Το πρωί της Πέμπτης 17 Νοεμβρίου για την 49η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από το 1ο Λύκειο Κω και στη συνέχεια κατάθεση στεφάνων και λουλουδιών στο Ηρώο, από το Εργατικού Κέντρου ΒΣΔ, την Β’ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου & τοπικών σωματείων, με συνθήματα για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, ενάντια της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των Η.Π.Α , ΕΕ, ΡΩΣΙΑ και υπέρ της απεμπλοκής της χώρας μας από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η φράση ‘’Το Πολυτεχνείο Ζει στους αγώνες του σήμερα για Δουλειά και Ζωή με Δικαιώματα’’ μεταξύ των συνθημάτων των πλακάτ.
Τις κεντρικές ομιλίες στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη φετινή επετείο της 17ης Νοέμβρη, εκφώνησαν για το Εργατικό Κέντρο ΒΣΔ, ο Δημήτρης Τσάμπαλλας ως μέλος του ΔΣ και για τη Β’ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου, ο γραμματέας, Πρόδρομος Τοπρακτσίογλου. Χαιρετισμό απηύθυναν η Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Κω (Μέλος Ο.Γ.Ε), Δήμητρα Χαλκιοπούλου και το μέλος Πανελλήνιου Σωματείου Εκτάκτων Υπαλλήλων Υπ. Πολιτισμού, Αχιλλέας Χαλάς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγα λουλούδια στο Ηρώο, στη μνήμη των φοιτητών που πριν 49 χρόνια έχασαν τη ζωή τους στο Πολυτεχνείο, εναπόθεσαν εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών Κω (Μέλος ΟΓΕ), αντιπροσωπεία μικρών παιδιών του νησιού μας.
Πανό αναρτήθηκε από το Σωματείο Ιδιωτικών υπαλλήλων Λέρου, στο νησί της Λέρου. Στην Κάλυμνο από το Σωματείο οικοδόμων Καλύμνου, κατατέθηκε στεφάνι στο Ηρώο από τον Πρόεδρο Μαϊλλη Σακελλάρη.
ΟΜΙΛΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΣΔ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2022
Eκ μέρους του Εργατικού Κέντρου Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, χαιρετίζουμε την σημερινή 49η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και αποδίδουμε φόρος τιμής σε όλους εκείνους τους εργαζόμενους, τους νεολαίους, τις γυναίκες που έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα ενάντια στην Δικτατορία.
Εδώ και σχεδόν 50 χρόνια το Πολυτεχνείο δείχνει τον δρόμο, για την δύναμη που έχει ο εργαζόμενος λαός όταν δρα οργανωμένα και αποφασίζει να αποτινάξει από πάνω του τους δυνάστες του. Παραμένουν επίκαιρα τα συνθήματα που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο για ψωμί – παιδεία – ελευθερία. Οδηγός και φάρος ελπίδας για τη συνέχιση του αγώνα μας και σήμερα.
Όπως τότε ο λαός πάλεψε για το ψωμί του και το κατέκτησε μέσα από αγώνες, έτσι και σήμερα τα σωματεία και οι εργαζόμενοι βγαίνουν μπροστά και παλεύουν για φθηνά τρόφιμα,φθηνό ρεύμα, βενζίνη. Δεν συμβιβαζόμαστε με voucher και pass για εμάς, ενώ για τους λίγους βρέχει δις ευρώ από όλες τις μεριές.
Παραμένουν επίκαιρα τα συνθήματα που γράφτηκαν στις πύλες του Πολυτεχνείου, έξω το ΝΑΤΟ έξω η ΗΠΑ, που όσο και να προσπαθούν διάφοροι να τα σβήσουν από την μνήμη του λαού μας, αυτά ξαναγράφονται και αποκαλύπτουν ότι όπως και τότε το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί έτσι και σήμερα, την γη ξαναμοιράζουν με τον λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν.
Η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο της Ουκρανίας δίνοντας γη και νερό στους φονιάδες των λαών, βάζει τον λαό μας, σε επικίνδυνες εξελίξεις.
ΗΠΑ ΡΩΣΙΑ ΝΑΤΟ ΕΕ βάζουν τους λαούς να σκοτώνονται για τα αφέντη το ψωμί.Δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών- ιμπεριαλιστών.
- Απεμπλοκή της χώρας μας από τον πόλεμο.
