Με αυτή την επιστολή εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας προς τη συναδέλφισσα Στ.Μ. και διεκδικούμε τη μετατροπή της σύμβασής της σε αορίστου χρόνου, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία της, ως εγκύου εργαζόμενης και μέλλουσας μητέρας.
Η συναδέλφισσα προσλήφθηκε στη «ΜΕΤΑδραση» το Μάρτιο του 2017 ως Επίτροπος. Στην αρχή η σύμβασή της ήταν ορισμένου χρόνου και στη συνέχεια τροποποιήθηκε σε αορίστου χρόνου, μέχρι το Δεκέμβριο του 2020, όπου λόγω κλεισίματος του προγράμματος Επιτροπείας, απολύθηκε μαζί με άλλους συναδέλφους.
Έπειτα από 1,5 περίπου μήνα, έγινε η επαναπρόσληψή της, σε ένα καινούριο για τη ΜΕΤΑδραση πρόγραμμα. Η θέση που κατείχε, ήταν Συντονίστρια Κέντρου Ημέρας Αστέγων κι Επιστημονικά Υπεύθυνη Υπνωτηρίου. Και πάλι οι συμβάσεις της ξεκίνησαν με ορισμένο χρόνο κι έπειτα τροποποιήθηκε σε αορίστου χρόνου. Έπειτα από περίπου 2 χρόνια, μετακινήθηκε στο Κέντρο Μελέτης του τμήματος Εκπαίδευσης όπου συνέχισε με αορίστου χρόνου σύμβαση καθώς δεν υπήρξε απόλυση στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα. Τελευταία λήξη σύμβασης έγινε τον Αύγουστο του 2023, όπου και πάλι λόγω μειώσεων του χρηματοδότη, απολύθηκε μαζί με άλλους συναδέλφους. Αφού λοιπόν παρήλθαν 45 μέρες (48 συγκεκριμένα), το Τμήμα Προσωπικού, επικοινώνησε μαζί της, με σκοπό να της προτείνει τη θέση Κοιν.Λειτουργού στο Τμήμα Ημιαυτόνομης Διαβίωσης. Η σύμβασή της ξεκίνησε 1.11.23 με διάρκεια 2 μήνες. Από 1.1.2024, μετακινήθηκε στο πρόγραμμα της Επιτροπείας, ως Εντεταλμένη, όπου και πάλι υπέγραψε άλλες 2 συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με την τελευταία να ολοκληρώνεται στις 31.5.2024. Το Μάρτιο (11.3.2024), η Στ.Μ. ανακοίνωσε στο Τμήμα Προσωπικού την εγκυμοσύνη της κι ανέμενε την πραγματοποίηση μιας συνάντησης, με σκοπό να συζητηθεί όπως είχε ζητήσει, η τροποποίηση της σύμβασής της σε αορίστου χρόνου. Ωστόσο, παρότι ακολούθησαν πολλές προσπάθειες επικοινωνίας από πλευράς της, δεν υπήρξε κάποια ενημέρωση σχετικά με την εξέλιξη της εργασιακής σχέσης, μέχρι τη Δευτέρα 22.4.2024, όπου προφορικά ενημερώθηκε από το Τμήμα Προσωπικού ότι η σύμβασή της δε θα συνεχιστεί μετά το πέρας της σύμβασης, που έχει μέχρι τέλος Μαΐου. Όλα αυτά βέβαια ενώ η θέση της ως Εντεταλμένη θα εξακολουθεί να υπάρχει τουλάχιστον μέχρι τις 31/12/2024 και ενώ για την επιτροπεία συνεχίζουν να πραγματοποιούνται προσλήψεις Εντεταλμένων.
Η ίδια η συναδέλφισσα μάλιστα, πρότεινε γραπτώς, μια άλλη λύση, η οποία δεν είναι η πιο συμφέρουσα και δίκαιη, αλλά τουλάχιστον της επιτρέπει να λάβει από το κράτος, ότι δικαιούται ως εργαζόμενη, περισσότερο από 10 συναπτά έτη αλλά κι ως νέα μητέρα. Για την άνιση αυτή μεταχείριση δεν της δόθηκε κάποια αιτιολόγηση. Να σημειωθεί, ότι η ημερομηνία λήξης της σύμβασής της, συμπίπτει με την υποχρεωτική έναρξη της άδειας κυοφορίας.
Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι στην πράξη η ισότητα στους χώρους εργασίας μας δεν είναι πάντα δεδομένη -ακόμα κι όταν μιλάμε για απασχόληση στον ανθρωπιστικό τομέα. Η απόφαση της ΜΕΤΑδρασης να λήξει τη συνεργασία της με τη συναδέλφισσα, λόγω της εγκυμοσύνης της, είναι μια επιλογή που προσβάλλει την αρχή της ίσης μεταχείρισης και συνιστά έμφυλη διάκριση. Είναι εμφανές ότι δέχεται λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση σε σχέση με τους συναδέλφους της και αναγκάζεται να αντιμετωπίσει μία αιφνίδια διακοπή της εργασιακής της πορείας, χωρίς καμία ασφάλεια και προστασία για το μέλλον.
Παρόλο που ο νόμος προστατεύει ρητά τις εργαζόμενες με συμβάσεις αορίστου χρόνου, δε συμβαίνει το ίδιο με εκείνες που εργάζονται με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο τρόπος αντιμετώπισης της κάθε εγκύου εργαζόμενης επαφίεται στην πολιτική της εκάστοτε εργοδοσίας και το κατά πόσο επιλέγει να εξαντλήσει τα περιθώρια που της δίνει ο νόμος. Σε ένα πεδίο απασχόλησης που τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων βάλλονται (διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συμβάσεις μερικής απασχόλησης για την κάλυψη πάγιων αναγκών, μειωμένο προσωπικό σε απαιτητικά σημεία), οι γυναίκες βιώνουν ακόμα πιο έντονα την επισφάλεια. Σε μια περίοδο που το κόστος ζωής έχει αυξηθεί δραματικά, συνδυαστικά με την ανεργία, οι εργαζόμενες καλούνται να αντιμετωπίσουν τη μητρότητα ως μία επιπλέον επιβάρυνση.
Διεκδικούμε σύναψη σύμβασης αορίστου χρόνου για την Στ.Μ. όπως και για όλες τις έγκυες και τεκνοθετούσες. Η πρακτική αυτή αποτελεί το μοναδικό τρόπο προστασίας της μητρότητας, προωθώντας στην πράξη την ίση μεταχείριση και την εξάλειψη των διακρίσεων στον εργασιακό χώρο.
Κάθε εργαζόμενη γυναίκα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τι θα κάνει με το σώμα της χωρίς τον φόβο της ανεργίας.
Συνυπογράφουν 114 συνάδελφοι
