Με πορεία οχημάτων που ξεκίνησε από τα Μωραΐτικα και κατέληξε στο Λιμάνι Λευκίμμης, το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας εξέφρασε την αντίθεσή του στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και σε κάθε ιδιωτικοποίηση. Ακολουθεί η θέση του Εργατικού Κέντρου που, με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής, δεν ακούστηκε στη συγκέντρωση:

Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, άνεργοι

Οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας αποτελούν στρατηγική επιλογή των επιχειρηματικών ομίλων για την αύξηση των κερδών τους, τη συγκεντροποίηση και τον έλεγχο της οικονομίας, τη διεύρυνση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Οι κυβερνήσεις που υλοποιούν το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων τα τελευταία 30 χρόνια, υπηρετώντας πιστά τα μονοπώλια, υποβαθμίζουν συνειδητά τις δημόσιες υποδομές με σκοπό αφενός την απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα τους στα μάτια του ελληνικού λαού, ώστε να γίνει αποδεκτή η εκποίηση, και αφετέρου να πέσει η τιμή πώλησης, ώστε να τις πάρουν χάρισμα τα αρπαχτικά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το αεροδρόμιο της Κέρκυρας, όπου για χρόνια οι διοικήσεις του δεν είχαν αλλάξει ούτε μια…βίδα. Η πλήρης ανακαίνισή του στοίχιζε το 10% των κερδών μιας ετήσιας λειτουργίας, όμως οι διοικήσεις του δεν το ανακαίνιζαν μέχρι που πουλήθηκε. Τελικά το ανακαίνισαν με λεφτά του ελληνικού λαού για να το παραδώσουν στην FRAPORT καινούριο. Η τιμή πώλησης του αεροδρομίου (αφού πρώτα ανακαινίστηκε από το δημόσιο) ήταν ίση με τα κέρδη που είχε μέσα σε δύο χρονιές. Τώρα η FRAPORT έχει ήδη αποσβέσει την αγορά.

Οι συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων και πιο συγκεκριμένα αυτής του λιμένα της Λευκίμμης είναι οι ακόλουθες:

• Μια υποδομή που την έχει χιλιοπληρώσει και την έχει κατασκευάσει ο ελληνικός λαός παραχωρείται έναντι πινακίου φακής στα χέρια ενός ιδιώτη επιχειρηματία. Εμείς απαιτούμε να ανακαινιστεί και να λειτουργήσει από δημόσιο φορέα για το δημόσιο συμφέρον.
• Η διεύθυνση και οι αποφάσεις για το χαρακτήρα που θα έχει το λιμάνι, τι, ποιους και σε ποια τιμή θα εξυπηρετεί, περνάει στα χέρια του ιδιώτη. Εμείς θέλουμε οι αποφάσεις αυτές να λαμβάνονται από τον λαό και τους θεσμούς του.
• Ο ιδιώτης έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει για τα συμφέροντά του το μεγαλύτερο μέρος της εμπορικής δραστηριότητας της Νότιας Κέρκυρας (όπως συμβαίνει σε όλες τις αντίστοιχες ιδιωτικοποιήσεις) μαραζώνοντας την υφιστάμενη μικροεπιχειρηματική δραστηριότητα. Παράλληλα μπορεί να κατευθύνει, να συντονίζει και να ελέγχει την τουριστική κίνηση της περιοχής αναδιαμορφώνοντας τα χαρακτηριστικά της με γνώμονα την κερδοφορία του και σε βάρος των δεκάδων μικρών τουριστικών επιχειρήσεων. Εμείς επιμένουμε ότι η οργάνωση αυτή πρέπει να καθορίζεται με χρήσεις γης, χωροταξικό σχεδιασμό και σχέδιο σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού από τα θεσμικά όργανα της τοπικής κοινωνίας.
• Οι εργασιακές σχέσεις θα προσαρμοστούν σύμφωνα με τις ορέξεις του ιδιώτη «λιμενάρχη», όπως έγινε στην περίπτωση της COSCO στον Πειραιά, επηρεάζοντας και τη συνδεόμενη με το λιμάνι οικονομική δραστηριότητα. Εμείς εργαζόμαστε για την οργάνωση και την εργατική ταξική ενότητα, ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει στην αναχαίτιση κάθε νέας πρόκλησης σε βάρος των δικαιωμάτων μας.
• Με την πώληση του λιμανιού ακυρώνεται κάθε δυνατότητα να αξιοποιηθεί το λιμάνι στο μέλλον, προς όφελος του λαού της Νότιας Κέρκυρας, αν κάποια στιγμή ο τελευταίος αποφασίσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, επιλέγοντας δική του διοίκηση.

Γι’ αυτό πρέπει τώρα να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις, ένα μεγάλο ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Λευκίμμης και ένα μεγάλο ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ σε όλους εκείνους που εμφανίζονται άλλοτε πολέμιοι και άλλοτε υποστηρικτές των ιδιωτικοποιήσεων ανάλογα με το ποιος προωθεί την ιδιωτικοποίηση.

Ο αγώνας μας για το μεροκάματο και τη ζωή είναι συνδεδεμένος με τον αγώνα μας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και ενάντια σε κάθε αντιλαϊκή πολιτική.