Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι,

Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα ενότητας και δράσης. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις μαζί να δώσουμε τη μάχη απέναντι στα σχέδια που ήδη έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση της ΝΔ και θα φέρει τις επόμενες μέρες με τη μορφή πολυνομοσχεδίου-σκούπας.

Να προετοιμάσουμε εμείς αποφασιστική μαζική συντονισμένη και μαχητική αγωνιστική απάντηση. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμά μας στην συλλογική οργάνωση και πάλη. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα των εργαζόμενων στην απεργία. Δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα και όχι δούλοι στον 21ο αιώνα.

Χρειάζεται άμεση απάντηση! Να δημιουργήσουμε στους χώρους δουλειάς απεργιακό κλίμα, να παρθούν αποφάσεις, να μην επιτρέψουμε σε κυβέρνηση, εργοδοσία να χτυπήσουν τις συλλογικές διαδικασίες, τις γενικές συνελεύσεις των συνδικάτων. Να χτυπήσουν το δικαίωμα ώστε να μπορούν να συζητούν οι εργαζόμενοι, να αποφασίζουν, να κρίνουν, να συνειδητοποιούν, «ποιος είναι ο φίλος τους και ποιος είναι ο εχθρός».

Να μην επιτρέψουμε να παραδοθούν στην εργοδοσία και την κυβέρνηση, τα στοιχεία των εργαζομένων που αποφασίζουν, που ψηφίζουν, που παλεύουν για τα δικαιώματα, για τη ζωή τους.  Απευθύνουμε παντού, σε κάθε σωματείο, σε κάθε συνδικαλιστική οργάνωση κάλεσμα για να πάρει αποφάσεις και πρωτοβουλίες να υπερασπιστούν οι εργαζόμενοι τη συλλογική τους κατάκτηση, τις ζωντανές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς. Δίνουμε το μήνυμα προς την κυβέρνηση, την εργοδοσία, ότι δε θα παραδοθούμε, θα δυναμώσουμε την αλληλεγγύη ανάμεσά μας. Η ενότητα της εργατικής τάξης που σφυρηλατείται μέσα στις συλλογικές διαδικασίες των συνδικάτων, δεν πρόκειται να δεχτούμε να χτυπηθεί. Για παράδειγμα θα μπορούσε να δοθεί ο μεγάλος ηρωικός πολύμηνος αγώνας των χαλυβουργών χωρίς τις δεκάδες συλλογικές μαζικές μαχητικές αποφασιστικές γενικές συνελεύσεις; Πώς μπορεί αυτό να αντικατασταθεί από ελεγχόμενες και απρόσωπες ηλεκτρονικές διαδικασίες που θέλουν να φέρουν στη ζωή των συνδικάτων από τη μία το φακέλωμα και από την άλλη το χτύπημα της ζωντανής και ενεργής συμμετοχής.

Η επίθεση συνάδελφοι, είναι συγκεκριμένη και στο στόχαστρο βρίσκονται τα σωματεία και το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, το δικαίωμα στη συλλογική δράση και τους αγώνες τους εργαζόμενου λαού. Η κυβερνητική παρέμβαση αποτελεί στην ουσία, μορφή καταστολής του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος. Για εμάς είναι μάχη για την ύπαρξη των συνδικάτων! Επιχειρούν σχέδιο καθυπόταξης των σωματείων στην εργοδοσία και τα συμφέροντά της!

Αυτή η επίθεση επιβεβαιώνει ακόμα ότι στο πρόσωπο της κυβέρνησης της ΝΔ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ βρήκε τον καλύτερο υπερασπιστή της. Ο στόχος της αστικής τάξης, της κυβέρνησης της για να μπορέσει να περάσει τη νέα αντεργατική επίθεση, θέλει υποταγμένα ή άφωνα Συνδικάτα, κλείνει το μάτι σε αυτούς που έχουν κάνει επιστήμη τον «κοινωνικοεταιρισμό», σε όσους θέλουν να μεταλλάξουν τα Συνδικάτα σε όργανα στήριξης των επιδιώξεων των μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά και στην διατήρηση και διεύρυνση του «ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος» για την προσέλκυση κεφαλαίων.

