Κλαδικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, με προστασία και διεύρυνση των όρων εργασίας των εργαζομένων
Οι «λελογισμένες» αυξήσεις στα πλαίσια του ρεαλισμού και των αντοχών της οικονομίας, προτάσεις που εστιάζουν σε αυξήσεις και εργατικά δικαιώματα που να μπορούν να στέκονται στις δυνατότητες ανάληψης του κόστους από τις επιχειρήσεις του κλάδου, έχουν έναν και μόνο παρανομαστή. Να δημιουργήσουν ενοχικό κλίμα ανάμεσα στους εργαζόμενους, να μειώσουν τις απαιτήσεις και να συμβιβαστούν με τα ψίχουλα διότι κάθε «υπερβολική» διεκδίκηση θα τροφοδοτεί τον πληθωρισμό και την αντοχή των επιχειρήσεων.
Η αντοχή των εργαζομένων στο εμπόριο, στις αποθήκες, στα γραφεία και στην καθαριότητα έχει ήδη ξεπεραστεί. Παγωμένοι μισθοί με ταβάνι τις τελευταίες συμβάσεις που είχε υπογράψει η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ την προηγούμενη 10ετια που προέβλεπαν μειώσεις, εργαζόμενοι που βρίσκονται συνολικά στα κατώτατα μισθολογικά κλιμάκια ανάμεσα στις μυλόπετρες των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με μισθούς αρκετά κάτω από τους ονομαστικούς της ΕΓΣΣΕ που νομοθετεί η κυβέρνηση.
Σήμερα δεν υπάρχει βήμα πίσω από διεκδικητικό αγώνα που να βάζει άμεσα το αίτημα για υπογραφή κλαδικών συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, με προστασία και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων.
Ώριμο και σύγχρονο είναι η υπογραφή κλαδικών συμβάσεων που να εξασφαλίζουν μισθούς και εργατικό εισόδημα ώστε οι εργαζόμενοι να ζουν με αξιοπρέπεια, να μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες τους και όχι να αναγκάζονται να κόψουν από τα βασικά. Να υπολογίζεται ο συνολικός κόπος και ο ιδρώτας των εργαζομένων και όχι να μπαίνουν στον πάγο κάθε είδους επιδόματα και ωριμάνσεις προϋπηρεσίας.
Σύγχρονο σήμερα είναι να υπάρχει εργασία με δικαιώματα, σταθερή δουλειά πλήρους απασχόλησης χωρίς οι εργαζόμενοι να αναγκάζονται να ψάχνουν 2 και 3 δουλειές μερικής απασχόλησης για να εξασφαλίσουν ένα υποτυπώδες μηνιαίο εισόδημα.
Σύγχρονο σήμερα είναι να διαφυλαχτεί με νομοθετική κατοχύρωση η Κυριακή αργία κόντρα στις διαθέσεις των επιχειρηματικών ομίλων, της νυν, της προηγούμενης και όλων συνολικά των κυβερνήσεων που αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο τον αριθμό των Κυριακών που τα καταστήματα παραμένουν ανοιχτά, χαλαρώνουν τις προϋποθέσεις και τους όρους προς διευκόλυνση της εργοδοσίας.
Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε διαβούλευση εμπεριέχει νέα διάταξη για την Κυριακή αργία. Οι εργαζόμενοι και οι οργανώσεις τους δεν πρέπει να δεχτούν το νέο χτύπημα που επιχειρείται συνολικά στον εργάσιμο χρόνο. Με τους αγώνες τους, μπορούν να αποτρέψουν το σταθερό σχεδιασμό κυβερνήσεων και επιχειρηματικών ομίλων για εργασία 7 μέρες την εβδομάδα.
Όχι μόνο σύγχρονο αλλά σταθερό αίτημα από τον 19ο αιώνα είναι η προστασία της υγείας στους χώρους δουλειάς, από τον επαγγελματικό κίνδυνο και τις επαγγελματικές ασθένειες. Ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία πολλαπλασιάστηκαν τα εργατικά ατυχήματα, συνάδελφοι μας έχασαν τη ζωή τους, η εντατικοποίηση χτύπησε κόκκινο. Η υγεία των εργαζομένων δεν είναι κόστος ούτε δευτερεύον ζήτημα.
Η έναρξη των διαπραγματεύσεων της ΟΙΥΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις δε μπορεί να έχει φιλολογικό χαρακτήρα ούτε να διαρκούν αέναα στο χρόνο. Οι ανάγκες των εργαζομένων κάτω από το καθημερινό σφυροκόπημα των αυξήσεων σε βασικά αγαθά, δε μπορούν να περιμένουν.
Εδώ και τώρα να υπογραφτούν κλαδικές συμβάσεις με βάση την πρόταση που έχουν καταθέσει δεκάδες κλαδικά σωματεία στο εμπόριο και στους ιδιωτικούς υπαλλήλους, με αιτήματα που καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις με τους αγώνες και τις παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, να σπάσουν στην πράξη τη φωνή του «εταιρισμού», του «ρεαλισμού» και των «λελογισμένων» διεκδικήσεων που είναι γραμμή ήττας.
