δικαιολογήσει τις απολύσεις. Ακόμα και με τις προβλέψεις του εν λόγω νόμου ο εργαζόμενος καλούνταν να βρει το δίκιο του μέσα από χρονοβόρες και αμφίβολου αποτελέσματος δικαστικές διαμάχες, τη στιγμή που η νομολογία των αστικών δικαστηρίων αποδέχεται ήδη μια ανεξάντλητη γκάμα… «βάσιμων λόγων» για τις απολύσεις εργαζομένων. Η υποψία προστασίας αίρεται, με τον ΣΕΒ μάλιστα να έχει ήδη αξιώσει τα επόμενα αντεργατικά χτυπήματα, βάζοντας στο στόχαστρο τις αποζημιώσεις απόλυσης.

Με την ίδια τροπολογία, η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε τη διάταξη που προέβλεπε «συνευθύνη εργοδότη και εργολάβου» έναντι των εργολαβικών και υπεργολαβικών εργαζομένων ως προς την καταβολή των αποδοχών και όριζε ότι η σύμβαση ανάθεσης έργου θα έπρεπε να περιλαμβάνει όρο υποχρέωσης του εργολάβου να εφαρμόζει τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Και εδώ η εν λόγω διάταξη δεν άγγιζε το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή την ίδια την ύπαρξη των εργολάβων, που, μεταξύ άλλων, συστήνουν, μεταφέρουν και διαλύουν τις επιχειρήσεις τους μέσα σε μια νύχτα (ώστε οι εργαζόμενοι να χάνουν οφειλόμενα κ.α.), κάνουν αγωγές για να βγουν παράνομες οι απεργίες των εργαζομένων όταν αυτοί διεκδικούν μόνιμη και σταθερή δουλειά και κατάργηση των δουλεμπορικών κ.α.

Η δεύτερη τροπολογία, η οποία αξιοποιήθηκε ως προπέτασμα καπνού για τον δήθεν επείγοντα χαρακτήρα της πρώτης, αφορά την επιβολή πλαφόν σε όλες τις συντάξεις, επικαλούμενη τις ελάχιστες περιπτώσεις υψηλοσυνταξιούχων. Μπαίνει δηλαδή νέος κόφτης στις συντάξεις παγιώνοντας το αντιασφαλιστικό οπλοστάσιο του νόμου Κατρούγκαλου ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για νέο γύρο επίθεσης στις ήδη κουτσουρεμένες συντάξεις, που για την πλειοψηφία είναι συντάξεις πείνας.

Στον κλάδο της ενέργειας, έναν από τους πιο κερδοφόρους και μεγαλύτερους κλάδους της χώρας εδώ και δεκαετίες με το εργαλείο της εργολαβοποίησης  μέτοχοι/εργοδότες/κυβερνήσεις έχουν πετάξει χιλιάδες εργαζόμενους συνολικά σε ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, Φυσικό Αέριο εκτός επιχειρησιακών ΣΣΕ, συμπιέζουν μισθολογικά, ασφαλιστικά, δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, επεκτείνουν την ελαστική απασχόληση με συμβάσεις μέχρι και μηνιαίας διάρκειας σε όλα τα πόστα και ειδικότητες (τεχνικό προσωπικό, γραφείο, παραγωγικές μονάδες, υποστηρικτικές υπηρεσίες). Υπό την απειλή της απόλυσης αυξάνουν τα δωδεκάωρα και την εντατικοποίηση, χαλαρώνουν τις προβλέψεις υγιεινής και ασφάλειας, ποδοπατούν επιστημονικά δεδομένα και πρακτικές, με τη μέθοδο του διχασμού και ψευτοδιλημμάτων καλλιεργούν αυταπάτες στους «μόνιμους». Γενικότερα, προχωρούν την «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας» εμβαθύνοντας την πολιτική του «δικαίου του ανταγωνισμού». Το μάρμαρο αυτής της πολιτικής το πληρώνουν ποικιλότροπα τα λαϊκά νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι στο σύνολο τους.

Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στον Κλάδο και το μεγάλο κύμα ταξικής αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε ανέδειξαν για μια ακόμα φορά το πρόβλημα, όμως έδειξαν και ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε για να αποσπάσουμε νίκες και να βάλουμε πλώρη για ανάκτηση των δικαιωμάτων μας και την εδραίωση νέων. Ο δρόμος αυτός είναι μακριά από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό και τις ανέξοδες υποσχέσεις που δίνονται για να καλλιεργείται κλίμα εφησυχασμού και αναμονής. Αναδείχθηκε ότι για να έρθουν στο προσκήνιο οι δικές μας ανάγκες επιτάσσεται να δρούμε ενωμένοι, μακριά από τον πολυκερματισμό και τις τεχνητές διαχωριστικές γραμμές, τον συντεχνιασμό που καλλιεργείται. Η αντεργατική επίθεση είναι ενιαία, πολυπλόκαμη, συντονισμένη και καλά σχεδιασμένη. Εδώ μιλούν οι διεθνείς και εγχώριες ενώσεις των εργοδοτών. Απέναντι στο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και των λαϊκών δικαιωμάτων διεθνείς και εγχώριοι όμιλοι, όλοι οι εργοδότες είναι ενωμένοι.     

Αυτό αναδεικνύουν και τα αντεργατικά χτυπήματα της προηγούμενη κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των απολύσεων και της ευελιξίας, που αφορούν και άλλους κλάδους, όπως ο κλάδος των τραπεζών:

• Ψήφιση νόμου για την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων αντικαθιστώντας ακόμα και αυτή τη διοικητική τους έγκριση με μια απλή και άνευ ουσίας «διαδικασία κοινοποίησης» στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), καθορίζοντας μάλιστα με σαφήνεια ότι τυχόν αρνητική γνωμάτευση του ΑΣΕ δεν συνιστά «τεκμήριο ακυρότητας» των ομαδικών απολύσεων.
• Νομοθετική ενίσχυση της δράσης των εταιρειών «ενοικίασης» εργαζομένων και συγκεκριμένα των «Ιδιωτικών Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας».
• Στρώθηκε πλήρως το έδαφος για το περαιτέρω χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία στο όνομα της δημοκρατικής λήψης αποφάσεων και συμμετοχής. Πάνω σε αυτή τη βάση θα φέρει η νέα κυβέρνηση νόμο για ηλεκτρονική ψηφοφορία, δηλαδή για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, βούτυρο στο ψωμί της εργοδοτικής παρέμβασης και τρομοκρατίας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η «τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων» πάτησε και θα συνεχίσει να πατάει στο τσάκισμα των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Για κάθε νίκη, όσο μικρή και αν είναι, απαιτείται αγώνας. Για μεγαλύτερες νίκες απαιτείται καλύτερος συντονισμός και οργάνωση στο ύψος των απαιτήσεων – ξεκαθάρισμα με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Ενίσχυση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Κάθε δράση μας οφείλει να υπηρετεί την αγωνιστική χειραφέτηση των εργαζομένων από την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της!

Η επίθεση διαρκείας στα εργασιακά δικαιώματα δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη! Συσπειρωμένοι στο Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας προετοιμαζόμαστε και απαντάμε μαζικά και σχεδιασμένα στη νέα επίθεση. Συνεχίζουμε τον αγώνα για κλαδικές ΣΣΕ, για αυξήσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για κατάργηση των άθλιων αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων. Φέρνουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!