Από καιρό άλλωστε τα διατεταγμένα από την εργοδοσία ΜΜΕ κάνουν συχνά λόγο για την ανάγκη «να αλλάξει το συνδικαλιστικό κίνημα», να προσαρμοστεί στα «νέα δεδομένα», αναμασώντας τα περί “κομματοκρατίας” στα σωματεία που πρέπει να ταχα να σταματήσει, βγάζοντας από το κάδρο βέβαια τα δικά τους παιδιά, τα στελέχη των κομμάτων που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια και βρίσκονται μέσα στα συνδικάτα. Είναι οι άνθρωποι τους. Στελέχη που βρέθηκαν με επιχειρήσεις στο όνομα τους, βρέθηκαν στα ΔΣ επιχειρηματικών ομίλων, golden boys και διευθυντές. Kανείς δε μπορεί να ξεχάσει τη διευθύντρια του Μy Market που καλούσε τους εργαζόμενους να χαίρονται και να χουν χαμόγελο στα χείλη για τα 300 ευρώ μισθό που παίρνουν.

Η πρόταση πάλης και διεκδικήσεων που αποφασίστηκε στην προχθεσινή σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών που πραγματοποιήθηκε εδώ στη Θεσσαλονίκη είναι απάντηση απέναντι στην επίθεση που συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Εδώ από τη Θεσσαλονίκη, από αυτό το βήμα, δίνουμε τη σκυτάλη στην Αθήνα, σε άλλες πόλεις της χώρας, ώστε να  προχωρήσουν αντίστοιχα σε πλατιές συσκέψεις σωματείων, να αποφασίσουν μέσα από τη συζήτηση το επόμενο αγωνιστικό βήμα, να γίνει το αγωνιστικό πλαίσιο που αποφασίστηκε προχθές κτήμα όλο και περισσότερων, να συμπληρωθεί.

Να απαντήσουμε με το δικό μας σχέδιο κόντρα στο σχέδιο κυβέρνησης, ΕΕ και βιομηχάνων να μας κάνουν σύγχρονους σκλάβους, δυναμώνοντας τους πυρήνες αντίστασης σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς. Μαζί με τους συμμάχους μας αγρότες, ΕΒΕ, μαζί με τους φοιτητές και σπουδαστές απευθύνουμε κάλεσμα για οργάνωση της πάλης. Κανένας συμβιβασμός με τα ψίχουλα. Αγώνας για σύγχρονους όρους δουλειάς, για ζωή με δικαιώματα!

Η δέσμευση του νέου πρωθυπουργού στη συνάντηση με τους «κοινωνικούς εταίρους» στην αρχή της βδομάδας, στη συνάντηση δηλαδή που βρίσκοταν η συνδικαλιστική μαφία  και καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι, όταν άκουγε πως η νέα κυβέρνηση «θα στηρίξει την επιχειρηματικότητα με κάθε κίνητρο», πρέπει να προκαλέσει συναγερμό.

Οι κυβερνητικές θέσεις μαζί με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του καλοκαιριού, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για τον χώρο και την άνεση που θα έχουν ΣΕΒ, εφοπλιστές, μεγαλοξενοδοχοι, επιχειρηματίες, τραπεζίτες ώστε απαιτούν όλο και νέες θυσίες από τον εργαζόμενο λαό και παράλληλα να έχουν στα χέρια όλους τους όρους εργασίας που να τους επιτρέπουν να παίρνουν στη δουλειά όσους θέλουν, να τους πληρώνουν ότι θέλουν και όποτε θέλουν, να τους απολύουν και να τους ανακυκλώνουν και χωρίς αποζημίωση.

Η δέσμευση των βιομηχάνων και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων μαζί με τη διορισμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ που έπιασε στασίδι σε αυτόν τον ανεπίσημο κοινωνικό διάλογο είναι πως θα προσπαθήσουν όλοι μαζί και από κοινού να πάρουν μέτρα για την βελτίωση του «επενδυτικού κλίματος», στο όνομα της επιτάχυνσης της ανάπτυξης.