- Να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις του θανάτου, να μη εγκατασταθούν πυρηνικά στον Άραξο, στη Σούδα και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα, Να καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις
- Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
Ποτέ δεν θα χωνέψουμε οι θάλασσες μας,το Αιγαίο να μετατρέπονται από στιγμές χαλάρωσης σε εικόνες φρίκης με τους χιλιάδες νεκρούς θαλασσοπνιγμένους, να γεμίζουν οι ακτές με Αυλάν και παιδικά κορμιά, όπως και σήμερα τις πρώτες πρωινές ώρες με ακόμα έναν θάνατο να καταγράφεται στην θάλασσά μας. ¨Έχουν ευθύνη αυτοί που υπογράφουν συμφωνίες εγκλωβισμού και καταδικάζουν σε θάνατο χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που αναζητούν όχι απλά μια καλύτερη ζωή αλλά την ίδια την ζωή.
Φτάνει! Όχι άλλοι νεκροί! Να δυναμώσει η πάλη μας για κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνο 1,2, τώρα να φτιαχτούν υπηρεσίες ασύλου στην Τουρκία, να κλείσουν τα στρατόπεδα φυλακές στην χώρα μας, να δοθούν όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την ασφαλή μετακίνηση των προσφύγων μεταναστών προς τις χώρες προορισμού τους.
Συνάδελφοι, συναγωνιστές.
Σήμερα έχει ωριμάσει πλέον ο καιρός οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να βάλουν την δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.
Η ανάπτυξη που έταζαν οι χθεσινοί και που τάζουν οι σημερινοί κυβερνώντες, περνάει μέσα από τσακισμένα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, αποδείχτηκε και με την σαιζόν ρεκόρ που σπάει τα ρεκόρ κερδών και αριθμών, αλλά τσακίζει τις ζωές των εργατών. Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς που μας παίρνουν την μπουκιά από το στόμα, που αφήνουν τα παιδιά μας να παγώνουν στα σχολεία, να πεινάνε, που μας αφήνουν χωρίς γιατρούς.
Η απεργία στης 9 Νοέμβρη απέδειξε ότι εμείς οι εργαζόμενοι δεν αποδεχόμαστε την βαρυχειμωνιά τους.Η υπομονή μας τελείωσε. Θέλουμε να ζήσουμε. Όχι μια χαμοζωή, αλλά μια ζωή καλύτερη,με δικαιώματα, υγεία, παιδεία, πολιτισμό και ειρήνη. Ο δρόμος άνοιξε, η συνέχεια θα δοθεί στους χώρους δουλειάς. Για δουλειά με αξιοπρέπεια, με αυξήσεις στους μισθούς, κλαδικές συμβάσεις υποχρεωτικές, να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη.
Μας γεμίζει δύναμη και κουράγιο η στάση των παιδιών μας, οι μαθητές της ΚΩ,κόντρα στις φωνές που τους καλούν να συμβιβαστούν με Παιδεία που δεν αντιστοιχεί στις δυνατότητες της εποχής και που «φιλτράρει» τος μαθητές ανάλογα με το βάθος της τσέπης των οικογενειών τους, εμείς τους καλούμε να μην το βάζουν κάτω. Τα αιτήματα τους τόσο για ασφαλές και σύγχρονο οδικό δίκτυο, για σύγχρονο Νοσοκομείο πλήρως στελεχωμένο, για ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων και ανακαίνιση των παλαιοτέρων, για κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και της ΕΒΕ και πολλά άλλα, είναι δίκαια και αυτονόητα. Τους καλούμε να συναντηθούν με τους γονείς τους, τους εκπαιδευτικούς τους, με το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε από κοινή βάση να αγωνιστούμε για μια κοινωνία στο μπόι των αναγκών μας.
Μόνο ο συνεχής, συνεπής, οργανωμένος και διεκδικητικός αγώνας των εργαζομένων, ο αγώνας αντίστασης και αντεπίθεσης, σε όλους τους κλάδους και χώρους δουλειάς στο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που θα στοχεύει τον ταξικό μας αντίπαλο μπορεί να φωτίσει την διέξοδο για την οποία πάλεψε ο λαός στο Πολυτεχνείο.
Βαδίζοντας στον δρόμο του Νοέμβρη, παίρνουμε θέση μάχης!
Δεν αναμένουμε για σωτήρες, εμείς θα δώσουμε τη λύση!