Σημειολογικά και μόνο πρέπει να αναφερθεί πως ο πρόεδρος των βιομηχάνων της Β. Ελλάδας που ο ΣΥΡΙΖΑ για δικούς του λόγους τον αναβάθμισε ως φορέα και κοινωνικό εταίρο, ζήτησε από τον νέο πρωθυπουργό «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες», δηλαδή περιοχές που το κεφάλαιο μπορεί να απολαμβάνει «έξτρα» φορολογικά προνόμια και να παραβιάζει «νόμιμα» ακόμα και αυτήν την άθλια «εργατική» νομοθεσία,να απαγορεύει την είσοδο και δράση συνδικάτων.

Η κανονικοτητα, η «δικαιη αναπτυξη» ή «ανάπτυξη για όλους», εχει ως προϋπόθεση την διαρκή πρέσα στα εργατικά δικαιώματα και στις ανάγκες του εργαζομενου λαου.

Αν κοιταξουμε λιγο πιο περα, μια χωρα που απασχολησε οσο η δικη μας και πυροδοτησε συζητησεις γυρω από την καπιταλιστικη κριση και τη διεξοδο, τα αριθμητικα στοιχεια είναι χαρακτηριστικα. Στην Ισπανια λοιπον, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης το 2008, όλοι οι δείκτες της οικονομίας έχουν βελτιωθεί, το ΑΕΠ έχει αυξηθεί, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται από 440 σε 510 δισ. ευρώ την πενταετία 2013 – 2018 αλλα την ίδια στιγμή, ο μέσος ετήσιος μισθός παραμένει χαμηλότερος από τα προ κρίσης επίπεδα και ειδικά στους εργαζόμενους 20 – 35 χρονών οι χρονιάτικες απώλειες φτάνουν τα 1.500 ευρώ.

Και δεν ειναι το μοναδικο παραδειγμα. Αυτη ειναι η αναπτυξη για την οποια μιλανε. Το συνθημα της κυβερνησης στη ΔΕΘ “αναπτυξη για ολους” σημαινει αναπτυξη για ολα τα αφεντικα, τις εταιρειες, τα μονοπωλια ολων των κλαδων, απο το ξεζουμισμα ολων των εργατικων-λαικων στρωματων με την αγρια φοροληστεια.

Αλλα δεν πρεπει να υπαρχει απορια. Αυτό είναι το συστημα της εκμεταλλευσης, αυτος είναι ο καπιταλισμός. Οι κρισεις και οι οποιες αναιμικες ανακαμψεις βασιζονται πανω στη διαρκη του διψα για το αιμα των εργαζομενων και των κατακτησεων τους.

Σήμερα οι εργαζόμενοι τοσο στη χωρα οσο και στις άλλες χωρες έχουν ακομα μεγαλυτερη εμπειρια για να κρινουν πως δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτή την ανάπτυξη, που υπηρετεί και προωθεί με μοιρασμένους ρόλους ο «εταιρισμός» κυβέρνησης- επιχειρηματιών-συνδικαλιστικής μαφίας. Σήμερα δεν χωρούν άλλες μειωμένες απαιτήσεις, δεν μπορεί ο εργαζόμενος, ο νέος και η νέα να αρκούνται με τα ελαχιστα, δε μπορεί να υπαρχει συμβιβασμος και ανοχη με τα ψιχουλα, με τις κακοπληρωμενες δουλειες του ποδαριου, με την ανασφαλεια και τη μισοανεργια.

Για αυτό λοιπόν δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεγελαστούν οι εργαζόμενοι με τα παραμύθια της κυβέρνησης. Χρειαζεται να ανοίξει πιο βαθια η συζήτηση, ανάπτυξη για ποιόν.

Για εμας δεν είναι «κανονικότητα» οι αντεργατικές ανατροπές, η περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών. Δεν είναι κανονικότητα η εμπλοκή της χώρας σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς, που δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις για το λαό μας και τους λαούς των γειτονικών χωρών. Οι νεες εικονες με την εισροη χιλιαδων προσφυγων αποτελεσμα των ιμπεριαλιστικων πολεμων και επεμβασεων και η μετατροπη των νησιων και αλλων περιοχων σε αποθηκες ψυχων, δε μπορεί να μας αφησει ασυγκινητους. Η αμεση και γρηγορη εξεταση των αιτηματων τους μεσα σε ανθρώπινες συνθήκες και η ανεμποδιστη διεξοδο τους στους τόπους προορισμού τους, πρεπει να αποτελεσει αιτημα και του ταξικου-συνδικαλιστικου κινηματος. Η αναβαθμισμένη συμμετοχή της χωρας μας σε σχεδια, επιχειρησεις και ασκησεις, η ολο και βαθυτερη εμπλοκη σε ΝΑΤΟικές «πρόβες πολέμου» και συνολικότερα στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, μετατρεπει τη χώρα μας και το λαο μας, σε «μαγνήτη» στρατιωτικών απειλών. Το ταξικο-συνδικαλιστικο κινημα ποτε δεν εκλεισε τα ματια σε αυτές τις πλευρες. Μαλιστα από εδώ, από τη Θεσσαλονικη πριν 2 χρονια με τη συμμετοχη δεκαδεων συνδικαλιστικων οργανωσεων προχωρησαμε σε Διήμερο Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εκμετάλλευση.

Τι εχουμε συναδελφοι και συναδ/ες μπροστά μας:

Η κυβέρνηση σχεδιαζει να ανοιξει ξανα το ασφαλιστικο εις βαρος των εκατονταδων χιλιαδων ασφαλισμενων και συνταξιουχων. Να προχωρησει πιο γοργα σε ιδιωτικοποιησεις όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΑΘ, να κλεισει μεγαλες επιχειρησεις με αξονα την πολιτικη απαξιωσης τους όπως η ΛΑΡΚΟ. Είναι ετοιμη να προχωρησει με επιθετικοτητα στο κομματι των πλειστηριασμων, των κατασχεσεων, των κοκκινων δανειων. Θα εχουμε εξελιξεις μπροστα στην εναρξη της σχολικης χρονιας, στην προσχολικη αγωγη, στην υγεια.

Στον πυρήνα του κεντρικού σχεδιασμού της κυβερνησης βρισκεται το περίφημο “επιτελικό κράτος” το οποίο σημαίνει πιο επιθετικό κράτος απέναντι στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, πιο αποφασιστικό στη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Είναι φανερό ότι με το δόγμα «νόμος και τάξη» θα επιδιώξουν να επιβάλλουν τον συμβιβασμό με τα ψίχουλα, τη ζωή στην πρέσα και τους αβάσταχτους φόρους και τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060, την υποταγή του εργαζόμενου λαού στις συνεχείς απώλειες στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές «για να μην διαταραχθεί η επάνοδος στην κανονικότητα».

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,

Σήμερα τίποτα δε μπορεί να προχωρήσει χωρίς σύγκρουση  με τις αντιλαϊκές πολιτικές που φέρνει η κάθε κυβέρνηση καθώς η μια συμπληρώνει την άλλη, χωρίς ρήξη με τις στρατηγικές της ΕΕ, με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τους μηχανισμούς τους. Δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς ανατροπές στους συσχετισμούς δυνάμεων στην κοινωνία και στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα.

Σήμερα χρειάζεται ένα κίνημα διεκδικητικό που θα διεκδικεί σύγχρονους όρους δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, διεύρυνση των κοινωνικών παροχών, θα αγωνίζεται για την ανάκτηση των απωλειών, προβάλλοντας επιθετικά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν για την ικανοποίησή τους. Ένα κίνημα που θα έχει σταθερό μέτωπο υπεράσπισης των εργαζομένων απέναντι στους επιχειρηματικούς μονοπωλιακούς ομίλους και σε κάθε κυβέρνηση που τους υπηρετεί.

Το ΠΑΜΕ και από αυτό το βήμα ανακοινώνει την πρωτοβουλία και απευθύνει κάλεσμα σε όλα τα συνδικάτα, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, σε κάθε εργαζόμενο ώστε να ανοίξει η συζήτηση και να μπει σε πρώτο πλάνο η ανάγκη της μετατροπής του συνδικαλιστικού κινήματος σε πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, σε δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων τους.

Να συζητήσουμε πως θα οργανώσουμε την πάλη μας στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, πώς θα ανασυντάξουμε το κίνημα μας απελευθερώνοντας το από τον θανάσιμο εναγκαλισμό της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων, πώς θα φέρουμε τους νέους εργαζόμενους που δουλεύουν με τούς πιο άθλιους όρους στα συνδικάτα.

Συνάδελφοι, συναδέλφωσες,

Για τους εργαζόμενους πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου οποιαδήποτε νέα παρέμβαση για το ασφαλιστικό. Τους προειδοποιούμε να μην τολμήσουν η κυβέρνηση μαζί με τα αρπακτικά του μεγάλου κεφαλαίου να ακουμπήσουν τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Αντιθέτως πρέπει να βάλουμε μπροστά τα δικά μας αιτήματα, για δημόσια δωρεάν καθολική κοινωνική ασφάλιση, για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, να πληρώσουν το κράτος και οι εργοδότες.

Η προώθηση του «συστήματος των τριών πυλώνων» αποτελεί στρατηγική δέσμευση της ΝΔ προς το μεγάλο κεφάλαιο, ώστε να απαλλαγούν οι επιχειρήσεις από το «βάρος» της κοινωνικής ασφάλισης, με μείωση των εργοδοτικών εισφορών, τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και τη μετατροπή των συντάξεων από κοινωνική σε ατομική υπόθεση.

Το ασφαλιστικό δεν αφορά μόνο τις συντάξεις. Είναι η προστασία των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο, τα εργατικά ατυχήματα, η ασφάλιση των παιδιών μας, τα επιδόματα μητρότητας, ασθένειας. Συνδέεται άμεσα με τις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας που συνεχώς υποβαθμίζονται. Οδηγούν τους εργαζόμενους στην ατομική ιδιωτική ασφάλιση. Ανοίγουν πάνω στις δικές μας πλάτες νέους δρόμους κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, κατεύθυνση αποφασισμένη και σχεδιασμένη εδώ και χρόνια στα πλαίσια της Ε.Ε.

Να διεκδικήσουμε κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Να μην εφαρμοσθεί και να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου.

Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ’ αυτούς τους τομείς. Να γίνουν τώρα χιλιάδες προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων, για να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε υγεία και παιδεία. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων, επικουρικών, αναπληρωτών. Να λειτουργήσουν Κέντρα Υγείας, κλινικές νοσοκομείων, όσες υποδομές έκλεισαν λόγω περικοπών.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η ανάπτυξη που προσδοκούν έχει ως προϋπόθεση την εξαθλίωση και την ανέχεια της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τη δουλειά-σκλαβιά με μισθούς πείνας, τη δουλειά χωρίς δικαιώματα μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Το φετινό σύνθημα του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ για «ενωτικό, μαζικό, ταξικό αγώνα για σύγχρονους όρους δουλειάς, για ζωή με δικαιώματα», αποτελεί παράλληλα και την πρόταση μας για το επόμενο διάστημα.

Να δυναμώσουμε την οργάνωση μας παντού! Σε κάθε τόπο δουλειάς, στη γειτονιά.

Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να αποβάλλουμε από τα σωματεία μας τους ξεπουλημένους και συμβιβασμένους τον εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε μια ζωή με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σήμερα επείγει να δυναμώσει η διεκδίκηση σύγχρονων όρων ζωής και δουλειάς, με σημαία τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία δεν περνάει μέσα από τη στήριξη του σχεδιασμού του κεφαλαίου, για ανάπτυξη στην υπηρεσία του μεγαλύτερου κέρδους, αλλά μέσα από την πάλη για την ανατροπή αυτού του σχεδιασμού, της ίδιας της εξουσίας του κεφαλαίου, για μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας, προς όφελος της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας.

Γι αυτό χρειάζεται να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας!

Καλή δύναμη-Καλό αγώνα!